شفا آنلاین>اجتماعی> زنی 35 ساله شنبهشب بر اثر برخورد با قطار مترو کرج_تهران، جان خود را از دست داد. ساعت 21 و 10 دقیقه شنبهشب بود که این زن جوان به هنگام ورود قطار مترو به ایستگاه کرج – تهران، خود را به جلو قطار انداخت و بر اثر شدت جراحتهای زیاد جان خود را از دست داد.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید در همین رابطه، شرکت بهرهبرداری
مترو تهران در اطلاعیهای اعلام کرد: «این خانم به دلیل تجاوز به حریم
ریلی، جان باخته است.»
تاکنون
هیچیک از مدیران شرکت مترو درباره جزییات بیشتر این حادثه اظهارنظر
نکردهاند اما این چهارمین حادثهای است که در یک ماه گذشته در مترو تهران
رخداده است و چهار نفر از شهروندان به دلیل تجاوز به حریم ریلی جان خود را
از دست دادند.
۱۱
مهرماه ساعت ۱۸ و ۳۰ دقیقه بود که زن جوانی در ایستگاه مترو شادمان در خط ۲
با قطار مترو برخورد کرد. ابتدا خبرها حکایت از خودکشی دختر جوان داشت اما
بعد از انتشار گفتوگوهای خبری مسئولان اورژانس و مترو مشخص شد موضوع مرگ
خودخواسته در میان نبوده است و احتمالا ازدیاد جمعیت علت مرگ این دختر
جوان بوده است. مسئولان مترو علت این حادثه را رعایت نکردن حریم ریلی و
بیتوجهی به تذکرات سیستم کنترل و پیجینگ در ایستگاه دانستند. این مسئولان
مدعی شدند که این زن ۲۶ ساله برخلاف هشدارها سرش را برای دیدن موقعیت قطار
جلو برده بوده که قطار با او برخورد میکند و این حادثه اتفاق میافتد.
دختر جوان بعدازاین حادثه به بیمارستان منتقل شد اما بعد از مدتی بر اثر
این حادثه جان خود را از دست داد.
فردای
آن روز ۱۲ مهرماه ساعت سه بعدازظهر بود که خبر حادثه دیگری در مترو به گوش
رسید. این بار مردی حدود ۶۵ ساله در ایستگاه متروی میدان شهدا در اثر
برخورد با قطار جان خود را از دست داد.
احسان
مقدم، مدیر روابط عمومی شرکت بهرهبرداری مترو با تائید این خبر گفت:
«پیرمردی ۶۵ ساله حدود ساعت ۱۵ داخل حریم ریلی مترو افتاد که در اثر این
حادثه جان باخت. هنوز مشخص نیست که قصد او خودکشی بوده یا اینکه تعادل خود
را ازدستداده و داخل حریم ریلی افتاده است.» اما حوادث مترو همینجا تمام
نشد و گریبان کارکنان خودش را هم گرفت. ساعت 11 و 15 دقیقه صبح ۲۷ مهرماه
یکی از کارگران شرکت پیمانکاری تبرزین صنعت حین انجام کار در خط 5 مترو
تهران در نزدیکی ایستگاه چیتگر به دلیل ورود به حریم ریلی دچار سانحه شد و
درگذشت.
روابط
عمومی متروی تهران با تائید این خبر به اعضای خانواده و بازماندگان این
کارمند مترو تسلیت گفت اما هیچ حرفی از اینکه خودکشی بوده یا حادثهای
اتفاق افتاده است به میان نیامد.
پیش
از اینکه دسترسی مردم به اینترنت و شبکههای اجتماعی اینچنین گسترده شود،
مسئولان از اصحاب رسانه میخواستند تا با منتشر نکردن اخبار خودکشی در
مترو از فراگیر شدنش جلوگیری کنند. این مسئولان معتقد بودند که انتشار
اخبار خودکشی در مترو بهنوعی این نوع خودکشی را ترویج میکند اما امروزه
با توجه به اینکه تعداد زیادی از مردم در هر قشری و با هر وضعیت اقتصادی
گوشی هوشمندی در دست دارند، چنین خبرهایی برای منتشر شدن نیاز به اصحاب
رسانه ندارد. حالا هر شهروند به خبرنگاری تبدیلشده که با فشار دادن یک
دکمه و نوشتن چند کلمه میتواند این خبر را به تمام دنیا مخابره کند.
نکته
دیگری که این روزها در حادثههای مترو به چشم میآید این است که هیچکس به
طور مشخص نمیگوید که این حوادث خودکشی بودهاند یا اتفاق. مسئولان تمام
این حوادث را ناشی از بیتوجهی افراد حادثهدیده میدانند یا خودکشی اعلام
میکنند اما مگر میشود نقش ازدحام جمعیت پشت درهای مترو را در بروز چنین
حوادثی نادیده گرفت؟ حتی اگر بخواهیم ادعاهای مسئولان را قبول کنیم و همه
این حوادث را ناشی از بیتوجهی افراد یا مرگ خودخواسته بدانیم، آیا مسئولان
نباید برای چنین حوادثی که جلوی چشمان تعداد زیادی از مردم اتفاق میافتد و
دنیایشان را سیاه میکند، فکری کنند؟
سال
89 بعدازاینکه زنی نابینا دریکی از ایستگاههای مترو جان خود را از دست
داد، حوادث مترو دیگر از موضوع سهلانگاری و بیتوجهی خارج شدند و فشارها
برای پیدا کردن راهحلی برای جلوگیری از چنین حوادثی در مترو بیشتر شد. از
همان سال بود که ایده نصب درهای شیشهای روی سکوها مطرح شد. درهایی که تا
قبل از ورود قطار به داخل ایستگاه و قرار گرفتن در کنار سکو باز نمیشوند.
نصب درهای شیشهای قرار بود راهحلی باشد که مردم خواسته یا ناخواسته در
مترو دچار حادثه نشوند. همان سال هم مدیران مترو این کار را پرهزینه
دانستند و با توجه به مشکلات دیگری که متروی تهران با آن مواجه است تامین
هزینه نصب این درهای شیشهای هوشمند را سخت و یا حتی ناممکن دانستند. حالا
هنوز هم با گذشت اینهمه سال، بعد از هر حادثهای که در مترو اتفاق میافتد
دوباره پرونده درهای شیشهای باز میشود و ایدهاش قوت میگیرد اما درهای
شیشهای فقط در پروندهها ماندهاند و هنوز روی سکوی متروها هرازگاهی چند
نفری قربانی میشوند.
مسئله تامین بودجه مورد نیاز برای نصب درهای شیشهای
هنوز هم به قوت خود باقیاست. اقبال شاکری، رئیس کمیته عمران شورای اسلامی
شهر تهران میگوید: « اولویت نخست معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری اتمام
خطوط باقی مانده مترو است و هنوز نصب محافظ شیشهای در مترو به اولویت
تبدیل نشده است. در حال حاضر اولویتبندی هزینه ها در بحث حمل و نقل عمومی
مطرح است و با توجه به اینکه شهروندان تهرانی به شدت با مشکل کمبود ظرفیت
ناوگان حمل و نقل عمومی مواجه هستند اولویت نخست برنامه ریزی برای توسعه
این ناوگان است.» شاکری مدعیاست که در هشت سال گذشته کم کاری دولت در
پرداخت بخشی از هزینههای حمل و نقل عمومی شهر تهران یکی دیگر از دلایل به
عقب افتادن نصب محافظهای شیشهای است.