محققان ژاپنی در حال توسعه روشی هستند که با استفاده از سلول های پوستی رشد یافته از یک فرد اهدا کننده که مشخصات ژنتیکی مشابهی داشته باشند، می توان به ترمیم بافت های قلبی پرداخت. اگر سلول های بنیادی به اطراف سلول های آسیب دیده قلبی تزریق شوند، می توانند بافت های آسیب دیده را ترمیم کرده و به قلب کمک کنند تا همانند روزهای پیش از حمله قلبی به پمپاژ خون بپردازد.
انجام آزمایشات اولیه بر میمون ها نتایج قابل توجهی نداشت. سلول های پوستی تنها ۱۶ درصد از بافت های آسیب دیده قلبی را ترمیم کرده و میمون ها باز هم نیاز به دارو داشتند تا بتوانند بدن خود را برای عدم پس زدن سلول های اهدایی آماده کنند ( این موضوع در حالی است که با استفاده از این تکنولوژی نباید چنین موردی بروز می کرد).از سوی دیگر، ضربان قلب میمون ها نیز نامرتب شده هر چند که این ریتم نامرتب موقتی گزارش شده بودم
اگر محققان ژاپنی بتوانند مطالعات خود را تصحیح کنند دیگر حملات قلبی مثل امروز یک تهدید برای انسان ها شمرده نمی شوند.
