به گزارش شفا آنلاین،حسین عبیری گلپایگانی در راستای ارائه توصیه‌های زیست محیطی مربوط به ایام محرم به ویژه تاسوعا و عاشورای حسینی اظهار کرد: طرح حذف و ساماندهی ظروف یکبار مصرف پلاستیکی در مراسم‌های دینی و ملی طرحی است که در سال 87 به تصویب کمیته محیط زیست شورای شهر رسید. به دنبال تصویب این طرح بسیاری از گروه‌ها و فعالان حوزه محیط زیست از این طرح حمایت کرده و ترویج آن را پیشه خود قرار دادند.
وی افزود: در راستای اجرای این طرح شهرداری اجازه نمی‌دهد در فروشگاه‌های خود ظروف یکبار مصرف به فروش برسد. در نمایشگاه عطر سیب امسال نیز از ظروف پلاستیکی یکبار مصرف استفاده نشد و ظروف گیاهی جایگزین آن شد.
عبیری گلپایگانی با بیان اینکه توصیه ما به کسانی که نذری دارند این است که مطلقا از ظروف پلاستیکی یکبار مصرف استفاده نکنند، گفت: تا حد ممکن از ظروف دائمی برای ارائه نذری‌ها استفاده کنند، برای مثال مسجدی در چیتگر وجود دارد که بیش از 30 سال است که برای نذری‌ها از ظروف استیل استفاده می‌کند.
این فعال حوزه محیط زیست با اشاره به اینکه اگر شهروندان امکان استفاده از ظروف دائمی را نداشتند از ظروف گیاهی استفاده کنند ولی چون با این کار هم زباله بسیاری تولید می‌شود خیلی آن را توصیه نمی‌کنیم افزود: در صورتی که خواستند از ظروف پلاستیکی استفاده کنند چای و غذای داغ را درون آن نریزند زیرا در اثر فعل و انفعالاتی که اتفاق می‌افتد این ظروف منبع تولید بسیاری از بیماری‌ها برای مصرف‌کنندگان می‌شود و اگر شهروندان نذری‌ها را در ظروف پلاستیک یک بار مصرف دریافت کردند به سرعت آن را به ظروف دائمی انتقال دهند.
وی افزود: در حال حاضر شهروندان مناطق 20 و 7 تهران می‌توانند با تحویل دادن لیوان‌های پلاستیکی به مدیریت پسماند ظروف گیاهی دریافت کنند. از شهروندان می‌خواهیم از رها کردن ظروف خود را در معابر، محوطه‌ها، جوی‌های آب و کانال‌ها اجتناب کنند تا مبادا به زمین‌های کشاورزی برسد و زمین‌ها را از حاصلخیری بیندازد. همچنین در این ایام از مخلوط کردن زباله‌های تر و خشک خودداری کنند.
عبیری گلپایگانی با بیان اینکه ظروف پلاستیکی علاوه بر آسیب‌های جدی در حوزه سلامت 500 سال ماندگاری در طبیعت دارد، گفت: نفت کالای استراتژیک در جهان محسوب می‌شود بنابراین تولید ظروف یکبار مصرف از چنین ماده باارزش و مهمی که حداکثر زمان استفاده از آن نیم ساعت و حداقل پنج دقیقه است کار منطقی نیست و علاوه بر لطمه به سلامت و محیط زیست از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه محسوب نمی‌شود.
