انسان بالاخره سرطان را شکست می‌دهد

به گزارش شفا آنلاین، برخلاف واکسن‌های پیش از خود که به افراد با خطر بالای ابتلا تجویز می‌شد، واکسن جدید به افرادی که مبتلا به بیماری بدخیم هستند، داده می‌شود. روش جدید به بیان ساده پرتاب تیرهایی کوچک از RNA استخراج شده ازسلول‌های سرطانی شخص بیمار به سیستم ایمنی وی است. بدین ترتیب سیستم ایمنی برانگیخته شده و به تومورهای بدخیم حمله می‌کند. با تغییر RNAموجود در این تیرهای کوچک می‌توان سیستم ایمنی را علیه تمامی گونه‌های سرطان فعال کرد.

       به گزارش نشریه نیچر، دانشمندان دانشگاه یوهانس گوتنبرگ واقع در استان ماینز آلمان با اعلام دستاوردهای خود در این ارتباط، تولید این نوع واکسن را سریع و ارزان‌قیمت توصیف کرده‌اند که می‌تواند حامل آنتی‌ژن هرنوع سلول بدخیم باشند. «در این تحقیق ایمونوتراپی انجام شده با نانوذرات RNA می‌تواند درمانی فراگیر وآسان با استفاده از واکسن ‌باشد.»

       بهره‌گیری از سیستم ایمنی فرد مبتلا برای مقابله با تومور سرطانی حرف تازه‌ای نیست و پیش از این نیز با به کارگیری ایمونوتراپی در درمان بسیاری از انواع سرطان نتایج چشمگیری به‌دست آمده است. اما تاکنون دانشمندان این عمل را از طریق اعمال مهندسی ژنتیک روی سلول‌های سیستم ایمنی فرد مبتلا در آزمایشگاه انجام می‌دادند و فرآیند درمان با باز گرداندن این سلول مهندسی شده به درون بدن بیمار آغاز می‌شد. این روش علی رغم موثر بودن بسیار زمان‌گیر و گران قیمت بود. تفاوت روش جدید با روش ذکر شده این است که واکسن در آزمایشگاه تولید می‌شود و این واکسن می‌تواند DNA سلول بدخیم را در درون بدن به سیستم ایمنی معرفی کند و در نتیجه از جنبه تهاجمی درمان کاسته می‌شود و طیف گسترده‌تری از انواع بیماری‌های بدخیم قابل درمان می‌شوند.

       ممکن است این پرسش در ذهن ما به‌وجود بیاید که چرا سیستم ایمنی به صورت خودکار وارد مبارزه با سلول‌های بدخیم نمی‌شود؟ دکتر یولانداد، ایمونولوژیست هلندی، در مقاله‌ای تکمیلی در نشریه نیچر چنین پاسخ می‌دهد: «در بسیاری از موارد شباهت سلول سرطانی با سلول سالم زیاد است و سیستم ایمنی قادر به تشخیص تمایزآن نیست، در نتیجه وارد مقابله با سلول‌های خودی نمی‌شود.» در واکسن با استفاده از یک آنتی‌ژن که یک سلول خارجی غیرخودی است، ما به سیستم ایمنی تکانه‌ای وارد می‌سازیم که توسط سلول‌های عادی به آن وارد نمی‌شود.

       در این روش، RNA موجود در واکسن با غشای نازکی از اسیدهای چرب پوشیده می‌شود که سبب القای‌بار منفی اندک در آن می‌شود. با تزریق واکسن به بیمار، این ذرات باردار جذب سلول‌های ایمنی دندریتیک موجود در طحال، گره‌های لنفی و مغز استخوان می‌شود. سپس سلول‌های دندریتیک با معرفی RNA سلول‌های سرطانی به سلول‌های T وضعیت را برای آن چنین بیان می‌کند: «کسانی را که در جستجویشان بودیم، اینها هستند. بروید سراغشان.» هدف این است که سلول‌های T فعال شده به قتل عام سلول‌های بدخیم بپردازند.

       مشاهدات متعدد تیم دانشمندان آلمانی از تزریق واکسن در موش‌ها حاکی از تحلیل تومورهای به شدت مهاجم سرطانی در آنها است. بدیهی است که بسیاری از نتایج بدست آمده در موش‌ها قابل ترجمان به انسان‌ها نیستند، بنابراین نباید ذوق‌زده شویم. از این‌رو تیم مذکور واکسن را روی سه بیمار مبتلا به ملانوما آزمایش کردند. هدف از آزمایش حصول اطمینان از ایمن بودن آن در انسان است و نتایج حاصله علاوه بر ایمن بودن با تاثیر مثبت همراه بود. عوارض جانبی واکسن محدود به علایمی شبیه به سرماخوردگی بود که مسلما در مقایسه با عوارض جانبی شیمی درمانی بسیار قابل تحمل‌تر است. بیماران مورد آزمایش به مدت 12 ماه برای کنترل شرایط خود تحت نظر خواهند بود و پس از آن درصورت تداوم اثربخشی درمان در این سه نفر دور دیگر آزمایش در مقیاسی گسترده‌تر ادامه خواهد یافت. آین مک‌کارتی، مدیر ارشد مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا، نتایج حاصل را نویدبخش خوانده و ابراز امیدواری می‌کند که شاهد شروع مرحله نوینی در درمان سرطان هستیم. او می‌افزاید، با وجود اینکه این روش از تمامی مراحل آزمایشگاهی سربلند بیرون آمده، از آنجا که تنها روی 3 بیمار اعمال شده، باید منتظر نتایج درازمدت آن باشیم و کار را روی گروه‌های بزرگتری ادامه دهیم. با آنکه در ابتدای راه هستیم، افقی امیدوارکننده پیش‌رو داریم.سپید