تـامیـن آب بـدن به کـاهـش وزن کمـک می‌کنـد

به گزارش شفا آنلاین،به نوشته لایوساینس در این بررسی که نتایج آن در ژورنال سالنامه‌های پزشکی خانواده منتشر شده است در شرکت‌کننده‌ها هر چه آب بدن کمتر بود، با احتمال بیشتری شاخص توده بدنی (BMI) بیشتری داشتند.

       پژوهشگران می‌گویند؛ این یافته‌ها نشان می‌دهند آب «ممکن است در پژوهش‌های کنترل وزن و راهبردهای بالینی شایان توجه بیشتری باشد.»

       با اینکه اغلب به افراد توصیه می‌شود برای کمک به کاهش وزن آب بنوشند، پژوهش‌های دانشمندان درباره نقش مایعات در وزن فرد نتایج متناقضی داشته است. برای مثال، برخی از بررسی‌ها نشان داده‌اند که نوشیدن آب بیشتر با وزن کمتر همراهی دارد، در حالیکه بررسی‌های دیگر نشان داده‌اند که افراد چاق آب بیشتری می‌نوشند.

       پژوهشگران در این بررسی جدید به دو مجموعه داده‌ها مربوط به ۹۵۰۰ نفر از «تحقیق بهداشت ملی و بررسی تغذیه» (NHANES) تحقیق مداوم انجام‌شده به‌وسیله پژوهشگران مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا پرداختند که از این لحاظ منحصر به فرد است که مصاحبه‌ها و معاینه‌های جسمی را ترکیب می‌کند. یک مجموعه داده‌ها مربوط به نظرخواهی سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۰ است و دیگر مربوط به نظرخواهی سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ است.

       مشارکت‌کنندگان در این نظرخواهی نمونه‌های ادرارشان را به عنوان بخشی از معاینه جسمی در اختیار قرار داده بودند و پژوهشگران با اندازه‌گیری «اسمولالیته ادرار» یا به عبارت میزان غلظت ادرار چگونگی وضعیت مایعات بدنی یا هیدراتاسیون را تعیین می‌کردند. غلظت بالاتر ادرار به معنای کمتر بودن مایعات بدنی افراد بود.

       پژوهشگران NHANES از سال ۲۰۰۹ شروع به اندازه‌گیری اسمولالیته ادرار کردند، زیرا با این کار ارزیابی دقیق‌تری از چگونگی وضعیت مایعات بدن به دست می‌‌آید تا اینکه از افراد بخواهید به یاد آورند چه مقدار آب نوشیده‌اند.

       عوامل دیگری جز تعداد لیوان‌های مایعی که فرد می‌تواند بنوشد، می‌تواند بر میزان‌های هیدراتاسیون تاثیر بگذارد، از جمله محتوی آب موجود در غذاها.

       پژوهشگران در این بررسی جدید از اسمولالیته ادرار برای تعیین این موضوع استفاده کردند که آیا شخص «به اندازه کافی دارای مایعات بدنی هست» یا «مایعات بدنی به حد کافی ندارد.»

       آنان دریافتند که افرادی که در حد کافی مایعات بدنی ندارند، به طور میانگین نسبت به افرادی که مایعات بدنی کافی دارند، شاخص توده بدنی بالاتری دارند. به علاوه افراد با میزان هیدراتاسیون ناکافی با احتمال تقریبا ۶۰ درصد بیشتر نسبت به افرادی که میزان کافی مایعات بدنی داشتند، چاق بودند.

       البته این بررسی فقط یک همراهی میان میزان مایعات بدنی یا هیدراتاسیون و وزن پیدا کرد؛ این یافته‌ها ثابت نمی‌کند نوشیدن آب بیشتر می‌تواند به افراد کمک کند که وزن کم کنند.

       دکتر تامی چانگ، متخصص پزشکی خانواده در دانشگاه میشیگان و نویسنده اصلی مقاله این پژوهش گفت: «افرادی که BMI بالاتری دارند با احتمال بیشتری کمبود مایعات بدنی دارند که به خاطر انواع و مقدار غذاهایی است که می‌خورند یا نوشابه‌هایی که می‌نوشند.» برای مثال غذاهای غنی از آب میزان کمتری کالری دارند و غذاهای پر از چربی که میزان آب کمتری دارند، عموما کالری بیشتری دارند.

       یک توضیح دیگر این است که افرادی که مایعات بدنی کافی دارند، همچنین رفتارهایی را انجام می‌دهند که به محافظت آنان در برابر چاقی کمک می‌کند.

گرسنه یا تشنه؟
       چانگ می‌گوید گرچه توصیه‌های رایج کاهش وزن اظهار می‌کنند که افراد ممکن است تشنگی را با گرسنگی اشتباه بگیرند و نوشیدن بیشتر آب ممکن است به تلاش‌ها برای کاهش وزن کمک کند، در واقعیت روشن نیست که واقعا چه اتفاقی می‌افتد.

       چانگ گفت: «در طبابتم، بیمارانم می‌گویند اغلب مطالبی را در اینترنت در این باره می‌خوانند که در مواردی که تشنگی را با گرسنگی اشتباه می‌گیرند، باید پیش از غذا خوردن آب بنوشند.» این پژوهشگران می‌نویسند در واقع متخصصان بالینی گاهی به بیماران توصیه می‌کنند، بیماران هنگامی میل به خوردن احساس می‌کنند، آب بنوشند، زیرا تصور می‌شود که بیشتر از آنکه گرسنه باشند در حقیقت تشنه هستند. اما به گفته چانگ بسیار مشکل است که به طور عینی تشنگی و گرسنگی را اندازه گرفت، چرا که هر شخصی این احساسات را به طور متفاوت تجربه می‌کنند و افراد تحت تاثیر عوامل دیگری فراتر از نیازهای فیزیولوژیک خود قرار دارند.