شفا آنلاین>سلامت>فراوانی این علایم در این بیماران تفاوتی با شیوع آنها در جمعیت عمومی ندارد. MPV ممکن است با درجات متغیری از MR همراه باشد. شدّت MR احتمالاً تعیین کننده اصلی عوارض درازمدت این بیماری است.
به گزارش شفا آنلاین،پرولاپس
دریچه میترال mitral valve prolapse (MVP) حدود ۱-۳ درصد جمعیت را
گرفتار می‌کند؛ هر چند MVP در همه سنین و در هر دو جنس دیده می‌شود، طبق
مطالعات اپیدمیولوژیک در زنان شایع‌تر از مردان است.
در برخی از بیماران نحوه توارث به صورت صفت اتوزومی غالبا با درصد نفوذ متغیر است.
MVP زمانی اطلاق می‌شود که جابجایی رو به بالا در سیستول بطنی یک یا هر دولت دریچه یا میترال در سطح صفحه‌ای که از حلقه (آنولوس) میترال می‌گذرد، به طرف دهلیز چپ وجود داشته باشد (شکل ۴-۸). MVP اولیه یا کلاسیک زمانی اتفاق می‌افتد که دژنراسیون میکزوماتوی دریچه میترال بدون هیچ بیماری عمومی دیگر وجود داشته باشد.
در MVP ثانویه، دژنراسیون میکزوماتو در زمینه بیماری عمومی یا بیماری بافت همبند مثل سندرم مارفان یا لوپوس اریتماتوی سیستمیک اتفاق می‌افتد. MVP کارکردی(functional MVP) ناشی از ناهنجاری‌های ساختاری حلقه میترال یا عضلات پاپیلر یا کاهش حجم بطن چپ است، و در این حالت لت‌های میترال از لحاظ اناتومیک طبیعی‌اند.
بیشتر بیمارانی که پرولاپسی دارند، بدون علامت هستند؛ هر چند شاید برخی از آنها، علائم غیر اختصاصی مانند درد سینه، تپش قلب، سرگیجه و اضطراب (سندرم MVP) داشته باشند. فراوانی این علایم در این بیماران تفاوتی با شیوع آنها در جمعیت عمومی ندارد. MPV ممکن است با درجات متغیری از MR همراه باشد. شدّت MR احتمالاً تعیین کننده اصلی عوارض درازمدت این بیماری است.
یافته مشخصه در معاینه فیزیکی، کلیک (صدای تق) میان سیستولی و به دنبال آن سوفل انتهای سیستولی است (جدول ۲-۸). یافته‌هاس سمعی در MVP خفیف بوده و کاملاً تحت تأثیر تغییرات حجم بطن چپ است.
مانورهایی که با کاهش حجم بطن توام‌اند باعث می‌شوند پرولاپسی لت‌ها در ابتدای سیستول سریع‌تر اتفاق بیافتد و در نتیجه کلیک زودتر رخ خواهد داد و سوفل MR در مدت زمان بیشتری از سیستول قابل سمع خواهد بود.
در صورت افزایشی حجم بطن چپ، کلیک دیرتر شنیده شده و در پی آن سوفل سیستولیک کوتاه مدت‌تر شنیده خواهد شد. با اکوکاردیوگرافی امکان تأیید تشخیص، بررسی اجزاء میترال و تعیین شدت MR وجود دارد.
بیشتر مبتلایان به پرولاپس خفیف که نارسایی خفیف میترال دارند، بدون علامت هستند و به درمان خاصی نیاز ندارند. معمولاً پروفیلاکسی اندوکاردیت فقط در صورت وجود MR خفیف یا MR شدیدتر توصیه می‌شود.
اما در بعضی افراد امکان پیشرفت MR وجود دارد و معاینات مکرر و اکوکاردیوگرافی از نظر بررسی شدت MR و کارایی بطن چپ ضروری است. مردان میان سال و مسن و بیماران مبتلا به پرولاپس نامتقارن، در معرض خطر ابتلا به عوارضی مانند نارسایی شدید میترال و اندوکاردیت قرار دلیل پارگی طناب‌های وتری باشد.
چنانچه بیمار، نارسایی قابل توجه میترال از نظر همودینامیک نداشته باشد، احتمال مرگ ناگهانی ناچیز است.
در تمام بیماران مبتلا به MVP که شواهد ناهنجاری ساختاری لت‌ها یا نارسایی قابل توجه میترال دارند، پروفیلاکسی از نظر اندوکاردیت ضروری است.
آریتمی‌های دارای علامت باید درمان شوند. در مورد بیماران دچار MR شدید ممکن است، مطابق آنچه بحث شد، به ترمیم یا تعویض دریچه میترال نیاز شود.
نظرشما
آخرین اخبار