جرم
گوش مانع از ورود و نفوذ زیاد باکتریها و چرک و کثیفی به اعماق گوش
میشود و اگرچه جرم گوش مانند آب بینی نیست که سرنخهای زیادی به ما بدهد،
با این حال از برخی علائم آن میتوان به نکاتی دربارهٔ وضع سلامت رسید:
اگر دچار تعرق شدهاید، احتمالا ترشحات آبکی گوش نتیجهٔ تعرقی است که به داخل گوشتان رفته و با جرم گوش ترکیب شده است اما اگر عرق نکردهاید و متوجه شدید که جرم آبکی گوش رنگ مایل به سبز یا زرد تیره دارد، میتواند نشاندهندة عفونت گوش باشد.
تحقیقات نشان میدهد جرم گوش اکثر افراد ساکن آسیا، خشک است در حالیکه مردم آفریقا یا اروپا جرم گوش مرطوب یا چسبنده دارند. این حالت، نوعی سازگاری ژنتیکی با آب و هوایی است که اجداد و نیاکان ما در آن تکامل یافتند.
احتمالا گوش میانیتان دچار عفونت یا آسیب شده است. این مسئله میتواند منجر به بروز علائمی شود که در کل به آن «اوتیت مزمن میانی» میگویند. یکی از علائم آن این است که گوشتان ترشحات بسیار بدبوئی خواهد داشت. اگر گوش میانی شما جرم بگیرد در حس تعادل شما هم اختلالاتی رخ خواهد داد، یا اگر گوشتان وزوز کند یا حس میکنید که گرفته یا پر شده است حتما به پزشک مراجعه کنید.
عفونتها و یا پارگی در پردهٔ صماخ گوش میتواند منجر به رشد غیرعادی پوست یا «کلستئاتوم» شود. این اختلال، نوعی ساختار کیستمانند است که منجر به جمع شدن جرم و کثیفی در مجرای گوش میشود. به جای ترشحات نامحسوسی که قبلا داشتید، اینبار کثیفی و روغن گوش در قالب قطرههای بارز از آن خارج میشود.
اگر جرم گوشتان حالت از بین برنده پیدا کرده باشد، یعنی دیگر جرمی تولید نشود، احتمال کمی وجود دارد که دچار بیماری نادری به نام «کراتیت» شده باشید. در واقع جرم گوش به جای آنکه به خودیِ خود و رفتهرفته از آن خارج شود، در داخل گوش جمع میشود تا زمانی که مجرای آن دچار گرفتگی شود.