شفا آنلاین>جامعه پزشکی> هفته اول شهریور ماه که به مناسبت زادروز فیلسوف شهیر ایرانی روز پزشک نامیده شده و پنجم شهریور ماه که مصادف با روز داروساز است، هفتهای میمون و مبارک برای جامعه پزشکی است.
این روزهای فرخنده را به همکاران پزشک و داروساز
تبریک گفته و آرزو دارم توفیق خدمت به بیماران و ملت شریف ایران همراه با
عزت و سربلندی برای این جامعه فرهیخته باشد.
فرارسیدن
این روز فرخنده فرصتی فراهم کرده است، تا در جملاتی مجدد به مسئولان محترم
خاطرنشان سازم تا دیر نشده است باید حال
صنعت داروسازی کشور را که نماد
استقلال و عزت کشور است، دریابید.
صنعت
داروسازی ایران در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی همراه با رشدی
مستمر و توفیقاتی در خور و شایسته بوده است. داروسازی ایران که پیش از
پیروزی انقلاب وابستگی نزدیک به صد درصدی به شرکتهای چندملیتی داشت،
براساس آنچه از آمارهای منتشره مشاهده میشود، صنعتی شده است که بیش از 98
درصد بازار دارویی کشور را از نظر کمی تامین و نقشی در خور و شایسته در
ارتقای شاخصهای سلامت جامعه داشته و دارد.
اگر
در واپسین روزهای پس از انقلاب وابستگی ایران به داروهای وارداتی بیش از
80 درصد نیازهای دارویی بود و اگر تجربه سالهای جنگ را به خاطر بیاوریم که
در کنار تحریم تسلیحات نظامی، شاهد تحریم فروش برخی اقلام دارویی به خصوص
آنتیدوتهای مورد مصرف در کنترل مسمومیت با سلاحهای شیمیایی بودیم، غیرت،
همیت و تلاش علمی و هدفمند داروسازان این مرز و بوم بود که با سرعتی
باورنکردنی وابستگی به شرکتهای چند ملیتی به داروهای حیاتی را به شدت کاهش
و تامین نیازهای دارویی جنگ را در بسیاری از موارد در داخل کشور فراهم و
به خصوص تامین آنتیدوتهای سلاحهای شیمیایی را ممکن ساخت.
شاهد
بودیم و در اخبار نیز اعلام شد که همان کشوری که در جنگ علیه ایران اسلامی
به توسط صدام دستنشانده گستردهترین کاربرد سلاحهای شیمیایی را علیه
رزمندگان ما در قرن حاضر تجربه کرد ناچار شد در زمانی که دست پروردگان غرب
یا همان نیروهای داعش سلاحهای شیمیایی را علیه مردم و سربازان عراقی در
موصل و ... بکار بردند. برای تهیه آنتیدوتهای سلاحهای شیمیایی به ایران
متوسل و مقلابله با این سلاحها و تامین آنتیدوتهای مورد نیاز خود را از
ایران طلب کند. در کنار این اقدامات در خور تحسین در دوران جنگ رشد و توسعه
صنعت داروسازی ایران امروز به حدی رسیده است که بنا بر آمارهای منتشره از
سوی وزارت بهداشت 98 درصد نیاز کمی داروهای کشور توسط صنایع داخلی تامین و
تنها 2 درصد از نیاز عددی داروها از خارج وارد میشود. سهم ریالی 98 درصد
دارویی که در کشور تولید میشود حدود 70 درصد از سهم کل بازار دارویی کشور
است و آن 2 درصدی که وارد میشوند حدود 30 درصد ارزش بازار را به خود
اختصاص میدهد.
ملاحظه
میشود که 2 درصد سهم بازار دارویی ارزشی بالغ بر 30 درصد دارد. مقایسه
ارزش واحد دارویی تولید داخل و داروی وارداتی نیز بیانگر آن است که یک قلم
داروی تولید داخل تنها حدود 6 درصد یک قلم داروی وارداتی ارزش ریالی داشته
است به عبارت دیگر یک قلم داروی وارداتی به طور متوسط 16 برابر گرانتر از
یک داروی تولید داخل بوده است. همین اعداد ساده بیانگر ارزش افزوده
فوقالعاده داروهای تولید داخل است. به عبارت دیگر اگر صنعت دارویی داخل
نیاز کشور را تامین نمیکرد، بر اساس برآوردهای صورت گرفته برای تامین
داروی کشور دولت ناچار بود بین 40 هزار میلیارد تومان (یعنی بیش از 3 برابر
بازار دارویی فعلی که 12 هزار میلیارد تومان است) تا 60 هزار میلیارد
تومان هزینه کند تا بتواند داروهای مورد نیاز جامعه را با حداقل مقدار
تامین کند. در بازار کالایی ایران نمیتوان هیچ کالای مشابهای را یافت که
اختلاف قیمت تولید داخل و وارداتی آن اینقدر زیاد و آن هم در جهت پایین تر
بودن قیمت محصول تولید داخل باشد.
به
یقین میتوان ادعا نمود صنعت داروسازی در ایران که در حال حاضر به
زنجیرهای نسبتا کامل از تولید مواد اولیه تا محصول نهایی آماده مصرف (دانش
و تکنولوژی) دست یافته است مصداقی از اقتصاد مقاومتی است. وابستگی ارزی
صنعت داروسازی ایران نیز جالب توجه است. در سال 1394 بنا بر گزارش وزارت
بهداشت حدود 9/1 میلیارد دلار ارز در حوزه دارو مصرف شده که کمتر از 0.8
میلیارد دلار (800 میلیون دلار) توسط صنایع داخلی به منظور وارد مواد اولیه
جانبی، حد واسط، قطعات و ماشینآلات و1/1 میلیارد دلار (1100 میلیون دلار)
به منظور واردات داروی ساخته شده هزینه گردیده است. این آمار نشان میدهد 2
درصد داروی وارداتی حدود 60 درصد ارز مصرف شده را به خود اختصاص داده و 40
درصد ارز مصرفی توسط صنعت داروسازی برای تامین 98 درصد نیاز دارویی کشور
مصرف شده است.
مقام
معظم رهبری در ابلاغ 29 بهمن 1393 در خصوص اقتصاد مقاومتی خطاب به قوای سه
گانه کشور بر چهار محور حمایت از تولید ملی، اجرایی کردن سیاستهای اصل 44
قانون اساسی، توجه به نخبگان و فنآوریهای نوین و در نهایت عزم ملی و
مدیریت جهادی به عنوان مهمترین محورهای اقتصاد مقاومتی تاکید ورزیدند.
محورهایی که چنانچه مورد توجه جدی مسئولان و برنامهریزان مربوط قرار گیرد،
میتواند رشد و بالندگی هرچه بیشتر این صنعت را درپی داشته باشد.
این
صنعت در آینده پیش رو حال و روز خوبی نخواهد داشت. ساختار سرمایه در این
صنعت آن را از چابکی و نوآوری هم راستا و متناسب با رشد جهانی باز داشته
است. سیاستهای قیمتگذاری دارو توسط دولت کفه قیمتگذاری را به ضرر تولید
رقم زده و تمایل به سرمایهگذاری در بخش تولید به نسبت واردات را کاهش داده
است. علاوه بر این تحریمهای بانکی و تحریمها، برونگرا شدن این صنعت و
صادرات محور شدن آن را با چالش جدی مواجه ساخته و چالشهای دیگری که از
حوصله این نوشتار خارج است.
اگر
روزی صنعت داروسازی در دوران جنگ تحمیلی مصداقی از خود باوری، خود اتکایی و
اقتصاد مقاومتی بود و اگر در دوران تحریمهای ظالمانه غرب علیه ایران در
سالهای اخیر بخش عمدهای از نیاز دارویی کشور دچار چالش جدی نشد و چندین
«اگر» از این نوع تنها و تنها به این دلیل بود که راهی که در سالهای گذشته
در خصوص این صنعت استراتژیک طی شده است راه اقتصاد مقاومتی از طریق تقویت
سختافزاری و نرمافزاری بوده است.
این صنعت زیرساختی نیازمند توجه جدی
مسئولان است. از مجلس گرفته تا دولت، اگر در سال 1395 از صنعت داروسازی
کشور به عنوان مصداقی از اقتصاد مقاومتی یادی میکنیم، اگر سیاستها و
روشهای حاکم در این حوزه و همچنین نظام پولی و بانکی کشور و به خصوص نظام
بازرگانی و صنعتی کشور بر همین منوالی که پیش میرود ادامه یابد، در
سالهای نه چندان دور یعنی سالهای پایانی چشمانداز 20 ساله کشور بسیاری
از کارخانجات داروسازی کشور که امروز فعال هستند به گورستانی از دستگاههای
پوسیده و خاموش تبدیل خواهند شد.سپید
عباس کبریاییزاده
رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران