کـنـتـرل فـلـج مـغـزی

       بریس و اسپلینت: این وسایل ممکن است به حرکت و پایداری اندام کمک کنند و مانع از تغییر شکل مفاصل شوند.

       بوتاکس: این دارو به داخل عضلات سفت و اسپاسم شده تزریق می‌شود تا آنها را شل کند. این روش به‌خصوص در کودک‌های کمتر از 5 سال مفید است.

       دارو: بعضی داروها می‌توانند به بهبود تشنج یا اسپاسم عضلات یا حرکات غیرطبیعی اندام کمک کنند.

       وسایل مکانیکی کمکی: مثلا استفاده از کفش‌های مخصوص که پوشیدن آنها برای بیمار راحت‌تر است یا استفاده از عصا یا استفاده از کامپیوتر یا روبات.

        جراحی: وقتی شدت انقباض و سفتی دسته‌ای از عضلات بیش از حد است، ممکن است بتوان با استفاده از جراحی آنها را شل‌تر کرده و طول آنها را افزایش داد یا با جابه‌جایی تاندون بعضی از عضلات، تعادلی را در انقباض آنها ایجاد کرد. تغییر شکل و دررفتگی‌های مفصلی را که ممکن است در این بیماران دیده شوند، می‌توان با اعمال جراحی درمان کرد.

       جراحی می‌تواند وضعیت بد قرار گرفتن اندام یا انحراف‌های ستون مهره را اصلاح کند.

       ممکن است نیاز باشد تا بعضی از مفاصل خشک شوند.

       بعضی اعمال جراحی مثل ریزوتومی یا استفاده از پمپ باکلوفن برای کاهش سفتی عضلات توسط متخصص جراحی اعصاب انجام می‌شود.

زندگی با کودک مبتلا به فلج مغزی
       والدین کودکانی که فلج مغزی دارند اغلب از لحاظ روحی و عاطفی به‌شدت تحت فشارند. احساس گناه و احساس اندوه زیاد از وضعیتی که کودکشان گرفتار آن است، آنها را آزار می‌دهد. اگر شما جزو این دسته‌اید:
        سعی کنید اطلاعات خود را از این بیماری افزایش دهید.
       با اولیاء مدرسه هماهنگ باشید تا شرایط را مناسب وضعیت فرزندتان فراهم کنید.
        فرزند خود را تشویق کنید. حمایت خانواده و امید، مهم‌ترین پایه‌های یک زندگی سعادتمند برای این کودکان است. سعی کنید تا آنجا که می‌توانید با وی مثل یک فرد طبیعی و سالم رفتار کنید. آنها از ترحم و دلسوزی متنفرند چون هر بار که با دلسوزی با آنها رفتار می‌کنیم در واقع به آنها یادآور می‌شویم که معلول هستند. تفریح کنید، صبور باشید و به بهبود امیدوار.
        از دیگر افراد فامیل و دوستان کمک بگیرید. مراقبت از این کودکان کار سختی است. به دیگران یاد بدهید چگونه از وی مراقبت کنند و خودتان کمی استراحت کنید.