نامی نو برای رساندن مفهومی تازه از یک درد کهنه!

به گزارش شفا آنلاین، این تغییر در تلاش برای بازتاب بهتر نحوه امروزین اداره درد داده شده است. این آکادمی که پیش‌تر و در سال 1988 تاسیس شده، برای درمان درد از رویکردهای چندبعدی و چند تخصصی استفاده کرده تا امروز بیانگر آن یکپارچگی باشد که در عنوان جدید، تجلی یافته است.

امروزه این باور وجود دارد که مدیریت یکپارچه درد تنها راه بی‌خطر و سالم برای رویکرد به درد مزمن است.

       درد مزمن مقوله‌ای پیچیده و چالش‌برانگیز در کلینیک‌های درد است که به طور تخصصی توسط فلوشیپ‌های درد (عمدتا از متخصصین بیهوشی و مراقبت‌های ویژه) اداره و درمان می‌شود.

       گروه عمده‌ای از بیماران دچار درد مزمن را بیماران مبتلا به سرطان تشکیل می‌دهند که رایج‌ترین داروی مورد استفاده در آنها به منظور کاهش درد مخدرها هستند اما مصرف همین مخدرها می‌تواند در درازمدت تبعاتی برای فرد و جامعه داشته باشد. از این رو، داشتن یک رویکرد یکپارچه در مدیریت دردهای مزمن می‌تواند با کاهش استفاده‌های غیرضروری از مخدرها به کاهش سوء‌استفاده از آن نیز کمک کند.

       به این ترتیب به نظر می‌رسد این تغییر نام به درستی انجام شده و آنچنان‌که که شایسته است، به معرفی حوزه فعالیت متخصصین درد می‌پردازد.

       آکادمی مدیریت یکپارچه درد در حال حاضر دارای حدود 3700 عضو است که 70 درصد آنها موافق این تغییر نام بوده‌اند.

       سندرم درد مزمن یا (Chronic Pai- Syndrome (CPS معضلی شایع است که همواره چالش عمده‌ای را برای درمانگرها به همراه داشته، چرا که هم طبیعتی پیچیده دارد و هم علتی نه چندان شناخته شده و هم پاسخ به درمانی ضعیف. بیشتر مولفین درد مزمن را با تداوم درد برای بیش از 3 تا 6 ماه توصیف می‌کنند اما برخی تداوم درد را برای مدت زمانی بیش از مدت مورد انتظار برای ترمیم بافت برای تعریف درد مزمن کافی می‌پندارند.

       CPS را شاید بتوان مجموعه‌ای از سندرم‌ها دانست که به روش‌های رایج درمان پاسخ نمی‌دهد و بهترین راه برخورد با آن داشتن یک رویکرد چندتخصصی (multidisciplinary) است که نیاز به دانش روزآمد در مورد سیستم‌های حیاتی چندگانه دارد.

       درد مزمن از شیوع زیادی برخوردار است و بیش از همه در زنان دیده می‌شود. این سندرم علاوه بر درد که ماهیت وجودی آن است، جنبه‌های دیگر زندگی فرد را نیز متاثر می‌سازد. خلق افسرده یا مضطرب، خواب با کیفیت نامطلوب، خستگی، تمایلات جنسی کاهش یافته، استفاده فزاینده از داروها و الکل، رفتارهای وابسته و ناتوانی نامتناسب با اختلال موجود از جمله تاثیرات درد مزمن هستند که به وفور در این گروه از بیماران دیده می‌شوند. درد مزمن می‌تواند بر روابط زناشویی و خانوادگی فرد نیز اثر بگذارد، منجر به از دست دادن شغل شود و متاثر از درمان‌های درازمدت به واکنش‌های طبی ناخواسته گوناگونی منجر شود.

       همین جنبه‌ها و ابعاد گوناگون و مختلف درد است که رویکرد را به آن نیازمند مداخله‌های تشخیصی و درمانی چندتخصصی به رهبری افراد تحصیل‌کرده در طب درد می‌سازد.
(در مورد درد مزمن بیشتر خواهیم نوشت.)