کد خبر: ۱۲۴۵۶۹
تاریخ انتشار: ۰۹:۴۶ - ۰۴ مهر ۱۳۹۵ - 2016September 25
شفا آنلاین>اجتماعی> صدای آژیر آمبولانس را اگر در حال گذر از پیاده‌رویی بشنویم، شاید کمی احساس نگرانی کنیم یا اگر پشت رول نشسته باشیم، نهایتا خود را از سر راه آمبولانس‌ کنار بکشیم، اما این همان لحظاتی است که یک تکنسین اورژانس در آمبولانسی که یک‌لحظه در حال تکان خوردن است و لحظه دیگر در حال تازیدن در یک اتوبان، یک بیمار یا مصدوم را رسیدگی می‌کند.
به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  سحرگاه که برای اذان صبح از خواب بیدار می‌شویم، نیمه‌های شب، در جاده‌هایی که ما با سرعت از آن عبور می‌کنیم، نیروهای تکنسین فوریت‌های پزشکی حضور دارند. سر کردن در کانکس‌هایی که گرما و سرمای طاقت‌فرسای کویر، شهرهای جنوبی و کوهستانی و غربی را دوچندان می‌کند از عهده کسانی برمی‌آید که عاشقند. عاشق هموطنانشان که هرلحظه در جاده‌ای دوردست یا گردنه‌ای صعب‌العبور در انتظار کمک آنها هستند.

       به بهانه روز ملی اورژانس و در حاشیه همایش چهل و یکمین سالروز تاسیس اورژانس با چندتن از تکنسین‌های فوریت پزشکی به گفت‌وگو نشستیم. گفت‌وگویی که بخشی از آن را در ادامه می‌خوانید.

90 درصد تماس‌ها با اورژانس غیرمفید است
       علیرضا مافی گودرزی، با 26 سال سابقه فعالیت به‌عنوان تکنسین فوریت‌های پزشکی که حالا مسئولیت 6 پایگاه اختصاصی اورژانس تهران را به عهده دارد و پیش‌ازاین هم 17 سال رئیس مرکز عملیات اورژانس تهران بوده می‌گوید: «در اورژانس تهران روزانه حدود 14 تا 17 هزار تماس داریم که از این تعداد فقط 3 هزار تماس مفید است و فقط 1200 و 1500 مورد آن منجر به ماموریت و ارسال آمبولانس و تکنسین به بالین بیمار یا مصدوم اعزام می‌شود.»

       او ادامه می‌دهد: «یک بخش از تماس‌های غیرمفید، مزاحمت‌های تلفنی است و بعضا مزاحمت‌های حادی ایجاد می‌شود که کارکنان اورژانس را هم آزار می‌دهد و باعث اشغال شدن خطوط 115 می‌شود.»

       گودرزی توضیح می‌دهد: «ازآنجا که خیلی از سازمان‌های دولتی با شماره تلفن‌های سه‌رقمی کار می‌کنند، ممکن است با گرفتن شماره 5 به‌عنوان آخرین شماره به‌اشتباه، به‌جای شماره اصلی موردنظرشان بارها به‌صورت ناخواسته خطوط 115 را اشغال کنند.»

       او بزرگ‌ترین معضل فوریت‌های پزشکی تهران را این‌گونه توضیح می‌دهد: «چالش ما فقط ترافیک نیست. درواقع بعد از ترافیک، عدم همکاری سازمان‌های ذی‌ربط در سیستم حمل‌ونقل شهری از دیگر مشکلات و معضل‌هایی است که با آن مواجه هستیم.»

       او اضافه می‌کند: «در تهران گاهی حوادث بزرگ رخ می‌دهد. گاهی تعداد مصدومان بالاست و ما برای رسیدگی به مصدومان، باز کردن راه‌ها و انتقال سریع بیماران به مراکز درمانی نیاز به کمک پلیس راهور داریم. زمانی که تکنسین‌های اورژانس بر بالین بیمار هستند برای ما مهم‌تر از انتقال او به مراکز درمانی است، چون در این زمان بیمار در کنار ماست. به همین دلیل رسیدگی به بیماران در این زمان بسیار حیاتی است.»

       گودرزی توضیح می‌دهد: «متاسفانه گاهی مامورین پلیس راهور برای باز کردن راه و حل مشکلات ترافیکی که یک تصادف ایجاد کرده، به تکنسین‌ها اجازه نمی‌دهند که به مصدومان رسیدگی کنند و از ادامه کار آنها جلوگیری می‌کنند و آنها را تحت‌فشار قرار می‌دهند که زودتر بیمار یا مصدوم را به مرکز درمانی انتقال دهند. این در حالی است که موظفیم تمام اقداماتی که در توان ما هست را انجام دهیم و هر حرکت نابجایی می‌تواند زمینه بروز آسیب‌های زیادی را برای بیمار فراهم کند و حتی ممکن است فردی با یک حرکت نابجایی جان خود را از دست بدهد یا فلج شود.»

       مافی گودرزی خاطره‌ای هم از 26 سال خدمت را این‌گونه شرح می‌دهد: «بهترین خاطره من مربوط به زمانی است که حدود 15 سال پیش در ماموریتی بر بالین زنی حاضر شدم که به دلیل شوک عصبی ناشی از فوت همسرش بسیار بدحال بود. این زن که باردارهم بود از شدت شوک عصبی، توان تکلم را ازدست‌داده بود و در خانه بسیار کوچک در خیابان قزوین تهران زندگی می‌کرد، ناگهان ساعت 4و نیم، داخل آمبولانس فرزند خود را به دنیا آورد. این اتفاق یکی از بهترین خاطرات من بود.»

کارانه صدهزارتومانی
       علیرضا پور شمس، معاون عملیات مرکز مدیریت حوادث فوریت‌های پزشکی بوشهر که از سال 79 وارد سیستم فوریت‌های پزشکی شده و از ابتدا به این حرفه عشق ورزیده، امیدوار است بتواند تعصبی که به اورژانس دارد را به نیروهای جوان انتقال دهد.

       او درمورد یک تکنسین فوریت پزشکی بودن این‌گونه توضیح می‌دهد: «عملیات‌های اورژانس در استان بوشهر که هوای بسیار گرمی دارد و طی 7 ماه سال هوا بالای 40 درجه است، بسیار سخت است. حمل کردن تجهیزات اورژانس،‌ رعایت سرعت عمل هنگام خدمت‌رسانی، حضور در کانکس‌هایی که سیستم تهویه هوا ندارند و استفاده از آمبولانس‌هایی که بسیار فرسوده هستند و بیش از نیمی از آنها کولر هم ندارند، ازجمله سختی‌هایی است که به این شرایط اضافه می‌شود.»

       او به مشکلاتی در زمینه کارانه تکنسین‌های فوریت پزشکی هم اشاره می‌کند: «دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در پرداخت کارانه‌ها بسیار منظم و دقیق و براساس کارایی هر فرد است اما مشکلی که وجود دارد در میزان پرداخت کارانه است. علی‌رغم تمام محاسبات که از سوی وزارت بهداشت ابلاغ می‌شود، اما جمع کارانه‌ای که به هر تکنسین فوریت پزشکی داده می‌شود بیش از 150 هزار تومان نمی‌شود و این خلاف صحبت‌های دکتر صابرنیا، رئیس سابق اورژانس کشور بود که می‌گفتند انتظار داریم پرداخت کارانه تکنسین‌های پزشکی به 500 هزار تومان برسد.» او با اشاره به اینکه مبلغی که برای پرداخت کارانه درنظرگرفته شده، چندان قابلیت تفاوت بین نیروهای تکنسین فوریت پزشکی ندارد، افزود: «امیدواریم روش پرداخت و محاسبه به واقعیت نزدیک‌تر شود.
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار