نقش متابولیسم اسیدهای چرب در بیماری آلزایمر پیش‌بالینی

به گزارش شفا آنلاین، درواقع، محققان آمریکایی در گزارش خود که در نشریه JAMA Neurology منتشر شده، اعلام کردند سطوح بیشتر اسید چرب ضروری دوکوزاهگزانوئیک docosahexaenoic یا DHA با میزان کمتر آمیلوئیدهای سربرال، حجم بیشتر مغز و مقیاس‌های شناختی بهتر در بیماران سالم از نظر توانایی‌های شناختی همراه است.محققان در این بررسی، 61 بیمار مسن را که در مطالعه
       Aging Brai- وارد شده بودند، ارزیابی کرده و به این نتیجه رسیدند که سطح DHA (درصد کل اسیدهای چرب) در افرادی که مبتلا به آمیلوئیدوزیس مغزی قابل توجه بودند، 23 درصد کمتر از بیماران بدون این مشکل بودند. سطح DHA سرم به‌طور معکوسی با بار آمیلوئید مغزی همبستگی نشان می‌داد. بار آمیلوئید مغزی به‌وسیله تصویربرداری amyloid Pittsburgh Compound B PET اندازه‌گیری شده بود. این ارتباط مستقل از سن، جنس، ژنوتیپ آپولیپوپروتئین E و سال‌های تحصیل گزارش شد. سطوح بالاتر DHA در خون نیز ارتباط مثبتی با حجم مغز در سوبیکولوم چپ و ناحیه انتورینال چپ نشان داد.

       محققان معتقدند این مطالعه که همچنین نشان می‌دهد افرادی که سطح بیشتری را از DHA در سرم خود حمل می‌کنند، با نمره‌های بالاتر حافظه غیرکلامی مواجه هستند، مطالعات پیش‌بالینی را تائید می‌کند که حاکی از اثرات نوروپروتکتیو DHA هستند. البته باید اذعان کرد که این مطالعه متقاطع به اندازه کافی بزرگ نبوده که اثرات ضدآمیلوئیدی DHA را ثابت کنند. در واقع، نمی‌توان از این مطالعه کوچک مقطعی به یک رابطه علت و معلولی رسید و شاید DHA پلاسما نشانه‌ای غیراختصاصی از سبک زندگی سالم باشد تا اینکه بخواهد راهنمایی باشد از اثرات آن بر آمیلوئید مغزی.

       آما با توجه به این یافته‌ها، پزشکان چه می‌توانند انجام دهند؟ شاید بهترین توصیه آن باشد که از توصیه‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا و انجمن قلب آمریکا و انجمن استروک آمریکا تبعیت کرده و به بیماران پیشنهاد کرد، در هفته 2 تا 3 بار از ماهی استفاده کنند، در درجه اول برای سلامت عروق.

       شواهدی که نشان می‌دهند DHA خطر عروقی را کاهش می‌دهند، ممکن است بیماری کاردیوواسکولار و همچنین رسوب آمیلوئید مغزی را هم کم کنند و راهنمایی باشد برای مشورت دادن به بیمارانی که درمعرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر قرار دارند.

       برای این مطالعه که بین ژوئن 2208 و می 2013 انجام شد، محققان داده‌های تصویری آمیلوئید را به‌دست آورده و پلاسمای افراد مسن شرکت کننده را در این مطالعه ذخیره کردند. در این مطالعه، 41 زن و 20 مرد بدون ابتلا یا با اختلال خفیف شناختی بررسی شدند، اما عوامل خطر قابل توجه بیماری عروقی، حوادث قلبی‌عروقی، و صدمات عروقی مغزی را داشتند. میانگین سنی بیماران 77 سال گزارش شد.

       بین اکتبر 2015 و آوریل 2016، محققان سطح DHA سرم را آنالیز کرده و همچنین مقادیر رسوب آمیلوئید (با استفاده از شاخص Pittsburgh Compound B)، حجم مغزی و نمرات تست‌های نوروسایکولوژیک را پس از تعدیل عواملی همچون سن، جنس، سال‌های تحصیل و وضعیت آپولیپوپروتئین E به دست آوردند.

       محققان متذکر شدند که ارتباط میان سطح DHA و حجم مغزی که در این مطالعه نشان داده شد، همسو با دیگر گزارش‌هایی است که در این زمینه وجود دارند. این مطالعه همچنین یافته‌های مطالعه earlier reporfrom the Aging Brai- را که نشان داده بود آمیلوئیدوزیس مغزی با سطوح کمتر HDL و میزان بالاتر LDL کلسترول مرتبط است، گسترده می‌کند.

       محققان ارتباط مثبت میان سطح DHA سرم و حجم لوب تمپورال داخلی را «جدید و جذاب» توصیف می‌کنند.