متداول ترین نوع اختلال خواب، نظیر بیماری بیخوابی، با افزایش ریسک بیماری التهابی و مرگ مرتبط است.
ایروین در ادامه عنوان می کند: «اختلال در خواب یا بیخوابی را باید همانند تاثیرات مضر رژیم غذایی پرچرب یا زندگی بی تحرک، از عوامل و فاکتورهای پرخطر رفتاری تلقی کرد.»
التهاب موجب افزایش حجم و تعداد برخی مواد از جمله CRP (پروتئین واکنشی C) و IL-۶ (اینترلوکین) در جریان خون می شود. افزایش میزان این مواد در خون عامل بروز شرایطی نظیر بیماری های قلبی-عروقی، فشارخون بالا و دیابت نوع۲ است.
افراد دارای مدت زمان خواب عادی، در طول شب ۷ تا ۸ ساعت می خوابند. یافته ها نشان می دهد اختلال خواب، شامل بیخوابی یا کم خوابی و حتی مدت زمان خواب طولانی تر از ۸ ساعت، با افزایش میزان CRP و IL-۶ مرتبط است. خواب کوتاه تر با افزایش میزان CRP مرتبط است.
محققان تاکید دارند که خواب بیش از اندازه زیاد یا کم با بروز التهاب مرتبط است، فرآیندی که در بروز افسردگی و همچنین بسیاری از بیماری ها مرتبط است.
در این مطالعه، محققان ۷۲ مقاله متفاوت مربوط به وجود ارتباط بین خواب و علائم التهاب را که بر روی بالغ بر ۵۰ هزار شرکت کننده انجام شده بود، را مورد بررسی قرار دادند.
در پایان محققان درمان رفتارهای خواب را شیوه مناسب برای از بین بردن بروز التهاب و کاهش ریسک بیماری های التهابی عنوان کردند.
