به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید این گزارش می‌گوید: «این
رقم به معنی این نیست که مردم توانایی خرید غذا را ندارند. هرچند که مشکل
بخش اعظمی از آنها همین است. بسیاری از مردم غذایی را که بدن آنها نیاز
دارد مصرف نمی‌کنند و آنچه می‌خورند برای آنها مناسب نیست. این موضوع دلایل
زیادی دارد، یا توانایی تهیه غذا را ندارند، یا غذایی موجود نیست، یا هست و
از کیفیت زیادی برخوردار نیست و در یا غذا موجود است ولی خود فرد از غذای
نامناسب و بی‌کیفیت استفاده می‌کند.»همه این دلایل به کنار، خود رقم بالا به تنهایی نشان می‌دهد گرسنگی در جهان و عدم مصرف غذای مناسب یک مشکل جهانی است. تغذیه روی ژنتیک و باروری تاثیر می‌گذارد. همچنین کارایی و توان فرد را افزایش یا کاهش می‌دهد. نبود تغذیه درست، فرد را از فعالیت‌های روزانه در کوتاه مدت و طولانی مدت بازمی‌دارد و همین ضعف عمومی را به نسل بعدی خود منتقل می‌کند. این فرد همچنین نمی‌تواند سالمندی باکیفیتی داشته باشد و هزینه زیادی بر سیستم درمان کشورش خواهد گذاشت.
اما
چرا برخی کشورها مواد غذایی کمتری نسبت به باقی سرزمین‌ها دارند؟ سازمان
کشاورزی و غذای سازمان ملل در این رابطه در سایت خود می‌گوید: «تغییرات آب و
هوایی، فجایع زیست محیطی، جنگ و تنش‌های انسانی داخلی و خارجی و عدم کنترل
جمعیت همگی از دلایل نبود غذا در اختیار مردم است. در کشورهای آفریقای
مرکزی مهم‌ترین علت نبود غذا به تغییرات آب و هوایی باز می‌گردد. در
خاورمیانه و کشورهایی مانند افغانستان، سوریه و عراق گرسنگی و نبود غذا
علاوه بر وضعیت آب و هوایی به اوضاع سیاسی نیز مرتبط است. در سه سال گذشته
در عراق هزاران هکتار باغ و زمین کشاورزی به بیابان تبدیل شده و باقی هم
توسط نیروهای داخلی سوزانده شده‌است. توزیع نابرابر غذا در کشورهای
پرجمعیتی مانند هند و چین هم باعث افزایش میزان گرسنگان و مبتلایان به
سوءتغذیه شده است. همین موضوع آمار افرادی را که به سوءتغدیه مبتلا هستند
بسیار بالا می‌برد. یک نفر از هر پنج نفر در دنیا مبتلا به سوءتغذیه هستند و
از از این تعداد بالا تنها درصد کمی به صورت کامل درمان می‌شوند و 35 درصد
آنها از این بیماری در نهایت جان خود را از دست می‌دهند.»
سازمان جهانی
سلامت (world health organization) در سایت خود طی گزارشی نوشته است: «بیش
از 6/1 میلیون نفر از جمعیت جهان دارای اضافه‌وزن یا چاقی مفرط هستند. فرد
چاق به کسی گفته می‌شود که ضریب توده بدنی (BMI) او بیش از 25 باشد. در حال
حاضر طبق آخرین آمار سال 2016 کشور نائورو، جزیره‌ای در شمال استرالیا با
بیش از 5/94 درصد اضافه‌وزن در میان جمعیت خود چاق‌ترین کشور به حساب
می‌آید. مردم این جزیره علاقه زیادی به غذاهای چرب دارند. جزایر میکرونزیا و
کوک نیز با درصد 1/91 و 5/90 جزء باقی جزایر نزدیک به نائورو هستند که
چاق‌ترین مردم را دارند. ایالات متحده آمریکا و امارات به ترتیب در رده نهم
و هجدهم این جدول هستند. علت چاقی همه این کشورها به صورت جداگانه متفاوت
است. در کشور امریکا چاقی نسبت به دو دهه قبل یعنی سال 1996، نزدیک به 23
درصد افزایش داشته است. بسیاری از مردم عدم نظارت دولت روی کمپانی‌های بزرگ
تولید محصولات غذایی را دلیل اصلی می‌دانند.
طبق قانون این کشور همه
تولیدکننده‌های محصولات می‌تواند به صورت داخلی و بین‌المللی بدون دخالت
دولت تولید و تبلیغ داشته باشند و حد متوسطی برای آنها در نظر گرفته نشده
است. سالها تبلیغات باعث شده مردم این کشور به صورت متوسط کمتر از یک وعده
در ماه غذای خانگی بخورند و همین موضوع کار را برای تغذیه‌درمان‌ها و
متخصصین رژیم سخت می‌کند.
کارخانه‌های تولید محصولات غذایی، در کنار غذاهای کارخانه‌ای و صنعتی خود، بسته‌های رژیمی هم در نظر گرفته‌اند اما خوردن نوشابه، همبرگر و حتی سالاد رژیمی هیچ‌گاه ثابت نشده که به شکل موثر در کاهش وزن تاثیرگذار بوده است.» این گزارش در نهایت نتیجه می‌گیرد: «در دنیای امروز، تغذیه نه تنها یک کشور و یک سرزمین، بلکه یک جهان را درگیر خود کرده است. انسانی که دیگر خود برای غذایش شکار نمی‌کند و آن را از روی زمین شخم نمی‌زند، نمی‌تواند مانند گذشته روی تغذیه‌اش کنترل داشته باشد. به همین علت تبدیل به موجودی می‌شود که یا از اضافه‌وزن رنج می‌برد یا از سوءهاضمه.»
