شفا آنلاین: آگاهی
درباره تست‌های تشخیصی سرطان خون و کاربرد آنها استرس شما را کاهش خواهد
داد. چنانچه شما مظنون به ابتلا به سرطان باشید پزشک دستور انجام تست خون
یا آزمایشات دیگری را مثل آنالیز ادرار یا بیوپسی (نمونه‌برداری) از ناحیه
مشکوک می‌دهد. به طورکلی آزمایشات خون نمی‌توانند دقیقا به شما بگویند که
آیا شما سرطان خون دارید یا خیر، ولی این آزمایشات به پزشک کمک می‌کنند تا
بداند در بدن شما چه اتفاق‌هایی در حال رخ دادن است.
به گزارش شفا آنلاین: تجویز
آزمایشات تشخیصی سرطان لزوما به این معنی نیست که شما قطعا به سرطان مبتلا
هستید. بعد از انجام این تست‌ها در مورد یافته‌های پزشک با او صحبت کنید.
علت انجام
نمونه‌های
جمع‌آوری شده برای تست خون، ادرار، مایعات و بافت‌ها در آزمایشگاه از نظر
سرطان بررسی می‌شوند. نمونه‌ها ممکن است سلول‌های سرطانی، پروتئین‌ها و
سایر موادی را نشان دهند که در نتیجه سرطان ایجاد می‌شوند. تست‌های خون و
ادرار به پزشک کمک می‌کنند که متوجه شود عملکرد اعضای بدن شما چگونه است و
آیا تحت تاثیر سرطان قرار گرفته‌اند یا خیر.
نمونه‌هایی از آزمایش خون و ادرار که برای تشخیص سرطان استفاده می‌شوند، به شرح زیر است:
شمارش
کامل سلول‌های خونی یا CBC: این آزمایش خون رایج، تعداد انواع مختلف
سلول‌های خون موجود را در نمونه خون شما اندازه‌گیری می‌کند. اگر مقدار
سلول‌های موجود خیلی زیاد یا خیلی کم یا غیرعادی باشد، ممکن است سرطان خون
در این آزمایش نمایان شود که نمونه‌برداری به تشخیص درست کمک می‌کند.
سیتولوژی
ادرار (سلول‌شناسی ادرار): این آزمایش با استفاده از بررسی نمونه ادرار در
زیر میکروسکوپ، سلول‌های سرطانی را نشان می‌دهد که ممکن است مربوط به
مثانه، کلیه یا رحم باشند.
آزمایش
پروتئین خون: آزمایشی است که انواع مختلف پروتئین‌های خون (الکتروفورز) را
نشان می‌دهد و به تشخیص پروتئین‌های خاص سیستم ایمنی (ایمونوگلوبین‌ها)
غیرطبیعی که گاهی اوقات در افراد مبتلا به مالتیپل میلوما افزایش می‌یابد.
کمک می‌کند. سایر آزمایشات مثل نمونه‌برداری از مغز استخوان برای اطمینان
از تشخیص به کار می‌روند.
آزمایش
نشانگر تومور:نشانگرهای تومور مواد شیمیایی هستند که توسط سلول‌های تومور
ساخته شده و در خون ظاهر می‌شوند ولی این نشانگرها می‌توانند توسط سلول‌های
عادی بدن نیز تولید شوند و در موارد غیرسرطانی نیز افزایش یابند. هنوز
بهترین روش استفاده از نشانگرهای تومور در تشخیص سرطان تعیین نشده و
استفاده از این تست بحث‌برانگیز است. نمونه‌هایی از نشانگرهای تومورعبارتند
از: آنتی‌ژن مخصوص پروستات (PSA) برای سرطان پروستات، آنتی‌ژن 125 سرطان
(CA 125)، کلسی‌تونین برای سرطان تیروئید مدولار، آلفا فیتو پروتئین(AFP)
برای سرطان کبد و گنادوتروپین جفتی انسان(HCG) برای تومور سلول‌های جرم
(تخم)، سرطان بیضه و تخمدان.
نتایج:
نتیجه
آزمایش باید به دقت بررسی شود زیرا چندین عامل می‌توانند روی نتایج آزمایش
اثر بگذارند، مثل تغییراتی که در بدن اتفاق می‌افتد یا خوراکی‌هایی که صرف
می‌شود. همچنین فراموش نکنید که گاهی اوقات شرایطی غیر از سرطان هم
می‌توانند باعث غیرطبیعی بودن نتایج باشند یا اینکه در شرایطی با وجود
طبیعی بودن آزمایش سرطان وجود داشته باشد. پزشک نتایج آزمایش را با مقادیر
استاندارد یا با آزمایشات قبلی مقایسه می‌کند.
مراحل بعدی
با
اینکه تست خون و ادرار می‌تواند پزشک را برای تشخیص راهنمایی کند سایر
آزمایشات نیز برای تشخیص لازم هستند. برای اکثر موراد سرطان، بیوپسی
(نمونه‌برداری از سلول‌های مشکوک) برای تشخیص قطعی لازم است.در بعضی موارد
نشانگرهای تومور در مدت زمان مشخص کنترل و پیگیری می‌شوند. ممکن است پزشک
آزمایشات دیگری را برای پیگیری در ماه‌های بعد برنامه‌ریزی کند. نشانگرهای
تومور معمولا بعد از تشخیص سرطان مفید هستند.سپید
