تاثیر سطح کلسترول بر خطر سرطان کولورکتال

به گزارش شفا آنلاین، این مطالعه مشاهده‌ای که پرونده و سوابق پزشکی بیش از 100 هزار بیمار را بررسی کرده، پیشنهاد می‌کند سطح کلسترول است که بر این خطر تاثیر دارد و نه استاتین‌های بحث برانگیز و «سوگیری نشانه» (indicatio- bias) می‌تواند ارتباط میان داروهای کاردیوواسکولار به‌طور گسترده استفاده شده و خطر را توضیح دهد. این نوع سوگیری زمانی رخ می‌دهد که اندیکاسیون (در این مورد، کلسترول بالا) با دارویی درمان شود که خود آن دارو هم با پیامد مورد نظر (در اینجا، سرطان کولورکتال) در ارتباط است.

       به نظر می‌رسد اثر حفاظتی ساختگی از استاتین‌ها وجود دارد. اگرچه خطر سرطان کولورکتال در گروه دریافت کنندگان استاتین نسبت به افرادی که آنها را مصرف نمی‌کنند، کمتر است، اما زمانی که دو گروه ادامه دهنده مصرف دارو و گروه قطع کننده دارو را با هم مقایسه می‌کنیم، در صورتی که هر دو گروه اندیکاسیون‌های مشابهی برای درمان با استاتین‌ها داشتند، تفاوتی در خطر دیده نشد.

       هر دو وضعیت استفاده از استاتین و کلسترول بالا با خطر پائین سرطان کولورکتال همراه است، اما مشخص نیست کدام حالت مسئول اثرات مفید و آشکار آن است.

       محققان در این مطالعه به این نتیجه رسیده‌اند که سطح کلسترول خون به‌طور معکوسی با خطر سرطان کولورکتال مرتبط است: سطح بالاتر کلسترول، خطر کمتر برای بیماران و این مساله فارغ از استفاده از استاتین‌ها است.

       محققان همچنین دریافتند که کاهش غیرقابل توجیهی در سطح کلسترول، یک سال پیش از تشخیص سرطان دیده می‌شود که خطر سرطان را هم در گروه استفاده کننده از استاتین‌ها و هم در گروهی که استاتین مصرف نمی‌کنند، دیده می‌شود.

       این یافته‌ها به نقش بزرگ‌تر سطح کلسترول بر خطر سرطان اشاره می‌کند که می‌تواند به طور بالقوه‌ای به عنوان بیومارکر خونی برای تشخیص زودهنگام سرطان کولورکتال استفاده شود.

       استاتین‌ها استراتژی درمانی شایعی در کاهش کلسترول خون برای مدیریت بیماران در معرض خطر بیماری کرونری قلب است. مطالعات پیشین نیز نشان داده‌اند که کاهش معنی‌داری در خطر سرطان برای افرادی دیده می‌شود که این داروها را مصرف می‌کنند، اما هیچگاه تاثیر سطح کلسترول خون بر خطر سرطان محاسبه نشده است.

       در این مطالعه جدید، محققان استفاده از استاتین و سطح کلسترول را در میان 22 هزار و 163 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال و 86 هزار و 538 فرد بدون سرطان کولورکتال به عنوان گروه کنترل، بررسی کردند. آنها یافته‌های مطالعات قبلی را مبنی بر کاهش خطر سرطان کولورکتال در مصرف کنندگان استاتین‌ها در مقابل غیرمصرف کنندگان تائید کردند. از سوی دیگر، آنها دریافتند که تفاوتی در خطر سرطان کولورکتال به‌طور قابل توجهی بین دو گروهی که درمان با استاتین‌ها را ادامه داده و گروه دیگری که درمان را ادامه ندادند، دیده نمی‌شود.

        علاوه براین، به ازای هر یک میلی‌مول بر لیتر یا حدود 6/38 میلی‌گرم در دسی‌لیتر افزایش در سطح کلی کلسترول، 10 درصد کاهش در خطر سرطان کولورکتال رخ خواهد داد.

       علاوه براین، محققان مشاهده کردند که کاهش در کلسترول توتال سرم (بیشتر از 1 میلی‌مول بر لیتر) حداقل یک سال پیش از تشخیص سرطان، با 25/1 و 36/2 برابر خطر بروز سرطان کولورکتال، به ترتیب در استفاده کنندگان و غیراستفاده کنندگان از استاتین‌ها همراه است.

       با توجه به تمامی شواهد به دست آمده، این داده‌ها نشان می‌دهند که ارتباط پیچیده‌ای میان استاتین‌ها، کلسترول و خطر سرطان کولورکتال وجود دارد. در حالی که کاهش غیرقابل توجیه در کلسترول توتال خون باید توجه پزشکان را به سرطان کولون، به عنوان یکی از علل احتمالی، جلب کند، مطالعات بیشتری لازم است انجام شود تا کاربرد کلسترول خون به عنوان یک مارکر برای تشخیص زودهنگام سرطان کولورکتال مشخص شود.