محققان در تلاش برای کشف کردن نحوه کار پروبیوتیک ها هستند. در این میان
چند سالی است که معلوم شده فقدان باکتریها در روده به سلامت آسیب
میرساند؛ مثلاً حیوانات آزمایشگاهی که در شرایط بدون باکتری و استریل رشد
پیدا میکنند، اکثراً سیستم ایمنی تکامل نیافته و رودههای آسیب پذیر
دارند.
همین مساله میتواند برای نوزاد انسان هم مصداق داشته باشد و نوزاد را نسبت
به ابتلا به انواع آلرژیها و عفونتهای تهدیدکننده زندگی مستعد کند. حتی
معلوم شده یکی از بیماریهایی که پروبیوتیکها با آن مقابله میکنند، اگزما
در نوزادان است.
اثربخشی پروبیوتیک ها تا زمانی است که پروبیوتیک مصرف شود. نمیشود گفت یک
سال پروبیوتیک بخورید و خودتان را بیمه کنید. مصرف این مواد باید مداوم
باشد.
مکملهای غذایی به صورت قرص باید حتماً دارای روکش محافظ باشند تا باکتریهای مفید، حین عبور از معده، در اسید معده از بین نروند.
فرآوردههای لبنی، بهترین حامل پروبیوتیک ها محسوب میشوند.
موز، عسل، مارچوبه، کنگر فرنگی، سیر و پیاز حاوی موادی هستند که باعث
میشود باکتریهای پروبیوتیک بهتر رشد کنند. البته برای اثر بخشی باید
مقادیر زیادی از آنها مصرف شود.
افرادی که آنتی بیوتیک مصرف میکنند، دچار اسهال، عفونت مخمری مهبل و یا
دچار سوء تغذیه هستند، در اولویت مصرف پروبیوتیک ها قرار دارند.