تا
سالهای اخیر تفکر غالب این بود که سیستم ایمنی و عصبی دو دستگاه مجزا از
هم هستند ولی اکنون تحقیقات به این سمت در جریان است که آیا میتوان از
داروهای موثر بر مولکولهایی که مسئول انتقال پیامهای عصبی هستند (مانند
دوپامین) در درمان التهاب استفاده کرد. بهبیاندیگر آیا این داروها
میتوانند سیستم ایمنی را هم تحت تاثیر قرار دهند.
محققان
دانشگاه دوک بررسی خود را روی نوعی کرم نماتود به نام Caenorhabditis
elegans که دارای فقط 302 سلول عصبی است انجام دادند. در نظر داشته باشید
که سلولهای عصبی مگس حدود 25 هزار و سلولهای عصبی انسان 100 میلیارد است.
محققان
دارویی را به نام کلرپرومازین که در درمان اسکیزوفرنی استفاده میشود و
تاثیر آن از طریق ممانعت از اثر دوپامین است، در کرمها مورداستفاده
قراردادند. همانطور که گفتیم دوپامین مولکولی است که مسئول انتقال پیام
بین سلولهای عصبی است. وقتی محققان کرمها را در معرض این دارو قراردادند
مقاومت آنها در مقابل میکروب پسودومونا کاهش پیدا کرد. آنها میگویند انتقال
سیگنالهای عصبی توسط دوپامین میتواند موجب تغییر پاسخ التهابی بدن به
محرکهای خارجی شود.سپید