درمان اختلالات چشمی تیروئید

به گزارش شفا آنلاین، این آنتی‌بادی‌ها می‌توانند هم بر غده تیروئید اثر بگذارند و هم بر بافت‌های پشت کره چشم و سطح کره چشم. تقریبا همه افراد درباره اختلالات غده تیروئید اطلاعاتی دارند، اطلاعاتی که شاید از نظر پزشکی خیلی دقیق نباشد، ولی به آنها کمک می‌کند بموقع به دنبال تشخیص و درمان مشکل‌ بروند. از طرف دیگر، خیلی‌ها بیماری‌های رایج چشم را هم می‌شناسند و با آنها آشنا هستند و در این مورد هم زمانی که لازم باشد از پزشکان و متخصصان کمک می‌گیرند. اما، خیلی‌ها بیماری تیروئید چشمی را نمی شناسند. خیلی‌ها نمی‌دانند تیروئید چشمی چیست.

 چرا ایجاد می‌شود؟ چه نشانه‌هایی دارد و برای درمان آن چه کار باید کرد؟ در شماره گذشته در مورد علایم آن صحبت شد و در این قسمت، به درمان آن می‌پردازیم.

درمان بسته به شدت و درجه فعال بودن بیماری به چند دسته طبقه‌بندی می‌شود :

عوارض تهدید کننده بینایی
       دو عارضه در این بیماران می‌تواند منجر به از بین رفتن بینایی شود که برای نگه‌داشتن دید باید به سرعت پیگیری و درمان شوند.
فشار روی عصب بینایی توسط بافت‌های متورم: این حالت می‌تواند توسط استروئیدهای تزریقی یا خوراکی برطرف شود و در مواردی که این درمان جواب نمی‌دهد، جراحی و برداشتن استخوان‌های اطراف چشم برای از بین بردن فشار وارده به عصب انجام شود. رادیاسیون کره چشم یا Orbita- radiatio- هم ممکن است همراه با سایر درمان‌ها به کار رود.
زخم قرنیه ناشی از خشکی شدید ایجاد شده به علت بیرون‌زدگی بدشکل چشم: این حالت می‌تواند با قطره‌های چشمی و پمادهای روان کننده یا عمل جراحی بستن پلک‌ها برای حفاظت از چشم کنترل شود.

فاز فعال بیماری
       در فاز فعال بیماری بافت‌هایی که دچار التهاب هستند علائمی مثل تورم، قرمزی و درد دارند. خشکی قرنیه اغلب نیاز به استفاده مکرر از قطره‌های اشک مصنوعی، پلاک مجرای اشک یا بستن پلک‌ها در شب دارد. دوبینی با عینک‌های منشور (پریزم) یا بستن یک چشم وهمچنین تجویز استروئیدهای خوراکی یا تزریقی با توجه به میزان پیشرفت بیماری، بنا به نظر پزشک بهبود می‌یابد. هدف، کنترل واکنش‌های ایمنی غیرطبیعی است. داروهای دیگری نیز ممکن است برای تنظیم سیستم ایمنی اضافه شود. دوره فعال بیماری که ممکن است تا چندین سال طول بکشد، نیاز به کنترل و نظارت دقیق و پیوسته تا رسیدن به مرحله تثبیت دارد.

فاز فیبروتیک، پایدار و غیرفعال
       فاز فیبروتیک، پایدار و غیرفعال شامل بیرون‌زدگی بدشکل چشم، انحراف چشم یا استرابیسم (که منجر به دوبینی می‌شود) و انقباض پلک است. جراحی رفع انقباض و فشار بر کره چشم گاهی برای از بین بردن بیرون‌زدگی بدشکل چشم، حتی اگر بینایی مشکل نداشته باشد، انجام می‌شود.

       از آن جا که جراحی رفع فشار کره چشم (decompression) می‌تواند باعث ایجاد یا تغییر استرابیسم یا تغییر موقعیت پلک شود، معمولا این جراحی قبل از جراحی پلک یا استرابیسم انجام می‌شود. دوبینی پایدار را می‌توان با تجویز عینک‌های منشوری (پریزم) برای انحرافات کوچک یا جراحی برای انحرافات بزرگتر، درمان کرد.جراحی استرابیسم با جا‌به‌جایی عضلات فیبروتیک به یک موقعیت مناسب‌تر انجام می‌شود. انقباض پلک نیز با جراحی و ریلکس کردن ماهیچه‌های پلک پس از جراحی استرابیسم یا جراحی رفع فشار کره چشم، برطرف می‌شود.