شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت> معضل بیتوجهی مسئولان بیمارستانها و مراکز درمانی پایتخت به بیخطرسازی و امحاء صحیح زبالههای بیمارستانی تهران از تشکیل نخستین شورای شهر تاکنون، یکی از دغدغههای اصلی نمایندگان مردم پایتخت در پارلمان تهران بوده است.
به گزارش
شفا آنلاین، به نقل از سپیدچراکه بر اساس قانون مدیریت پسماند، این بیخطرسازیها بر عهده خود
بیمارستانها و مراکزی است که مبدا تولید این زبالهها هستند، اما عملاً
چنین اتفاقی رخ نمیدهد و بسیاری از زبالهها بدون طی مراحل بیخطرسازی دفن
میشوند. بهطوریکه بارها اعضای کمیسیون سلامت پارلمان شهر تهران از روند
دفن و امحاء این زبالههای خطرساز انتقاد کردند و تاکیددارند که باید هرچه
زودتر به این معضل رسیدگی شود.
ازهمینرو همزمان با دویست و پنجاه و دومین
جلسه شورا مقرر شد تا پایان اردیبهشتماه سال جاری به وضعیت بیخطرسازی
این
زبالههای خطرساز رسیدگی شود. همچنین بهای خدمات و مسیر چگونگی اعمال
نظارت بر جمعآوری و امحاء پسماندهای ویژه و عادی پزشکی مشخص شود. هرچند که
به اعتقاد رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر حتی اگر این بها و روند نظارتها
نیز مشخص شود، برخلاف اهداف اصلی مراکز پزشکی که حفظ جان شهروندان است،
برخی مسئولان بیمارستانهای تهران کوچکترین وقعی بهضرورت امحاء صحیح
پسماندهای خطرناک نمینهند و خطرات جدی در این زمینه متوجه شهر تهران و
ساکنانش است.
بیتوجهی مسئولان به بیخطرسازی زبالههای عفونی «بر
اساس قانون مدیریت پسماند مصوب اردیبهشت 83، شهرداری تهران هیچ وظیفهای
در خصوص بیخطرسازی پسماندهای بیمارستانی ندارد و موظف است این زبالهها را
همچون زبالههای عادی از سطح شهر جمعآوری کند. این بدین معنا است که این
بیمارستانها هستند که وظیفه بیخطرسازی زبالهها را بر عهدهدارند، اما
امروز شاهد هستیم که این بیخطرسازیها در مبادی تولید زبالههای عفونی و
خطرناک مغفول مانده است.»
این بخشی از انتقاد محمد حقانی، رئیس کمیته
محیطزیست شورای شهر به روند جمعآوری پسماندهای بیمارستانی است. انتقادی
که به گفته وی بهقدری تکرار شده که گویا اثربخشیاش را ازدستداده است.
وی بابیان اینکه با آغاز به کار شورای چهارم رفع این معضل
شهر تهران در دستور کار شورا قرار گرفت اما تا امروز نتیجهای در پی
نداشته است، تصریح میکند: «مهرماه سال گذشته بود که مقرر شد شهرداری در
قالب پیمانکار با بیمارستانهای شهر تهرانهمکاری دوجانبهای داشته باشد تا
زبالههای خطرناک را پس از بیخطرسازی به مرکز دفن زباله کهریزک پایتخت
منتقل کند. اما تا به امروز این مشارکت دوجانبه محقق نشده و زبالهها
همچنان بهصورت بستههای عفونی که بیخطرسازی نشدهاند به مراکز دفن منتقل
میشوند.»
وی با تاکید بر اینکه شورا به همین دلیل تصمیم گرفته با تعیین
بهای ارائه خدمات بهصورت پیمانکار زبالهها را از مراکز بیمارستانی دریافت
و بخشی از بیخطرسازی را بر عهده بگیرد، میافزاید: «طرح دریافت بهای
ارائه این خدمات قرار است تا دو هفته دیگر در کمیسیون سلامت و محیطزیست
بررسی شود و نتیجه آن در قالب مصوبهای به بیمارستانها ابلاغ شود. اما
نکته حائز اهمیت این است که این هزینهها نباید بهقدری باشد که فشار
مضاعفی به بیماران وارد شود.» حقانی متذکر میشود که نباید هزینهها
بهگونهای دریافت شود که به بیمارستانها فشار وارد شود که درنتیجه آن
بیماران مجبور به پرداخت بهای بالاتری به دلیل این موضوع در کنار هزینههای
درمانی باشند، هرچند که دریافت این بها لازم و ضروری است.
بهترین طرح، سوزاندن زبالههای بیمارستانی است مهدی
چمران، رئیس شورای اسلامی شهر تهران نیز که بارها خطاب به وزیر بهداشت از
وی خواسته است به وضعیت پسماندهای بیمارستانی رسیدگی کند، تاکید میکند که بهترین راهکار برای امحاء استاندارد و بهدوراز ایجاد
آلودگیهای محیطی زبالههای بیمارستانی، سوزاندن این پسماندهای عفونی و
خطرناک است.
اقدام مهمی که به گفته وی، باوجودآنکه وظیفه شهرداری نیست، اما
هیچ سازمان یا نهاد دیگری بهجز شهرداری نمیتواند آن را به سرانجام
برساند. چمران با یادآوری اینکه بر اساس قانون مدیریت پسماند، بیمارستانها
موظف هستند زبالههای خطرسازی همچون تیغهای جراحی و سوزنهای تزریق و
دیگر ابزاری که در اتاقهای عمل استفاده و سپس به دور ریخته میشوند را به
روشهای روز دنیا بیخطر کنند، میافزاید: «مشکل اصلی زبالههای بیمارستانی
نبود زبالهسوزها در کنار بیمارستانها است، درحالیکه در سراسر دنیا و
کشورهای توسعهیافته این زبالهسوزها در چندمتری بیمارستانها مستقر هستند
تا حداقل نیمی از خطرات این زبالهها کاسته شود.»
رئیس شورای شهر تهران با
اشاره به اینکه شورا در نظر دارد این زبالهها را هرچند بهصورت نیمه
بهداشتی جمعآوری کرده و جدای از سایر زبالهها حمل کند، اظهار میکند که
این جمعآوریها هزینههایی در پی دارد. هزینههایی که باید از سوی
بیمارستانها پرداخت شود، اما این شبهه وجود دارد که کسب این هزینهها ممکن
است هزینههای درمان را افزایش دهد.
تداوم دفن پسماندهای خطرساز در دل زبالههای خانگی «بر
اساس مصوبه سال 92 شورای شهر تهران افزایش بهای دفع پسماندهای ویژه
بیمارستانی در صورت ساخت زبالهسوزها در اطراف بیمارستانها باید افزایش
یابد. اما امروز در نظر داریم این افزایش هزینهها را به بیخطرسازی در
محیط و حمل زبالهها اختصاص دهیم.»
این بخشی از توضیحات رحمتالله حافظی،
رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر درباره چرایی لزوم افزایش بهای دفع زبالههای
بیمارستانی است بر آن تاکید میکند و میافزاید:
«شهرداری تهران اواخر سال گذشته بود که اصلاحیهای برای اصلاح قیمت
پسماندهای پزشکی به شورا ارائه کرد که کمیسیون سلامت پس از برگزاری جلسات
متعدد با این اصلاحیه موافقت نکرد.» وی بابیان اینکه شیوه تنظیم متن مصوبه
قبلی شورا علل اصلی رد این لایحه در کمیسیون تخصصی است، تاکید میکند که در
تبصره 10 مصوبه قبلی شورا آمده است که شهرداری تهران باید امکانات فنی خود
را بهمنظور امحای پسماندهای بهداشتی و درمانی برابر استانداردهای دنیا،
بهروزرسانی کند، اما هنوز این اتفاق رخ نداده است. هرچند که این نهاد
تاکنون موفق شده پسماندهای ویژه را در سلول بهداشتی دفن کند، درحالیکه
پیشازاین پسماندهای ویژه در دل پسماندهای خانگی دفن میشد.
حافظی با تاکید
بر اینکه در دنیا برای امحای پسماندهای ویژه از زبالهسوز استفاده میشود،
اما در پسماندهای ویژه شهر تهران این موضوع محقق نشده است، تصریح میکند:
«دربند 5 ماده 2 مصوبه تعیین بهای خدمات و چگونگی اعمال نظارت بر جمعآوری و
دفع پسماندهای ویژه پزشکی آمده است که در صورت احداث واحد زبالهسوز مرکزی
پسماندهای ویژه توسط شهرداری تهران یا بخش خصوصی واجد شرایط هزینه امحای
این پسماند به روش زبالهسوز به ازای هر کیلو 932 تومان باشد و جایگزین
هزینه به روش دفع بهداشتی باقیمت هر کیلو 278 تومان شود. بر همین اساس قرار
شد که شهرداری تهران زبالهسوز بسازد که هنوز عملیاتی نشده است ازاینرو
باید بهای پسماندهای ویژه در صورت ساخت زبالهسوز افزایش یابد.»
بر همین
اساس قرار است تا اواخر اردیبهشتماه سال جاری بهای ارائه خدمات و چگونگی
اعمال نظارت بر جمعآوری و دفع پسماندهای ویژه پزشکی افزایش یابد، اما باید
منتظر بمانیم و ببینیم آیا این افزایش بها در آخر سبب امحاء استاندارد
این زبالههای خطرناک میشود یا همچنان خطرات ناشی از این زبالههای عفونی و
خطرساز متوجه شهر تهران و شهروندانش خواهد بود، آنهم در سایه بیتوجهیها
و پاسکاریهای مسئولیت بین دستگاههای اجرایی.