به گزارش شفا آنلاین، این شیوه نامه در راستای حفاظت از تنوع زیستی و ذخایر ژنتیکی به همراه رعایت اصول ایمنی زیستی در چارچوب معاهدات بین المللی مورد قبول کشور و به استناد بند ج ماده 4 قانون ایمنی زیستی و تبصره ذیل آن و بند ب ماده 5، آیین نامه اجرایی بند ب ماده 7 قانون ایمنی زیستی، دایر بر تکالیف و اختیارات سازمان حفاظت محیط زیست در زمینه صدور، تمدید و لغو مجوز تولید، رهاسازی، حمل و نقل داخلی و فرامرزی، صادرات و واردات موجودات دستکاری شده ژنتیکی ابلاغ شده است.
در ماده 2 این شیوه نامه آمده است که هرگونه اقدام در راستای تولید، رهاسازی، حمل و نقل داخلی، فرامرزی و عبوری (ترانزیت)، صادرات و واردات موجودات دستکاری شده ژنتیکی منوط به اخذ مجوز یا تاییدیه از سازمان حفاظت محیط زیست است.
همچنین در ماده 3 آن قید شده است، تولید موجودات دستکاری شده ژنتیکی در شرایط آزمایشگاهی، گلخانه ای و آزمایش میدانی از شمول اخذ مجوز ماده 2 خارج بوده است اما باید مراتب قبلا به سازمان اطلاع داده شود.
ماده 3 دارای تبصره ای است که تاکید می کند، در شرایط آزمایش های میدانی درنظرگرفتن شرایط محصور الزامی است، این به آن معنا است که باید شرایطی ایجاد شود تا در آن ارتباط موجود دستکاری شده ژنتیکی با محیط طبیعی و کشاورزی به هیچ شکلی میسر نباشد.
در بخش دیگری از این شیوه نامه، مرجع صدور مجوز در سازمان حفاظت محیط زیست، معاونت محیط زیست طبیعی، دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی اعلام شده است.
همچنین در پیوست یک این شیوه نامه و در بخش دستورالعمل ارزیابی زیست محیطی رهاسازی موجودات دستکاری شده ژنتیکی در محیط زیست و عرصه کشاورزی، تجزیه و تحلیل مخاطرات یک فرآیند یکپارچه و گسترده شامل سه بخش اصلی؛ ارزیابی مخاطرات، مدیریت مخاطرات، مشاهده و رصد مخاطرات و واکنش سریع و به موقع آنها تعریف شده است.