درمان شکستگی لگن در افراد مسن

علل شکستگی لگن

– تصادفات رانندگی

– افتادن از بلندی

– در افرد دارای استخوان های ضعیف، شکستگی لگن در اثر ایستادن بر روی یک پا و یا چرخیدن پا رخ می دهد.

عوامل خطر شکستگی لگن

– سن: با بالا رفتن سن، تراکم استخوان و توده عضلانی کاهش می یابند. افراد مسن ممکن است دارای مشکلات بینایی و عدم تعادل بدن باشند.

– جنس: استخوان ها در زنان نسبت به مردان، زودتر پوک می شوند. کاهش هورمون استروژن که در هنگام یائسگی رخ می دهد، کاهش توده استخوانی و شکستگی لگن را بیشتر می کند. به هر حال، مردان نیز دارای کاهش تراکم استخوانی و شکستگی لگن می گردند.

– بیماری های مزمن: پوکی استخوان یکی از مهم ترین عوامل خطر شکستگی لگن می باشد، اما سایر بیماری ها نیز ممکن است باعث شکنندگی استخوان گردند. این بیماری ها عبارتند از: اختلالات غدد درون ریز مثل پرکاری تیروئید، و اختلالات روده ای که باعث کاهش جذب ویتامین D و کلسیم می شود.
اگر داروهای کورتونی به مدت طولانی استفاده شوند، می توانند استخوان ها را پوک کنند و به آسانی بشکنند

– مشکلات تغذیه ای: اگر در دوران جوانی به مقدار کافی از غذاهای حاوی کلسیم و ویتامین D استفاده نکنید، باعث کاهش توده استخوانی و افزایش خطر شکستگی استخوانی می شود. افراد دارای اختلالات غذاخوردن از قبیل آنورکسیا و بولیمیا می توانند در اثر کمبود مواد مغذی، دچار پوکی استخوان و شکستگی آن گردند.

– داروهای خاص: اگر داروهای کورتونی به مدت طولانی استفاده شوند، می توانند استخوان ها را پوک کنند. برخی موارد، دارویی خاص و یا ترکیب داروها می تواند باعث سرگیجه و در نتیجه زمین خوردن گردد.

– عدم فعالیت بدنی: ورزش هایی مانند پیاده روی، به قوی شدن استخوان و عضلات کمک می کنند و در نتیجه شکستگی ها کمتر رخ می دهد. افراد غیرفعال از نظر بدنی، بیشتر در معرض خطر شکستگی لگن می باشند.

– استفاده از تنباکو و مشروبات الکلی: سیگار کشیدن و نوشیدن مشروبات الکلی باعث تداخل در مراحل تولید و ساخت استخوان سازی و ترمیم آن می شود و در نتیجه منجر به از دست دادن استخوان ها می گردد.

علائم شکستگی لگن

– فرد بعد از زمین خوردن، فورا قادر به حرکت نیست.

– درد شدیدی را در قسمت جلوی ران و یا در کشاله ران احساس می کند.

– نمی تواند سنگینی خود را بر آن طرف صدمه دیده بیندازد.

– سفتی، کبودی و ورم در اطراف منطقه شکستگی دیده می شود.

– پای صدمه دیده، کوتاه می شود.

– پای صدمه دیده، به خارج از بدن متمایل می شود.

بیشتر شکستگی های لگن در یکی از دو منطقه استخوان ران رخ می دهد (تصویر کناری):

الف- گردن استخوان ران: این منطقه بالاترین منطقه استخوان ران و درست در زیر سر استخوان (بخش توپی) قرار دارد.

ب- منطقه داخلی توروکانتر: این منطقه یک کم دورتر از مفصل لگن می باشد.

عوارض شکستگی لگن

اگر شکستگی لگن باعث شود فرد برای مدت زمان طولانی، بی حرکت بماند، ممکن است یک و یا چند مشکل زیر را پیدا کند:

– لخته خونی در پاها و یا در ریه ها

– زخم بستر

– عفونت دستگاه ادراری

– ذات الریه

تشخیص شکستگی لگن

پزشک با دیدن علائم و مشاهده قرار گرفتن غیرطبیعی مفصل ران و پا می تواند شکستگی لگن را تشخیص دهد.

– با تصویربرداری اشعه X، می توان ثابت کرد که دچار این شکستگی شده اید و همچنین محل شکستگی معلوم می گردد.

– اگر تصویربرداری با اشعه X شکستگی را نشان ندهد، ولی شما هنوز درد دارید، پزشک سی تی اسکن و ام آر آی را تجویز می کند.

احساس خستگی و سرگیجه که عوارض جانبی برخی داروها می باشد، باعث افزایش خطر زمین خوردن می شوند

درمان شکستگی لگن

1- جراحی: نوع جراحی بستگی به محل شکستگی استخوان، شدت شکستگی و سن فرد دارد. روش های مختلف جراحی عبارتند از:

– ترمیم با فلز سخت: جراح ممکن است پیچ فلزی را وارد استخوان کند تا استخوان های شکسته را به هم پیچ دهد و تا وقتی استخوان جوش نخورده است، آن پیچ درون بدن باقی می ماند.

برخی موارد، پیچ فلزی به یک صفحه فلزی متصل می شود و در طول استخوان ران حرکت می کند.

در روش دیگر از یک میله در قسمت مغز استخوان ران استفاده می شود. در این روش، پیچ از قسمت بالای میله از طریق گردن استخوان ران عبور می کند و وارد بخش توپی مفصل ران می شود.

– جایگزینی جزئی مفصل ران: اگر انتهای استخوان شکسته به درستی قرار نگیرد و تخریب شده باشد، پزشک ممکن است سر و گردن استخون ران را بردارد و به جای آنها، پروتز فلزی قرار دهد.

– جایگزینی کلی مفصل ران: جایگزینی قسمت بالای استخوان ران در استخوان لگن خاصره با مواد مصنوعی را پروتز می نامند.

اگر آرتریت و یا صدمه قبلی، مفصل ران را تخریب کرده باشد، جایگزینی کامل مفصل ران ممکن است روش خوبی باشد.

اگر در طی شکستگی، ذخیره خونی در بخش توپی استخوان مفصل ران تخریب شده باشد، بهبودی استخوان کمتر می شود.

این اتفاق معمولا در افراد مسنی که گردن استخوان ران در آنها دچار شکستگی گردیده است، رخ می دهد؛ بنابراین پزشک ممکن است تعویض کلی و یا جزئی مفصل ران را توصیه کند.

2- توانبخشی

یک روز بعد از جراحی، توانبخشی شروع می شود.

فیزیوتراپی بر اساس ورزش های قدرتی انجام می گیرد.

همچنین شما باید با یک درمانگر حرفه ای کار کنید تا روش های مستقل بودن را در زندگی یاد بگیرید و دیگر نیازی به کمک افراد در دستشویی رفتن، حمام کردن، لباس پوشیدن و غذا درست کردن نداشته نباشید.

اگر استفاده از واکر و یا ویلچر لازم باشد، درمانگر توصیه به خرید آنها می کند.

3- دارو

داروهای افزایش دهنده تراکم استخوان به نام بیس فسفونات ممکن است خطر شکستگی مجدد لگن را کاهش دهد.

بیشتر این داروها به صورت خوراکی مصرف می شوند، این داروها دارای عوارضی هستند از قبیل: تهوع، درد شکم و التهاب مری.

اگر شما دارای این عوارض گشتید، نوع تزریقی این داروها را انتخاب کنید.

مصرف طولانی مدت این داروها ممکن است موجب ترک خوردن بالای استخوان ران گردد، اما این ترک ها به طور کامل باعث شکستگی استخوان نمی شوند.

پیشگیری از شکستگی لگن

– برای تقویت استخوان ها و حفظ تعادل بدن، ورزش کنید. 30 دقیقه در بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. ورزش های قدرتی و تعادل را انجام دهید.

– عدم مصرف الکل و سیگار: با عدم مصرف کردن الکل و سیگار، از تراکم استخوان محافظت کنید. نوشیدن الکل باعث اختلال در تعادل و افزایش زمین خوردن می شود.

– خانه را بررسی کنید. فرش ها و مبلمان زیادی را از سر راه جمع کنید. سیم های برق را به دیوار بچسبانید و هر چیزی که موجب زمین خوردن می شود را جمع کنید.

– چشمان را بررسی کنید. هر سال و یا اگر دیابت و یا بیماری های چشمی دارید، به نزد چشم پزشک روید.

– دقت در داروهای مورد استفاده: احساس خستگی و سرگیجه که عوارض جانبی برخی داروها می باشد، باعث افزایش خطر زمین خوردن می شوند.