به گزارش شفا آنلاین، معمولا
هنگامی که ما در محیط‌های جدید به خواب فرو می‌رویم، دائما از این سو به
آن سو شده و به اصطلاح غلت می‌زنیم. این نوع از خواب معمولا بسیار ناآرام
است و موجب می‌شود تا فردای آن روز احساس شادابی کافی نداشته باشیم. با این
وجود این امر یک ریشه علمی داشته و از نظر دانشمندان با نام «تاثیر شب
نخست» نامیده می‌شود.
محققان
دانشگاه براون و انستیتوی فناوری جورجیا به تازگی با استفاده از
تصویربرداری عصبی و ردیابی امواج مغزی توانسته‌اند تا فعالیت‌های شبکه مغزی
11 فرد مختلف را در طول مدت زمان دو شب و با فاصله زمانی حداقل یک هفته
اندازه‌گیری کنند. این افراد به منطقه جدیدی برای خوابیدن برده می‌شدند ولی
ساعت خوابیدن و به طور دقیق‌تر به بستر رفتن آنها تفاوتی با قبل نداشت.
عملکرد
مغزی انسان در هنگام خوابیدن با کاهش چشمگیری در فعالیت روبرو می‌شود ولی
دانشمندان با اندازه‌گیری عملکرد مغز آنها برای حداقل 2 ساعت در طول شب
دریافتند که در طول نخستین شب خواب، این کاهش عملکرد در نیم‌کره چپ مغز
انسان‌ها کمتر بوده است. جالب این است که این عدم تقارن در کسانی که برای
به خواب رفتن به زمان طولانی‌تری نیاز داشتند، بیشتر بود.
نتیجه
به دست آمده نشان می‌دهد که این روش در حقیقت یک استراتژی دفاعی اعمال شده
توسط مغز است. مغز انسان در مواجهه با شرایط ناآشنا به اتخاذ این استراتژی
دست می‌زند و این فرایند درست مانند تعدادی از حیوانات برای دفاع از انسان
در محیط‌های جدید صورت می‌پذیرد.
البته
دانشمندان به علت محدود بودن دامنه این تحقیقات نتوانسته‌اند مشخص سازند
که آیا این اثر تنها مربوط به نیم‌کره چپ مغز بوده یا این که در برخی از
موارد ممکن است این وظیفه بر عهده نیم‌کره راست قرار بگیرد. به همین دلیل
نیز می‌توان انتظار داشت که فعالیت و تحقیقاتی گسترده‌تر در این زمینه
انجام پذیرد.
