ذبح دام می بایست با حضور ناظرین بهداشتی صورت گیرد و در ایام خاص، کشتارگاه هایی به صورت رایگان خدمات مربوط به کشتار دام سالم را ارائه می دهند.
شفا آنلاین:بیش از 800 بيماري مشترك بين انسان و دام وجود دارد كه مكانسيم هاي مختلفي در انتقال بيماري دارند.
به گزارش شفا آنلاین،دكتر داريوش جهان پيما، دامپزشك با بيان اين مطلب افزود: هرگونه تغییر رنگ در ادرار و مدفوع دام، خارج شدن ترشح از بینی، دهان و چشم و عدم تعادل در راه رفتن نشانه وجود بیماری است و هموطنان از خرید این دام ها اجتناب نمایند.
جهان پیما تاکید کرد: ذبح دام می بایست با حضور ناظرین بهداشتی صورت گیرد و در ایام خاص، کشتارگاه هایی به صورت رایگان خدمات مربوط به کشتار دام سالم را ارائه می دهند.
وی ادامه داد: مطمئنا محيط‌هايي مانند كنار خيابان، كنار جوي آب و باغات برای ذبح دام مناسب نيستند، چرا که امکان دسترسی جانواران موذی مانند موش را به دام آسان می کند. ضمن این که با این کار، آلودگی در محیط منتشر می شود و رها سازي دام ذبح شده و ترشح دام در محيط مي تواند كانون تكثير ميكروب ها و باكتري هايي باشد كه ابتلا به بیماری های عفونی را به دنبال دارد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که در كشتارهاي صنعتي از خون دام چه مواردي استحصال مي شود، گفت: كشتارگاه ها مجهز به چند تاسيسات هستند. يك مورد تاسيساتي است كه ترشحات حاصل از دام مانند خون، ادرار، محتويات شكميه و گوشت هاي مانده كه قابل استفاده نيستند را در محل تبديل ضايعات به پودر گوشت و پودر خون تبديل مي كنند. اين موارد سرمايه ملي محسوب مي شوند و آنچه به عنوان فاضلاب مي ماند و همچنين آب باقي مانده سيراب سازي مزارع كشاورزي موثر است.
جهان پیما افزود: دامي كه تحت استرس است بايد 48 ساعت در آرامش قرار داده شود تا مواد شيميايي نامبرده از بدن او دفع شود. گوشت دام كه در شرايط استرس است قابل استفاده نيست.
این دامپزشک ادامه داد: 24 ساعت زمان لازم است تا تغييرات شيميايي ايجاد شده باعث اسيدي شدن گوشت دام شود. اسيدي شدن محيط گوشت باعث از بين رفتن عوامل ميكروبي و پاتوژن يا بيماري زا مي شود. اگر دام سالم باشد گوشتي كه استحصال مي شود استريل است. حال اگر شرايط ذبح خوب باشد، اما محيط نامناسب باشد يا مراحل پوست كندن دام مناسب نباشد، گوشت آلوده مي شود و ايجاد بيماري مي‌كند.
وی در توضیح منع مصرف گوشت متذکر شد: در معاينه به احشاء دام مثل قلب، ريه، كبد، كليه و تغييرات آنها توجه مي شود. لذا از جمع بندي روي لاشه قضاوت مي كنند كه آيا لاشه و احشاء قابل مصرف هست يا خير. ممكن است قسمتي از آنها قابل مصرف باشد. از آنجايي كه ما بيماري هاي مشترك بين انسان و دام را داريم به ريه لاشه توجه مي كنيم.
این دامپزشک بيان كرد: هر نوع كيست در ريه باعث عدم قابليت مصرف مي شود. اگر قسمت‌هايي از ريه پر رنگ تر شده، سفت شده، يا قوام ريه از بين رفته اگر منتشر هست كه كل ريه بايد حذف شود. اگر قسمتي از آن مشكل دارد آن قسمت برداشته مي شود.
جهان پيما ادامه داد: در كبد، اگر نقاط سفيد منتشر وجود دارد، كيست هاي مختلف يا حتي يك كيست ديده شود، قابل مصرف نيست. كبد بايد باز شود و از قسمت شكمي مشاهده شود. اگر داخل مجاري صفراوي ترشحات سبز رنگ ديده شود، قابل مصرف نيست. با شكاف در كبد انواع انگل ها ديده مي شود. با حركت انگل ها در كبد، ايجاد مسير سفيد رنگ سفت را مي كند كه آن هم نشان دهنده آلوده بودن كبد است. در قلب و كليه ها هم همين موارد وجود دارد.
وی در رابطه با بیماری های مشترک انسان و دام در پايان خاطرنشان کرد: بيماري هاي انگلي، تب مالت، كيست هيداتيك با شرايط خاص، بیش از 800 بيماري مشترك بين انسان و دام وجود دارد كه مكانسيم هاي مختلفي را در انتقال بيماري دارند. بيماري هاي مختلفي از طريق تماس با ترشحات دام، خود دام زنده و تماس با لاشه ايجاد مي شود.
به گزارش شفا آنلاین،دكتر داريوش جهان پيما، دامپزشك با بيان اين مطلب افزود: هرگونه تغییر رنگ در ادرار و مدفوع دام، خارج شدن ترشح از بینی، دهان و چشم و عدم تعادل در راه رفتن نشانه وجود بیماری است و هموطنان از خرید این دام ها اجتناب نمایند.
جهان پیما تاکید کرد: ذبح دام می بایست با حضور ناظرین بهداشتی صورت گیرد و در ایام خاص، کشتارگاه هایی به صورت رایگان خدمات مربوط به کشتار دام سالم را ارائه می دهند.
وی ادامه داد: مطمئنا محيط‌هايي مانند كنار خيابان، كنار جوي آب و باغات برای ذبح دام مناسب نيستند، چرا که امکان دسترسی جانواران موذی مانند موش را به دام آسان می کند. ضمن این که با این کار، آلودگی در محیط منتشر می شود و رها سازي دام ذبح شده و ترشح دام در محيط مي تواند كانون تكثير ميكروب ها و باكتري هايي باشد كه ابتلا به بیماری های عفونی را به دنبال دارد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که در كشتارهاي صنعتي از خون دام چه مواردي استحصال مي شود، گفت: كشتارگاه ها مجهز به چند تاسيسات هستند. يك مورد تاسيساتي است كه ترشحات حاصل از دام مانند خون، ادرار، محتويات شكميه و گوشت هاي مانده كه قابل استفاده نيستند را در محل تبديل ضايعات به پودر گوشت و پودر خون تبديل مي كنند. اين موارد سرمايه ملي محسوب مي شوند و آنچه به عنوان فاضلاب مي ماند و همچنين آب باقي مانده سيراب سازي مزارع كشاورزي موثر است.
جهان پیما افزود: دامي كه تحت استرس است بايد 48 ساعت در آرامش قرار داده شود تا مواد شيميايي نامبرده از بدن او دفع شود. گوشت دام كه در شرايط استرس است قابل استفاده نيست.
این دامپزشک ادامه داد: 24 ساعت زمان لازم است تا تغييرات شيميايي ايجاد شده باعث اسيدي شدن گوشت دام شود. اسيدي شدن محيط گوشت باعث از بين رفتن عوامل ميكروبي و پاتوژن يا بيماري زا مي شود. اگر دام سالم باشد گوشتي كه استحصال مي شود استريل است. حال اگر شرايط ذبح خوب باشد، اما محيط نامناسب باشد يا مراحل پوست كندن دام مناسب نباشد، گوشت آلوده مي شود و ايجاد بيماري مي‌كند.
وی در توضیح منع مصرف گوشت متذکر شد: در معاينه به احشاء دام مثل قلب، ريه، كبد، كليه و تغييرات آنها توجه مي شود. لذا از جمع بندي روي لاشه قضاوت مي كنند كه آيا لاشه و احشاء قابل مصرف هست يا خير. ممكن است قسمتي از آنها قابل مصرف باشد. از آنجايي كه ما بيماري هاي مشترك بين انسان و دام را داريم به ريه لاشه توجه مي كنيم.
این دامپزشک بيان كرد: هر نوع كيست در ريه باعث عدم قابليت مصرف مي شود. اگر قسمت‌هايي از ريه پر رنگ تر شده، سفت شده، يا قوام ريه از بين رفته اگر منتشر هست كه كل ريه بايد حذف شود. اگر قسمتي از آن مشكل دارد آن قسمت برداشته مي شود.
جهان پيما ادامه داد: در كبد، اگر نقاط سفيد منتشر وجود دارد، كيست هاي مختلف يا حتي يك كيست ديده شود، قابل مصرف نيست. كبد بايد باز شود و از قسمت شكمي مشاهده شود. اگر داخل مجاري صفراوي ترشحات سبز رنگ ديده شود، قابل مصرف نيست. با شكاف در كبد انواع انگل ها ديده مي شود. با حركت انگل ها در كبد، ايجاد مسير سفيد رنگ سفت را مي كند كه آن هم نشان دهنده آلوده بودن كبد است. در قلب و كليه ها هم همين موارد وجود دارد.
وی در رابطه با بیماری های مشترک انسان و دام در پايان خاطرنشان کرد: بيماري هاي انگلي، تب مالت، كيست هيداتيك با شرايط خاص، بیش از 800 بيماري مشترك بين انسان و دام وجود دارد كه مكانسيم هاي مختلفي را در انتقال بيماري دارند. بيماري هاي مختلفي از طريق تماس با ترشحات دام، خود دام زنده و تماس با لاشه ايجاد مي شود.
نظرشما
آخرین اخبار