مراکز ثبت سرطان شاید هنوز به صورت ملی و مدون و کامل در نیامده‌اند اما نسبت به چند سال گذشته که هیچ آمار و رقمی در کار نبود، پیشرفت بسیار خوبی داشته‌اند
شفا آنلاین: با
علیرضا نیکوفر متخصص رادیوتراپی آنکولوژی و رابطه با راهکارهای جدید دولت
در مورد سرطان و افتتاح مراکز جدید درمانی گفتگو کردیم که توضیحات وی را در
ادامه می‌خوانید.مراکز ثبت سرطان کشور در چه وضعیتی هستند؟
به گزارش شفا آنلاین:به نقل از سپید مراکز ثبت سرطان شاید هنوز به صورت ملی و مدون و کامل در نیامده‌اند اما نسبت به چند سال گذشته که هیچ آمار و رقمی در کار نبود، پیشرفت بسیار خوبی داشته‌اند. اکنون داده‌ها به صورت استانی جمع‌آوری شده و اکثر سرطان‌ها به لحاظ بروز و شیوع و درمان درصدبندی شده‌اند. گزارش که تاکنون از این اطلاعات نوشته و منتشر شده است به دولت در بسیاری از سیاست‌گذاری‌ها کمک کرده است و بخاطر همین داده‌ها ما پیشرفت‌های خوبی در زمینه درمان سرطان داشته‌ایم.
با تکمیل سیستم ثبت سرطان می‌توان روند درمانی هر نوع سرطان را هم پیش‌بینی کرد؟
خیر. ثبت سرطان نمی‌تواند برای متخصصان الگو ایجاد کند که همیشه یک نوع خاص از سرطان ابتدا جراحی و بعد درمان رادیوتراپی دارد. چرا که هر نوع از سرطان به شکل خاصی بروز پیدا می‌کند و این مسئله در هر بیمار حتی خاص‌تر هم می‌شود. بنابراین دید صفر و یکی نمی‌توان داشت و روند درمان هر بیمار و شکل و نوع آن تنها به تشخیص هر پزشک باز می‌گردد. به صورت کلی حلقه مفقوده درمان سرطان در ایران درمان گروهی است که در آن پرونده بیمار توسط گروهی از متخصصان جراحی و رادیوتراپی و شیمی‌درمانی مطالعه و بررسی شود. در این صورت مشخص می‌شود این بیمار تا چه اندازه به شیمی‌درمانی و جراحی احتیاج دارد و یک نظر جمعی روی آن اعمال می‌شود، نه فردی.
در حال حاضر این شکل از درمان گروهی در کشور انجام می‌شود؟
در برخی از بیمارستان‌های دانشگاهی این روند به صورت پایه و ابتدایی راه‌اندازی شده است و برخی پرونده‌ها به شکل گروهی در جلسات درون بیمارستان بررسی می‌شود. اما ما ایرانیان همیشه در کارهای فردی موفق‌تر عمل کرده‌ایم و پیشرفت در کار گروهی هم زمان‌بر است. در حال حاضر وزارت بهداشت در تلاش است تا مراکزی را با نام مراکز درمان سرطان به صورت اختصاصی راه‌اندازی کند تا در آنجا تنها به بیماران سرطانی رسیدگی شود.
این مراکز نمی‌تواند در بخش خصوصی افتتاح شود؟
بخش خصوصی مجوزهای خودش را لازم دارد و قطعاً هزینه‌های درمانی هم خصوصاً به شکل گروهی برای بیماران بالا می‌رود. اما اگر در بخش دولتی چنین روندی داشته باشیم، قطعاً بخش خصوصی هم به دنبال آن تلاش می‌کند مراکز خصوصی درمان سرطان را راه‌اندازی کند. در بحث کار گروهی، همکاری پزشکانی که نظرات مشابه و رویکردهای پزشکی همسو با هم دارند قطعاً ساده‌تر خواهد بود و تنش کمتری هم به دنبال خواهد داشت.
در این صورت تدوین راهنماهای بالینی برای درمان بیماری‌های سرطانی سخت می‌شود؟
به هیچ عنوان. چرا که راهنماهای بالینی الگوهای کلی را در اختیار پزشکان قرار می‌دهند و قرار نیست جای آنها تصمیم‌گیری کنند. از سویی راهنماهای بالینی تنها رویه عمومی دارند که حاوی اطلاعات جمع‌آوری شده از سوی وزارت بهداشت است. وزارت بهداشت برخی از این اطلاعات را جمع‌آوری کرده و هنوز هم در راهنماها در حال تدوین هستند چرا که اصرار بر بومی بودن آنها است. ما در حال حاضر چند راهنمای تدوین شده داریم، اما به شکل جدی ابلاغ نشده‌اند.
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار