برپایی فن‌بازار محصولات دانش‌بنیان حوزه سلامت

به گزارش شفا آنلاین : دکتر مسعود یونسیان اظهار کرد: آبان ماه سال گذشته برای اولین بار همایش فناوری را در سطح دانشگاه برگزار کردیم، امسال نیز قصد داریم این همایش در سطح ملی برگزار شود. همچنین تلاش شده تا حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری و نیز وزارت بهداشت را جلب کنیم.

وی ادامه داد: قرار است در تاریخ 18 و 19 آبان ماه امسال، مقارن با روز جهانی «علم در خدمت صلح و توسعه» که ما آن را «روز فناوری» نامگذاری کرده‌ایم، شاهد برگزاری فن بازار محصولات تولید شرکت‌های دانش‌بنیان حوزه علوم پزشکی در سطح ملی باشیم و امیدواریم بتوانیم همایش فناوری و فن‌بازار دانشگاه را در آینده به یک جشنواره ملی تبدیل کنیم و در زمینه تولید ثروت از علم در حوزه علوم پزشکی شاهد تسریع حرکت رو به جلو باشیم.

معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: در راستای ارتقای فناوری نیز دانشگاه از گذشته تاکنون اقداماتی انجام داده است و همچنین به طور جدی پیگیر آن هستیم. دانشگاه در بحث تولید مقالات و مستندات علمی رشد خوبی داشته است؛ اما هنوز جای رشد زیادی دارد و نباید متوقف شود. در عین حال در بخش فناوری جای رشد خیلی بیشتری داریم و به همین سبب سعی کردیم با توسعه زیرساخت‌های فناوری، شرایط را برای استفاده بهتر از ظرفیت بالای اساتید، محققان و دانشجویان دانشگاه به سمت فناوری تغییر فراهم کنیم.

وی اضافه کرد: قصد داریم با اصلاح چارت دفتر ارتباط با صنعت به سمت مدیریت فناوری، فعالیت‌های مرتبط با تجاری‌سازی را در دانشگاه تقویت کنیم. در حال حاضر 5 مرکز رشد فعال در دانشگاه مستقر هستند و با حمایت وزارت بهداشت و صندوق نوآوری و شکوفایی، تسهیلاتی به شرکت‌هایی که مورد تصویب کمیته فناوری دانشگاه قرار گرفته بودند، ارائه کرده‌ایم و از تاسیس شرکت‌های دانش‌بنیان نیز حمایت کرده‌ایم.

یونسیان در ادامه در مورد اینکه چند درصد اعتبارات دانشگاه به امر پژوهش اختصاص داده شده است، گفت: یک بخش از اعتبارات دانشگاه ما از منابع دولتی تامین می‌شود. بخش دیگر درآمد اختصاصی است و عمدتا از درمان تامین می‌شود. به همین سبب باید ببینم کدام را مبنا قرار می‌دهیم؛ به همان ترتیب درصدهای اختصاص یافته از بودجه به پژوهش نیز متفاوت می‌شود.

وی ادامه داد: نکته بعدی در مورد منبع هزینه‌های پژوهش این است که اگر منظور فقط قراردادهای پژوهشی است یک عدد مد نظر خواهد بود و اگر تهیه زیرساخت‌ها و پرداخت حق‌الزحمه اعضای هیات علمی و پرسنلی را که از بخش پژوهش حقوق دریافت می‌کنند نیز لحاظ کنیم، عدد دیگری به دست خواهد آمد. لذا بیان دقیق آن تاحدودی مشکل است. اما بر اساس مصوبه هیات امنای دانشگاه، علاوه بر منابعی که مستقیما در قانون بودجه دانشگاه ذکر شده که باید خرج پژوهش کنیم، حدودا بین 2 تا 3 درصد منابع عمومی دانشگاه را نیز خرج پژوهش می‌کنیم. یعنی علاوه بر اینکه منابع لحاظ‌شده باید خرج پژوهش شود، منابعی مازاد بر آن وجود دارد که دانشگاه از آن در راستای توسعه پژوهش هزینه می‌کند.

معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران در خصوص حمایت از محققان و اساتیدی که در حوزه پژوهش فعالیت می‌کنند، گفت: یک بخش از کمک‌ها، مستقیم و ملموس است مانند قراردادهای پژوهشی؛ قراردادهایی که با اعضای هیات علمی برای اجرای طرح‌های‌شان منعقد می‌شود که درصد قابل ملاحظه‌ای از طرح‌ها، پایان‌نامه‌های تحصیلات تکمیلی  و پایان‌نامه‌های دوره‌های عمومی و تخصصی  است و بخش دیگر آن نیز خرج زیرساخت‌ها می‌شود.

 وی در ادامه تصریح کرد: راه‌اندازی و تجهیز آزمایشگاه جامع، تاسیس و راه‌اندازی بانک‌های ثبت بیماران (رجیستری‌ها)، جذب هیات علمی، جذب کارشناسان و تربیت پرسنل ورزیده می‌توانند زمینه‌ساز اجرای تحقیقات زیربنایی باشند.

یونسیان یادآور شد: برنامه‌ای درسال 1392 تحت عنوان برنامه 4 ساله مصوب شده که یک بخش از آن برنامه‌هایی است که کل دانشگاه باید به آن سمت حرکت کند و بخش دیگر آن هم برنامه‌های حوزه پژوهش است. از جمله برنامه‌هایی که برای بخش پژوهش و فناوری لحاظ شده، حرکت به سمت خارج از دانشگاه است که از دو منظر می‌توان به آن نگریست. یکی اینکه پژوهش‌هایی را که پاسخ به یک سوال صنعت یا یک دستگاه اجرایی است، به صورت سفارشی انجام دهیم و دیگری توسعه فناوری (تولید ثروت از علم) است که دانشگاه در هر دو مورد ظرفیت‌های بالایی دارد و برای هر دو نیز برنامه‌هایی دارد.

معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این‌که صنعت یک تعریف خیلی عام دارد، تصریح کرد: تمام دستگاه‌های خارج از دانشگاه را که به نوعی سفارش دهنده پژوهش باشند، در دانشگاه علوم پزشکی تهران به آنها صنعت می‌گوییم. در خصوص توسعه ارتباط دانشگاه با صنعت، از سال 1392 تا به امروز هرسال تقریبا 1.5 برابر، چه به لحاظ ریالی و چه به لحاظ تعداد قراردادها افزایش داشته‌ایم. به عبارت دیگر، همگام با حمایت از پروژه‌های پایه که منجر به توسعه مرزهای دانش می‌شوند، در حال حرکت به سمت پروژه‌هایی هستیم که فکر می‌کنیم مشتری پشت آن‌ها نشسته است و در این حرکت، بیشتر از اینکه منابع مالی‌اش برای ما مهم باشد، سفارشی بودن و مشتری دار بودن آن مهم است.‌