مدیر برنامه بین المللی حفاظت از یوز آسیایی در توضیح در این باره عنوان کرد: یوز ماده در طول سال به ندرت جفت گیری می‌کند بنابراین همیشه در طول سال از مواجه به یوزهای نر خودداری می‌کند، حال دوربین‌های تله ای نیز همیشه در مسیر و ردپای یوزهای نر کار گذاشته می‌شود براین اساس یوز ماده بسیار به ندرت در چنین محل‌های که یوز نر حضور دارد، خود را نشان می‌دهد و این طبیعی است که دوربین‌های تله ای در گزارشات متعدد در تمام دنیا فقط در 10 درصد توانستند از یوزهای ماده عکسی بگیرند، و این به معنای آن است کسانی که آمار وجود فقط دو یوز ماده در ایران را دادند به این مسائل دقت نکردند و اینکه آنها گزارش مشاهده این دو یوز ماده را فقط در زیستگاه حفاظت شده خود را اعلام کردند و باید آمار و عکس‌های 9 زیستگاه حفاظت از یوز در کشور را بررسی می‌کردند.

وی ادامه داد: آینده یوز به دلیل اتفاقاتی که در سال‌های گذشته رخ داده است یک آینده شفافی ندارد، اگر 10 سال قبل در این باره صحبت می‌کردیم شاید امیدوارکننده بود ولی در این 10 و 15 سال گذشته که جلو رفتیم همان مقدار که به نکات مثبت رسیدیم نکات منفی نیز مواجه شدیم، در این پروژه از بالاترین تکنیک‌ها استفاده شد و این باعث شده است که پیش بینی‌های علمی دچار مشکلاتی شود.

جوکار تصریح کرد: بعد از 15 سال نتوانستیم جمعیت یوز را زیاد کنیم که بخشی ناشی تغییرات اقلیمی، اشتباهات تکنیکی ما و عدم درست در آمدن پیش بینی‌های علمی بوده است. همچنین بعد از جنگ جهانی دوم روند کاهش یوز در آسیا به سرعت شروع شد و فقط در مرکز ایران منتهی شد و همان موقع هم که ما این پروژه را شروع کردیم دیر شده بود.

وی بیان داشت: هم اکنون این پروژه در 6 میلیون هکتار برای حفاظت یوز در پارک کویر، توران، شیرکوه، بافق، میاندشت، مناطق عباس آباد نائین و راور هزینه می‌شود. هم اکنون در برخی مناطق در هر سال دو یوز عکاسی کردیم، توران قبلاً یوز کم مشاهده می‌شد ولی الان اتفاقاً یوز بیشتری مشاهده شده است، ولی در سه سال اخیر در مناطق جنوبی برخلاف گذشته از جمله سیاه کوه و بافق هیچ یوز ماده ای مشاهده نکردیم.

مدیر برنامه بین المللی حفاظت از یوز آسیایی عنوان کرد: اگر عدم موفقیتی داریم کمی هم طبیعی است زیرا کار آسانی نیست، و برخی‌ها نقدها به این پروژه غیر منصفانه است زیرا تصمیم‌ها در این پروژه شخصی نیست.

جوکار در ادامه گفت‌: تصادفات جاده ای بسیار باعث تهدید یوز شده است. هدف این پروژه تضمین یک جمعیت زیستا و پایدار از یوز آسیایی در ایران بوده است، همچنین هدف گرفتن یوز و تکثیر در غیر از حیات وحش نبوده است. هم اکنون نیز همان 50 قلاده یوز باقی مانده است. این پروژه براساس سندی که در سوئیس تهیه شده است در حال اجرا است و مثلاً اگر عکس یوز بر روی پیراهن می‌رود براساس طرح‌های این سند است تا فرهنگ مردم برای حاظت یور ارتقاء یابد.

وی با اشاره به اینکه اتفاقاتی به مانند گران شدن بنزین در گشت زنی برای حفاظت از یوز تاثیر می‌گذاشت، تصریح کرد: پروژه حفاظت از یوز پلنگ آسیایی براساس بهبود حفاظت در زیستگاه‌های یوز، پایش و تحقیق، آگاه سازی، آموزش و حفاظت بر پایه مشارکت مردمی بوده است. ولی هنوز در برخی مناطق و روستاها اطلاع درستی از یوز ندارند مثلاً هم اکنون دو یوز در اسارت قرار دارد زیرا فردی دو یوز کوچک را در طبیعت دیده بود و برای فرزندش گرفته بود و دیگر نتوانستیم این دو یوز را به طبیعت برگردانیم و این دو یوز در اسارت هستند.

مدیر برنامه بین المللی حفاظت از یوز آسیایی همچنین عنوان کرد: فعالیت‌های محیط بانان «یوز» با محیط بانان دیگر مناطق حیات وحش؛ متفاوت است بنابراین برای آنها برنامه‌های تسهیلاتی نظیر بیمه تکمیلی و مسافرت در نظر گرفتیم.

جوکار با اشاره به اینکه برای نخستین بار در ایران گردن بند یوز و پلنگ تهیه و مورد استفاده قرار گرفته است، خاطرنشان کرد: هم اکنون اطلاعات 8 و 9 ساله ای درباره یوز داریم و چنین اطلاعاتی در هیچ جای دنیا درباره یوز وجود ندارد و می‌توانیم آینده یوز را پیش بینی کنیم.