اگر توقف زمین به آرامی صورت گیرد باز هم شرایط ناخوشایندی بر این سیاره حاکم می شود. در این صورت دیگر خبری از چرخه طبیعی روز و شب نخواهد بود. اما در صورت توقف تدریجی زمین، شاهد نتایج مرگبار فوری آن نخواهد بود.
زمین با سرعت مداری ۳۰ کیلومتر بر ثانیه در حال گردش است. این سرعت دقیقا همان میزان مورد نیاز برای غلبه بر نیروی جاذبه خورشید است. در واقع این ستاره همواره در حال وارد آوردن نیروهای کششی به زمین است و صرفا حرکت این سیاره است که آن را حفظ کرده است.
حالا فرض کنید که خورشید به هر دلیلی ناپدید شود! در این صورت زمین در خط مستقیمی با سرعت ۳۰ کیلومتر بر ثانیه به حرکت خود در فضای بیکران ادامه خواهد داد.
اما فرض عجیب دیگر. اگر زمین با سرعتی بیش از ۳۰ کیلومتر بر ثانیه به دور خورشید بگردد، ناچارا به مدار بالاتری خواهد رفت تا افزایش سرعتش را جبران کرده و همچنان در گردش به دور این ستاره باقی بماند. پس با این حساب چندان عجیب نخواهد بود که بدانیم با کاسته شدن از سرعت زمین در گردش به دور خورشید، به مدار نزدیکتری نسبت به این ستاره خواهد رفت.
با فرض اینکه زمین ناگهان متوقف شود باید تصور کنیم که هرآنچه بر روی این سیاره وجود دارد به فضا پرتاب خواهد شد تا همچنان به گردششان به دور خورشید با سرعت ۳۰ کیلومتر ثانیه ادامه دهند، بی توجه به آنکه زمین از حرکت ایستاده است.
کاسته شدن تدریجی از سرعت حرکت زمین به دور خورشید موجب کشیده شدن این سیاره به سمت خورشید و در نهایت نابودی هرآنچه که بر روی آن است می شود. در این صورت مردم روی زمین شاهد مرگ تدریجی همنوعان خود و از بین رفتن تمام آن چیزی خواهند بود که به طور طبیعی یا مصنوعی بر روی این سیاه قرار دارد.
اما خبر خوشحال کننده این است: تا وقتی خورشیدی وجود دارد زمین هم با همین سرعت فعلی به دور آن خواهد چرخید.
