سلول‌های سوخت میکروبی که درون آجرها قرار داده شده و به آنها قابلیت هوشمندی می‌دهند، در گذشته ثابت کرده بودند که تاثیرگذار هستند و از آنها برای تولید برق از ادرار انسان، حشرات مرده و گل ساده استفاده شده بود.
به گفته محققان، "موتورهای زنده" این دیوارها می‌توانند محیط و ساکنان را در داخل و خارج ساختمان حس کرده و واکنش نشان دهند. این دیوارهای راکتور زیستی بسته به شکل برنامه‌ریزی آنها می‌توانند چیزهایی مانند آب ناسالم، دی‌اکسیدکربن، نور خورشید، جلبک، باکتری و مواد مغذی را در خود جذب کرده و در عوض منابعی مانند آب آشامیدنی، اکسیژن، برق، گرما، مواد شوینده تجزیه‌پذیر، زیست توده و فلورسنس‌زیستی تولید کنند.
این آجرهای هوشمند تنها بخشی از پروژه بزرگ "معماری زنده" در انگلستان و اروپا هستند که با هدف مقابله حل مشکلات پایداری جهانی فعالیت می‌کند.
