چگونه این مسمومیت تشخیص داده می‌شود

به گزارش شفا آنلاین، به نقل از سپید  به بیان دیگر، در قدم اول پزشک باید براساس شکایات بالینی در بالین بیمار به مسمومیت با سرب فکر کرده وشرح حالی دقیق از بیمار در مورد احتمال مواجهه اخذ نماید.

مجموعه‌ای از درد شکم یا نقص عمکرد سیستم عصبی همراه با آنمی یا همولیز باید شک بالینی را به مسمومیت با سرب، در ذهن پزشک بالا ببرد. همچنین در تمامی کودکان که با انسفالوپاتی تظاهر می‌یابند باید به مسمومیت با سرب فکر کرد.

       تشخیص قطعی در نهایت براساس سطح افزایش یافته سرب خون تایید می‌شود، چه همراه با علایم بالینی و چه بدون علایم. اگر یک تست تشخیصی برای تایید مسمومیت با سرب مورد نظر باشد، آن تست آزمایشگاهی، اندازه‌گیری سطح سرمی سرب است و سطح بالاتر از µg/dL 5 در کودکان «سطح افزایش» یافته در نظر گرفته می‌شود. در کل، همه سطوح بالاتر از µg/dL 10 مثبت در نظر گرفته می‌شود و در مواردی که سطح سرمی بین10 تا 20 µg/dL باشد، فرد باید از مواجهه بیشتر با منبع آلوده کننده دور نگاه داشته شود و ضمن پیگیری، اندازه‌گیری مکرر سطح سرمی انجام شود.

       با وجود اهمیت اندازه‌گیری سطح سرمی سرب برای تایید تشخیص مسمومیت و کمک به درمان، روند آماده شدن پاسخ آزمایشگاه ممکن است چندین روز طول بکشد. با توجه به این مهم، اقدامات تشخیصی در بخش اورژانس باید روی بررسی آنمی و بررسی رادیوگرافیک با هدف یافتن شواهدی از مسمومیت با سرب متمرکز شود.

       آنمی در موارد مسمومیت با سرب می‌تواند نرموسیتیک، نرموکروم بوده، شاید با شواهدی از همولیز همراه باشد، از جمله افزایش تعداد رتیکولوسیت و افزایش هموگلوبین آزاد سرم. دیدن نقاط بازوفیلیک در گلبول‌های قرمز در برخی موارد دیده می‌شود (شکل 1) ولی این یافته‌ها اختصاصی نیستند. عدم وجود آنمی و نقاط بازوفیلیک در گلبول‌های قرمز، رد کننده مسمومیت با سرب نیست.

       به دنبال مصرف خوراکی سرب و مسمومیت حاد یا مزمن، رادیوگرافی‌های ساده شکمی ممکن است ذرات سرب را به شکل موادی رادیواوپک در دستگاه گوارش نشان دهند (شکل 2).

       در کودکان گرافی‌های ساده استخوان‌های بلند به خصوص در زانو ممکن است خطوط افقی سرب (Lead Lines) را نشان دهند