سنجشها و آموزش به عنوان محک عیار آموزش پزشکی طی دورههای کوتاه و بلند یکی از مهمترین ابزار ها برای بررسی سطح توان فارغالتحصیلان، اساتید، سیستم آموزشی و درنهایت تضمینکننده سلامت مردم است.
شفا آنلاین: دراین
میان آزمون بورد تخصصی و آزمون گواهینامه، به عنوان دو آزمون نهایی و
پایانی انتهای دوره تخصص، دارای اهمیت بالایی است که بررسی آنها از سوی
برخی از اعضای عیئت علمی دانشگاهها و با حضور رئیس دانشگاه علوم پزشکی
تهران و قائم مقام وزیر در امور دانشگاهها در میزگرد مجازی در گروه
تلگرامی «پزشکان و قانون» به بحث گذاشته شده است.
تغییر در محاسبه رتبهها
به گزارش
شفا آنلاین:به نقل از سپید حسن
امامی رضوی، قائم مقام وزیر در امور دانشگاهها در ابتدای بحث از دو تغییر
عمده در آزمون بورد و پره بورد امسال خبر داد و گفت: «در سال جاری برای
افزایش هماهنگی بین نتایج دانشگاهها، دو تغییر عمده رخ داد. یکی منطقهای
شدن امتحانات بود که براساس آن قرار شد دانشگاههای یک منطقه کنارهم جمع
شوند و دفترچه مشترک تولید کنند تا کیفیت سوالات ارتقا پیدا کند. همچنین
برای ارزیابی و همسانسازی نتایج، 30 درصد سوالات بصورت کشوری طرح شد و در
همه دفترچههای منطقهای جایگذاری شد که تجربه مفیدی بود. همچنین رتبهها
حذف و بجای آن 10 درصد اول امکان هیئت علمی شدن پیدا کردند. البته کلیه
نتایج و نمرات به دانشگاهها اعلام شده است.»
او
درمورد تغییراتی که درمورد محاسبه رتبهها رخ داده بود، اینگونه توضیح
داد: «قبل از اعلام نتایج تحلیل جامعی از نتایج کلان مناطق انجام شد که
براساس آن نمرات کلان مناطق در رشتههای مختلف مقایسه و مشخص شد. در برخی
دانشگاهها سوالات کلان منطقه آسانتر از سوالات کشوری و در برخی دیگر
سختتر بود. این تحلیل کمک کرد با انجام تراز و دخالت آن در نمرات داوطلبان
در اعلام نتیجه عدالت نسبی برقرار شود و این موضوع با دقت تمام برای همه
داوطلبان انجام شد. این همان نکتهای بود که برخی معترضان در موردش ابهام
داشتند که چرا نمره برخی در تراز کردن نتایج متفاوت شده است.» امامیرضوی
همچنین در مورد ادعای محمدرضا جوادی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی
همدان مبنی بر اینکه در تقسیمبندی کلانمنطقهها دانشگاههای کوچکتر
نمیتوانند از تجربه دانشگاههای بزرگتر استفاده کنند، افزود: «تقسیمبندی
دانشگاهها در قالب کلان منطقهها براساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی،
مجاورت مناطق و قرابت فرهنگی و ژئوپولیتیک بود. ضمن اینکه در تحلیل سختی و
آسانی امتحان چنین تفاوتی به چشم نمیخورد.» جوادی انتقادی به کیفیت
برگزاری آزمونها طرح کرد و توضیح داد: «انتظار داشتیم سوالات طراحی شده در
وزارت بهداشت نسبت به آنچه در قطبها طرح شد، از پختگی بیشتری برخوردار
باشد اما اینگونه نبود. برای مثال در رشته جراحی، 7 سوال از 45 سوال ایراد
داشت.
تعداد
سوالات دارای ایراد در رشتههای ارتوپدی و بیهوشی هم به همین سطح بود.
مشکلاتی نظیر ایرادات تایپی در چاپ و نوشتار و چیدمان سوالات هم یکی دیگر
از دردسرهای دستیاران است.» امامیرضوی در پاسخ به این سوال تصریح کرد:
«مقایسه سوالات کشوری و منطقهای نشان میدهد که پاسخ دستیاران به سوالات
کشوری در کل دانشگاهها نزدیک به هم اما پاسخ سوالاتی که از سوی خود
دانشگاهها طرح شده بود، بسیار متفاوت بود.» او با تاکید براینکه من
نمیتوانم ادعای ضعیف بودن سوالات کشوری را بپذیرم، اضافه کرد: «حداقل نیمی
از طراحان سوال از اعضای بورد آن رشته بودند. درمورد رسیدگی به اعتراضات
علی رغم اینکه در اکثر موارد توافقی جمعی برای حذف سوال یا دو جوابه کردن
وجود ندارد ولی اعضای هیات ممتحنه برای بالابردن درصد قبولی به این نحو کمک
می کنند.»
آزمون عملی گواهینامه دردست بررسی است
در
ادامه این بحث محمدرضا عمرانی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
درمورد آزمون عملی گواهینامه و دلیل حذف آن پرسید. امامیرضوی اینگونه پاسخ
داد: «در خصوص آزمون عملی برای گواهینامه در حال بررسی هستیم. البته می
دانید که در گواهینامه معرفی به امتحان توسط بخش یک مرحله اولیه است و در
برخی رشتهها مثل جراحی عمومی 3 سال است» در بخش دیگری از این بحث، عمرانی
با اشاره به اینکه هر سال پایه پذیرش دستیاران در آزمون گواهینامه دگرگون
میشود، تصریح کرد: «امسال با پایه 90، دستیاران سال چهار در گواهینامه
پذیرفته شدند.
چرا هنوز یک الگوی پایدار نداریم؟» امامیرضوی به او پاسخ
داد: «امسال نمرات را روی منحنی بردیم تا در صد قبولی ها بالاتر بیاید. ولی
کف را پایینتر از 90 نیاوردیم. » در ادامه علی جعفریان، رئیس دانشگاه
علوم پزشکی تهران با تاکید براینکه آزمون گواهینامه از نوع لایسنسینگ است،
اظهار کرد: «ازآنجا که آزمونهای گواهینامه در ایران از نوع لایسنسینگ
(Licensing) است، اصل بر این است که دارای استاندارد سطح بالا باشد. به
همین جهت منطقا این آزمون باید با یک استاندارد برابر در سراسر کشور برگزار
شود.» جعفریان با تاکید بر اینکه آزمون بورد در بسیاری کشورها تا این حد
اهمیت ندارد، عنوان کرد: «در آمریکا افراد زیادی مدتی بعد از اتمام دوره،
امتحان میدهند. اگر آزمون دانشنامه مبتنی بر توانمندیها باشد میتوان
آزمون بورد را یک سال بعد برگزار کرد.» جعفریان توضیح داد: «همه مسائل
آموزش دستیاری با آزمون پایانی حل نمی شود. قضاوت بالینی را باید اساتیدی
که دستیار معرفی می کنند تایید کنند. آزمون استاندارد کشوری گواهینامه دانش
نظری را با همان دقتی که مورد نظر دوستان است خواهد سنجید.»