چگونه به خجالتی بودن پشت تلفن غلبه کنیم؟

 

متن کوتاهی نوشتم که در هنگام صحبت با تلفن دچار اشتباه لفظی نشوم. خب همین کار ۱۰ دقیقه از وقتم را گرفت. او همچنان آنجا بود. داشت گوش می‌کرد و مرا از گوشه چشم می‌‌پایید. فهرست کارهایی را که باید انجام می‌دادم نوشتم؛ برقراری ارتباط با مدیر، مشاور جراحی، سرپرستار… پنج دقیقه دیگر به همین منوال سپری شد. او هنوز آنجا بود.

لپ‌تاپم را بیرون آوردم و روی۱۰حساب آخرم بر اساس سفارش‌های قبلی کار کردم. هفت دقیقه دیگر گذشت. او کاری نداشت که برود انجام دهد؟ مدیریتی چیزی… حالا او آرنج‌هایش را روی میز و چانه‌اش را کف دستش گذاشته بود. منتظر بود.

بالاخره انجامش دادم. تلفن را برداشتم. کاری کردم که هر فروشنده‌ای که این مطلب را می‌‌خواند حداقل یک بار در عمرش انجام داده است: وانمود کردم که شماره‌ای گرفتم و مثلا با اپراتور خیالی صحبت کردم. در این لحظه مدیر فروش لپ‌تاپش را خاموش کرد، بلند شد و اتاق را ترک کرد. مطمئن نبودم که او می‌داند من دارم خرابکاری می‌کنم یا نه. حتی پیش خودم فکر می‌کردم الان سراغ مدیر منابع انسانی می‌‌رود و از استخدام من شکایت می‌کند.

 

 

چه چیزی باعث خجالت پشت تلفن می‌شود؟

چرا من به جای آن که با اپراتور واقعی صحبت کنم، ادای صحبت کردن را درآوردم؟

زمانی که جوان‌تر بودم، از صحبت کردن با تلفن متنفر بودم. برای همین از تماس گرفتن با مردم دوری می‌کردم. وقتی هم که مدتی طولانی از انجام کاری بپرهیزید، استرس و ترس از انجام آن بر شما چیره می‌شود.

به شخصه فکر می‌کنم مشکل من با تلفن فقدان چند ویژگی مهم ارتباطی در مکالمه با این وسیله است.

زبان بدن و حالات صورت در مکالمه با تلفن غایب هستند.

من دوست دارم اثر مثبتی روی مردم داشته باشم و می‌ترسم نتوانم در مکالمه‌های تلفنی تصویر کاملی از خودم به طرف مقابل نشان دهم.

همچنین همیشه مردم از من می‌خواهند که حرفم را دوباره تکرار کنم چون خیلی سریع صحبت می‌کنم. این موضوع زمانی بدتر می‌شود که من حتی نمی‌دانم چه کسی گوشی تلفن را برخواهد داشت.

من با مدیریت بیمارستان تماس گرفته بودم؛ اما مدیر اجرایی بیمارستان گوشی را برداشته بود.

اگر تلفن روی پیام‌گیر بود چه کنم؟

اگر از من خواستند دوباره تماس بگیرم چه؟

اگر گوشی را قطع کردند چه کار کنم؟

احساس می‌کردم مورد داوری قرار گرفته‌ام و هیچ کنترلی روی مکالمه ندارم.

چگونه بر خجالت ناشی از مکالمه تلفنی غلبه کنیم؟

نگرانی و خجالت از مکالمات تلفنی مانند بسیاری از نگرانی‌های دیگر کاملا بی‌مورد است.

اگر بدترین کاری که شخصی می‌تواند انجام دهد این باشد که گوشی تلفن را قطع کند، پس دیگر جای نگرانی ندارد. تا جایی که من می‌دانم هیچ کس تا به حال گوشی را قطع نکرده، سوار خودرویش نشده و برای دعوا با کسی که برای فروش با او تماس گرفته به سراغش نرفته است.

در طول چند سال گذشته متوجه مسائلی در زمینه خجالت از مکالمه تلفنی شده‌ام که می‌خواهم با شما در میان بگذارم.

شما در قسمت فروش کار می‌کنید. شما باید با مردم تماس‌هایی از پیش تعیین‌نشده بگیرید و سپس چند ساعت یا چند روز بعد پیگیری کنید. شما به خاطر برقراری ارتباط به وسیله این دستگاه حقوق خوبی دریافت می‌کنید. میزان دستمزد خود را در هر ساعت محاسبه کنید و با خود بگویید اگر کسی الان به من Xهزار پول می‌‌داد تا این تماس را برقرار کنم، آیا این کار را می‌کردم یا خیر؟

البته که این کار را انجام می‌دهید!

اگر در تجارتیB2B کار می‌کنید، یعنی فعالیت‌تان در زمینه فروش محصولات‌تان به شرکت‌های دیگر است، بدانید که کار افراد آن شرکت این است که به تلفن شما پاسخ دهند. زمانی که با مدیریت تماس می‌گیرید بدانید که کار آنها کاهش قیمت‌ها، افزایش بهره‌وری محصولات و افزایش سود است. اگر تماس‌هایتان منطبق با یکی از این نیازها بود، بدانید که دارید به آن‌ها لطف می‌کنید و برایشان کاری انجام می‌دهید. اگر نیست باید دلیل جدیدی برای برقراری تماس فروش پیدا کنید.

اگر محصولات یا خدمات شما واقعا آن‌چه را که در تبلیغات‌تان بیان می‌کنید ارائه می‌دهد، پس این مشتریان هستند که باید با شما تماس بگیرند! شما باید به خوبی بدانید که محصول‌تان چه ارزشی به مشتری ارائه می‌دهد تا بتوانید آن را به خوبی برای مشتری توضیح دهید؛ حال چه به صورت حضوری و چه تلفنی. این را بدانید که از طریق تلفن می‌توانید محبت بیشتری به مشتری ابراز و او را نمک‌گیر کنید. زمانی که من متوجه شدم تلفن چه ابزار قدرتمندی برای ایجاد پول است، ترس ناشی از مکالمه‌های تلفنی ناپدید شد.

 

 

متاسفانه پرت کردن گوشی تلفن به سمت دیوار هیچ دردی از شما دوا نمی‌کند! من هیچ‌گاه راه حل سریعی برای این موضوع پیدا نکردم و معتقدم چنین مساله‌ای در طول زمان حل می‌شود.

من خودم با برقراری چند مکالمه معدود تلفنی در روز، کارم را شروع کردم ولی حالا تا گوشی تلفن داغ نکند، از کارم دست نمی‌کشم. واقعا متاسفم که راه حل سریعی ندارم. ولی می‌توانید با به کار بستن تعدادی از روش‌های عملی زیر کم‌کم خجالت خود را کنار بگذارید:

چند نفس عمیق بکشید و سعی کنید تپش‌های قلب‌تان را کمتر کنید. طبیعی‌ست که قبل از یک تماس مهم میزان آدرنالین بدن‌تان افزایش پیدا کند. من هنوز هم گاهی اوقات قبل از تماس‌های مهم یا قبل از مصاحبه‌های اینترنتی به این حس دچار می‌شوم.

اگر قبل از برقراری تماس چند نفس عمیق بکشید، خواهید دید که نتیجه آن تماس تلفنی برایتان اهمیت کمتری پیدا خواهد کرد. به این مساله دقت کنید. زمانی که شما نسبت به نتیجه تماس بی‌تفاوت باشید، میزان موفقیت‌تان در فروش بالاتر خواهد رفت؛ چون به مشتری نشان می‌دهد زمان برایتان اهمیت زیادی دارد. اگر آنها نمی‌خواهند از شما خرید کنند، هنوز فهرست طویلی از افراد هستند که می‌توانید محصول‌تان را به آنها بفروشید.

نیازی نیست که ۱۰ دقیقه زمان بگذارید و متنی بنویسید. فقط کافی‌ست سرتیتر مهم‌ترین نکاتی را که می‌خواهید عنوان کنید بنویسید تا مکالمه‌ای منسجم‌تر داشته باشید.

حتی می‌توانید چگونگی شروع مکالمه را نیز یادداشت کنید. با این کار دیگر فراموش نخواهید کرد که خودتان را معرفی کنید. زمانی که با موفقیت مکالمه را آغاز کنید، اضطراب‌تان را فراموش می‌کنید و خود را در حالت آرام خواهید یافت؛ گویی در حال مکالمه‌ای دونفره و حضوری هستید.

گوشی را برندارید و شروع به پاسخ دادن به یک ایمیل دریافتی کنید یا بدون دانستن نحوه پایان دادن مکالمه یک قرار ملاقات بگذارید.

مرحله بعدی چیست؟؛ معرفی محصول؟ پیگیری‌های بعدی؟ امضای قرارداد؟ این یکی از بهترین و قدرتمندترین ویژگی‌های تلفنی من است. اول ارتباط خوبی برقرار می‌کنم و با این کار موفقیت خودم را تضمین می‌کنم.

خرابکاری نمی‌کنم. زمانی که محصولی به فرد مورد نظر فروختم، دوستی خوبی با او شروع می‌کنم تا در آینده خرید و فروش‌های بیشتری انجام دهیم.

وقتی که من با تلفن صحبت می‌کنم مانند دیوانه‌ها به نظر می‌‌رسم. جوری رفتار می‌کنم که انگار طرف مقابل روبه‌رویم نشسته و من دارم حضوری با او صحبت می‌کنم.

دستانم بالا و پایین می‌‌روند. پرواز می‌کنند. این کار به من اجازه می‌دهد تا به شکل بهتری خودم را ابراز کنم.

به هرکسی که تا به حال در یک مرکز تلفنی کار کرده باشد حداقل یک بار گفته شده که لبخند بزنند. لبخند زدن تغییر زیادی در لحن شما ایجاد می‌کند. من به سرعت می‌توانم بگویم که طرف مقابلم در مکالمه تلفنی از هم‌صحبتی با من خوشحال است یا فقط از سر اجبار تماس گرفته است.

 
پژوهش‌ها نشان داده است لبخند زدن، حتی اگر لبخندی مصنوعی باشد، میزان استرس را به شدت کاهش می‌دهد.

البته بهترین روش برای غلبه بر خجالت از مکالمه تلفنی این است که خودتان را در حیطه فروشی بگنجانید که نیازمند برقراری تماس‌های تلفنی زیاد است. به این شکل در طول زمان ترس و خجالت ناشی از مکالمات تلفنی از وجود شما پاک خواهد شد.