شفا آنلاین>سلامت>باکتریهایی که در پلاکهای دندانی زندگی میکنند و مسئول پوسیدگی دندانها هستند اغلب به دلیل اینکه درون یک ماتریس پلیمری شبه چسب مخفی میشوند، در برابر روشهای آنتیمیکروبی متداول مقاوم هستند.
به گزارش
شفا آنلاین،اکنون محققان از یک راهبرد جدید
برای مقابله با این باکتریها معرفی کردهاند.
در
این راهبرد جدید که توسط محققان دانشگاه پنسیلوانیا معرفی شده، بهجای
استفاده از یک آنتیبیوتیک، آنها از نانوذرات حاوی آهن حساس به pH و دارای
خصوصیات شبهآنزیمی برای کاتالیز کردن فعالیت هیدروژن پراکسید استفاده
کردند. هیدروژن پراکسید فعالشده رادیکالهای آزاد تولید میکند که قادر
هستند بهطور همزمان ماتریس زیستی را تخریب و باکتریها را از بین ببرند.
هیونکو
استاد دانشکده دندانپزشکی پنسیلوانیا میگوید: «حتی با مقادیر بسیار اندک
هیدروژن پراکسید، تخریب ماتریس زیستی بسیار قابل ملاحظه بود. افزایش
نانوذرات باعث اثربخشی 5000 برابری از بین بردن باکتریها میشود.»
گائو
(نویسنده اول مقاله) در تحقیقاتی که در گذشته انجام داده، نشان داد که
نانوذرات دارای خصوصیات شبهآنزیمی هستند و مشخص کرد که نانوذرات اکسید آهن
همانند پراکسیداز عمل میکنند. آنزیم پراکسیداز، اغلب با استفاده از
هیدروژن پراکسیداز واکنشهای اکسیداسیونی را کاتالیز میکند. از این رو
گائو ایده استفاده از نانوذرات را در یک شوینده دهانی مطرح ساخت.
گائو متوجه شد که نانوذرات در pH خنثی یا نزدیک به آن (5/6 یا 7) هیچگونه فعالیت کاتالیستی ندارند اما در
pHهای
اسیدی و نزدیک به 5 بسیار فعال میشوند و به سرعت تولید هیدروژن پراکسید
میکنند. این ایده برای هدف قرار دادن پلاکها که میتوانند در هنگام تماس
با شکر یک محیط میکرویی اسیدی ایجاد کنند، بسیار ایدهآل است.
آزمایشهای
i- vitro نشان داد که نانوذرات به ماتریس زیستی اتصال مییابند و حتی بعد
از اینکه درمان متوقف شود، به طور موثر در شرایط اسیدی هیدروژن پراکسیداز
را کاتالیز میکنند. محققان نشان دادند که واکنش نانوذرات با محلول یک درصد
یا کمتر هیدروژن پراکسید به طور موثر بیش از 9/99 درصد باکتریهای
S.mutans را از بین میبرد که به میزان 5000 بار موثرتر از استفاده هیدروژن
پراکسید بهتنهایی است. همچنین محققان نشان دادند که استفاده از این روش
درمانی منجر به شکسته شدن ماتریس زیستی و حذف لایه محافظ باکتریها میشود.
برای
انجام تستهای i- vivo، محققان نانوذرات و هیدروژن پراکسید را به صورت
موضعی به دندانهای موش تزریق کردند. بعد از سه هفته از اجرای رژیم درمانی
(شستشو به صورت دو بار در روز و هر بار به مدت یک دقیقه) شدت پوسیدگیها به
مقدار قابل توجهی کاهش یافت. همچنین هیچگونه عوارض جانبی روی لثه یا
بافتهای نرم دهان مشاهده نشد.
نکته
قابل توجه در این روش قیمت ارزان مواد استفاده شده است. همچنین در این روش
از غلظتهای یک درصد و کمتر هیدروژن پراکسید استفاده شده که در مقایسه با
دیگر سیستمهای سفیدکننده دندانی ( 3-10درصد) کمتر است و در نتیجه شانس
عوارض جانبی کاهش مییابد.
منبع: NBIC