تجمع چربی سمی عامل بروز دیابت نوع دو

این تحقیق نشان می دهد که صرف نظر از وزن افراد، احتمالا نوع خاصی از چربی آنها را مستعد ابتلا به دیابت نوع دو می کند.
به گفته پژوهشگران، ممکن است یک طبقه سمی متابولیت چربی به نام 'سرامیدها' موجب ابتلا به دیابت نوع دو شود.
بررسی محققان روی موش ها نشان می دهد که تجمع سرامیدها مانع فعالیت عادی بافت چربی در موش ها می شود.
زمانی که فرد پرخوری می کند، بخشی از چربی اضافی دریافت شده یا ذخیره می شود و یا به صورت انرژی می سوزد اما در برخی افراد چربی اضافی به سرامیدها تبدیل می شود.
سرامیدها بر نحوه برخورد بدن با مواد مغذی تاثیر می گذارند و به فرایند واکنش بدن به انسولین و سوزاندن کالری ها آسیب می زنند.
محققان می گویند که با تجمع بسیار زیاد سرامیدها در بافت چربی، بدن به یک 'نقطه اوج' می رسد که در آن، بافت چربی از عملکرد مناسب باز می ماند و چربی های بیشتری به درون رگ های خونی و قلب نشت پیدا می کند و یا به بافت های محیطی آسیب می زنند.
سلول های چربی، جزء اصلی تشکیل دهنده بافت چربی و حاوی قطرات چربی (تری گلیسرید) ذخیره شده هستند که می تواند برای انرژی زایی مورد استفاده قرار گیرد.
تاپیش از این، سرامیدها از طریق دستکم سه مکانیزم مختلف، ایجاد مرگ سلول های بتا لوزالمعده، افزایش مقاومت به انسولین و کاهش بیان ژن انسولین، با ابتلا به دیابت ارتباط داده می شدند، اما مطالعه جدید بر نقش سرامیدها در تولید مقاومت بدن نسبت به انسولین تاکید بیشتری دارد.
محققان در این مطالعه مشاهده کردند که افزودن سرامیدهای بیشتر به سلول های چربی در موش ها آنها را نسبت به انسولین مقاوم کرد و موجب ناتوانی بدن در سوزاندن کالری شد.
بر عکس موش هایی که سرامیدهای کمتری داشتند، هیچ گونه مقاومتی نسبت به انسولین پیدا نکردند.
موش های دارای سرامیدهای زیاد همچنین با احتمال بیشتری در زمینه ابتلا به دیابت و بیماری کبد چرب مواجه شدند.