به گزارش شفا آنلاین،علی‌محمد آدابی گفت: با تقاضاهای القایی پول‌های کلانی روانه جیب پزشکان شد و عملا‌ً مردم و بیماران را به سمت کالاهایی برد که اصلا نیازی به آنها نبود مثلاً تعویض مفصل نمونه‌ای داشتیم که برای یک پیرزن 90 ساله تجویز تعویض دو مفصل لگن و زانو را داده بودند در صورتی که هیچ کجای دنیا اینگونه عمل نمی‌کنند.
وی ادامه داد: همین طور برای انجام اعمال جراحی چشم برای افرادی که می‌توانند زندگی عادی و روزمره خود را داشته باشند در دنیا عمل جراحی تجویز نمی‌شود اما در کشور ما عمل‌های این چنینی با هزینه سه تا 4 میلیون به بیمار تحمیل می‌شود. در دنیا برای پیشگیری، سالم نگه داشتن و با کیفیت زندگی کردن سالمند پول خرج می‌شود چون منابع محدود است.
آدابی گفت: قبل از طرح، پرستاران کارانه و اضافه کار حداقلی می‌گرفتند شیفت‌های زیادی هم کار می‌کرند هر چند راضی نبودند اما پس از اجرای طرح تحول سلامت و افزایش بار مراجعات و ایجاد تقاضاهای القایی به ناگاه ضریب اشغال تخت از 70 به 100 درصد رسید.
رئیس کل سازمان نظام پرستاری گفت: این ضریب اشغال برای کسی که در بیمارستان کار می‌کند به معنی فشار 3 تا 4 برابری است مانند باری است که ذره ذره به آن اضافه شده و دیگر نمی‌توان آن را از زمین بلند کرد.
وی با هشدار نسبت به وجود سندروم کاهش بازدهی در پرستاری گفت: پرستارانی را داشته‌ایم که حین کار ناگهان فوت کرده‌اند شیفت‌های کاری زیاد پرستاران را ناتوان کرده و از اینگونه موارد زیاد است که ما از فضای مجازی متوجه آن می‌شویم چون سیستم گزارش‌دهی نداریم و گزارش نمی‌شود.
وی ادامه داد: ترک از کار هم به وفور وجود دارد شغل پرستاری در حال حاضر در کشور حرفه پرجاذبه‌ای نیست و هر یکسال فعالیت آن به اندازه 3 تا 5 سال پرستار را شکسته و خسته می‌کند.
رئیس کل سازمان نظام پرستاری تصریح کرد: همچنین اضافه کار پرستاری حذف شد و مجموع کار تحمیلی به پرستار را تحت عنوان کارانه با افزایش 50 درصدی به پرستار دادند که این کارانه نه به موقع داده شد و نه پرستاران را راضی کرد.
آدابی گفت: کارانه‌ای که می‌دهند تناسبی با حجم کار ندارد بنابراین پرستاران حق دارند با این حجم کار گریه کنند. پرستاری را داریم که در ماه 25 نوبت شیفت شب کار می‌کند آیا اسم این زندگی است؟ عوارض عاطفی و جسمی این فرد را چه کسی پاسخگو است.
وی گفت: ما فقط می‌خواهیم به وزارت بهداشت بگوییم سازمان نظام پرستاری به عنوان یک صنف وظیفه دارد از پرستاران و مطالباتشان حمایت کند و وزارت بهداشت بهتر است به ما اعتماد کند.
