88 درصد از کودکان زمانی که یک ساله بودند و 79.9 درصد از آنها نیز دوباره زمانی که پنج‌ساله بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. از مادران در رابطه با مصرف استامینوفن در دوران بارداری و میزان تناوب مصرف آن سؤال به عمل آمد.
یافته‌ها نشان می‌داد کودکانی که مواجهه بیشتری با استامینوفن داشتند، در معرض خطر بالاتری برای بیش فعالی و یا علائم تکانشی قرار می‌گرفتند. علاوه بر این، عملکرد ضعیفی را در آزمایش‌های اندازه‌گیری توجه و سرعت پردازش بصری از خود نشان دادند.
در این بین نیز پسرها علائم بیشتری را از طیف اوتیسم نشان دادند که محققان علت آن را این‌گونه توصیف کردند: مغز پسرها در اوایل زندگی نسبت به تأثیرات منفی آسیب‌پذیرتر است.
تفاوت‌های جنسیتی منجر به اختلال غدد درون‌ریز آندروژنی شده است که به موجب آن مغز مردان می‌تواند حساسیت بیشتری داشته باشد. هرچند محققان خاطرنشان کردند که باید تحقیقات بیشتری با دقت اندازه‌گیری‌های ریزتری صورت بگیرد.
