خیلی از پدر و مادر‌‌ها دل‌شان می‌خواهد فرزندشان درباره بازی‌ها و کار‌هایی که انجام می‌دهد و حتی آینده‌اش، ایده‌ای داشته باشد و آنها را به انجام برساند. با اینکه رفتن به مدرسه، کلاس‌های آموزشی و آموزش مربیان و معلمان، در ایده دادن به بچه‌ها درباره برنامه‌های‌شان نقش دارد، اما خانواده در آموزش ایده پردازی به کودک، نقش اساسی را ایفا می‌کنند.
ایده پردازی یکی از ویژگی‌های رفتارهای انسان و جهان امروز است. برنامه‌های اصلی انسان و اجتماع – چه در قالب کارهای شخصی و خانوادگی و چه در قالب کارهای اجتماعی – انتخابی از ایده‌های نخبگان و اندیشکده‌ها و اتاق فکرها است. امروز جامعه‌های پیشرفته برای آینده‌های نزدیک و آینده‌های نه چندان دور خود نیز ایدهپردازی می‌کنند. ایدهپردازی درباره آینده در پژوهشکده‌های بزرگی به نام مراکز «آینده شناسی» انجام می‌گیرد. این موضوع نشان می‌دهد ایدهپردازی باید در زندگی و تصمیم‌گیری‌های جزئی و کلی همه شهروندان جهان جدید به‌ویژه کودکان وارد شود.
اولین راه آشنایی با ایدهپردازی، آشنایی خانواده‌ها با آن و وارد کردن آن در ساختار آموزش و تربیت خانوادگی است تا فرزندان همچنان که مراتب رشد جسمی را طی می‌کنند، مراتب رشد فکری و ایدهپردازی برای زندگی خود را نیز بیاموزند.
خانواده‌ها میتوانند این موضوع را با به کارگیری روش‌ها و ابزارهایی دنبال کنند.
روش‌های تلقین و تقویت ایده پردازی در کودکان
1– ساده‌ترین روش، روش انتقال غیر مستقیم است. در این این روش پدر و مادر پیوسته در حضور کودکان‌شان در باره ایده‌های خود حرف می‌زنند. به این صورت که آنها هنگام اوقات فراغت خود با اندیشیدن در باره زوایای زندگی، به ایده‌‌هایی دست می‌یابند و آن را برای زندگی خود سودمند می‌دانند، آنگاه میتوانند ایده‌های خود را در حضور فرزندان با همسرشان در میان بگذارند و درباره آن گفتگو کنند.
2– پیوسته کتاب‌هایی در باره روش‌های ایدهپردازی و ایده‌های نو تهیه کنند و آنها را به خانه ببرند و در حضور فرزندان بخوانند و یا برخی نکات قابل هضم برای کودکان را برایشان بخوانند و اینکه کتاب را به هنگام خواندن یا پس از مطالعه در دیدرس و دسترس کودکان بگذارند تا دست کم آنها با چنین عنوان‌هایی آشنا شوند و این مفاهیم در ذهن‌شان شکل بگیرد.
روش‌های مستقیم و کارامد، برای تقویت ایده پردازی کودکان
1– پدر و مادر میتوانند با طرح مسائل جدی، چه مسائل مربوط به آینده و امورشخصی فرزندشان و چه امور مربوط به خانواده و مدرسه و دوستان و جامعه نزد فرزندشان، از خود او بخواهند برایش راهکار ارائه کند یا نگاه خود را در باره آن موضوع بیان کند. اما برای اینکه کودک را به ایدهپردازی راهنمایی کنند، میتوانند به او بگویند این موضوع نیاز به فکر و مطالعه جدی دارد و او باید در باره آن موضوع به تفکر و مطالعه بپردازد و پس از آن اظهار نظر کند. این روش باید بارها در زندگی تکرار شود تا در ذهن کودک جا بیفتد که در باره مسائل زندگی اول باید تفکر کرد، سپس ایدهپردازی.
2– خانواده‌ها میتوانند دید و بازدیدهای خانوادگی را میان کودکان‌شان به زمانی برای ارائه ایده‌ها و بررسی آن اختصاص دهند. در این صورت همچنان که این دیدارها باعث نشاط روحی میشود به پرورش اندیشه و بهره‌گیری از توانایی‌های یکدیگر هم می انجامد.
