عدم هشیاری: فرد آسیب دیده اگر حداقل تا ۳۰ دقیقه بعد از وقوع سانحه و ضربه به سر، هوشیاری و توجه کامل نداشت، این یک علامت نگران کننده است. عموما ۸ حالت غیر عادی هوشیاری در پی ضربه مغزی عارض می شود: گیجی، روان آشفتگی، بهت، کما، حالت نباتی، حالت نباتی پایدار، حالت هوشیاری حداقل و مرگ مغزی.
خونریزی از گوش: اگر شما مطمئن نیستید که آسیب مستقیم به گوش وارد شده یا نه، این نکته را ارزیابی کنید: چکیدن چند قطره خون از گوش می تواند نشان دهنده شکستگی جدی جمجمه یا آسیب به یک رگ خونی در اطراف مغز باشد.
سردردهای منتشر: این سردردها اغلب عمیق و شدید است و در سراسر سر تجربه می شود. اگر داروهایی مانند استامینوفن یا تیلنول به کاهش این سردردها کمک نمی کند، و سردرد رو به وخامت دارد، می تواند نشانه ای از آسیب جدی باشد. تا زمانی که فرد آسیب دیده به طور کامل توسط متخصص بررسی نشود، باید از دادن برخی از داروها به او اجتناب کرد. به عنوان مثال آسپرین می تواند خطر ابتلا به خونریزی داخلی را افزایش دهد. ایبوپروفن نیز در این هنگام داروی پرخطری است.
اتساع مردمک نامنظم: تغییر در سایز مردمک های چشم (اتساع یک یا هر دو مردمک چشم و یا نابرابری اندازه مردمکها) یکی دیگر از نشانه های ضربه مغزی است و می تواند نشانه ای از گسترش فشار روی مغز باشد. این وضعیت نیاز به توجه فوری پزشکی دارد.
خروج مایع غیر معمول (مایع مغزی نخاعی) از بینی: جریان سیال از سوراخ های بینی یا گوش ها به خصوص اگر رنگ روشن داشته باشد، می تواند نشانه ای از پارگی پوشش اطراف مغز که دارای مایع مغزی نخاعی است، باشد.
تشنج: تشنج بعد از ضربه به سر حکایت از یک آسیب جدی به مغز دارد.
اشکال در حرکت: ناتوانی در حرکت دادن یک یا چند عضو بدن (دست ها و پاها) و یا کرختی و سوزن سوزن شدن آنها از نشانه های رایج ابتلا به ضربه مغزی است.
