پانسمان های عاشقانه یک زوج بر دل طبیعت

به گزارش شفا آنلاین،ماجرای این زوج تحصیلکرده سالهاست که سرمشق درس انسانیت و دفاع از محیط‌زیست  در منطقه کردستان شده است و بسیاری از مردم و فعالان محیط زیست حیوانات زخمی را برای درمان و نگهداری به آنها می‌سپارند.

شادمان کامران و نگین فتاحی 5 سال قبل پیوند زناشویی بستند و با اجاره کردن یک کارواش در کنار هم تمیزی را به خودروهای مردم مریوان هدیه می‌کنند. شادمان که 30 بهار را پشت سر گذاشته است بهترین لحظات زندگی اش را در درمان یک پرنده و یا حیوان  زخمی و بازگرداندن او به طبیعت می‌داند.

او از درمان حیوانات زخمی و همراهی همسرش در این راه اینگو نه می‌گوید: از کودکی علاقه زیادی به حیوانات داشتم و مثل خیلی از کودکان دیگر حیوانات خانگی و پرنده داشتم. پدرم همیشه تأکید می‌کرد باید با حیوانات مهربان بود و به آنها محبت کرد. همیشه دوست داشتم به حیوانات زخمی کمک کنم و تا جایی که در توان دارم آنها را درمان کنم. سرنوشت مرا در مسیری قرار داد تا با همسرم آشنا شوم و به این شکل هردو ما به آرزوهای دوران کودکی مان رنگ حقیقت دهیم.

من در رشته آب کشاورزی تحصیل می‌کردم و همسرم نیز در رشته جغرافیا  با گرایش برنامه‌ریزی شهری درس می‌خواند. در دانشگاه باهم آشنا شدیم و بعد از مدتی با موافقت خانواده هایمان ازدواج کردیم. از همان روزهای اول زندگی احساس کردیم در بسیاری از مسائل نقطه مشترک داریم و مهم‌ترین آنها در مورد نگهداری و مراقبت از حیوانات بود. همسرم نیز علاقه زیادی به حیوانات داشت و از کودکی به آنها محبت می‌کرد.
وی ادامه داد: برای تأمین هزینه‌های زندگی هردو با هم در کارواش کار می‌کردیم.

من در قسمت شست‌وشو بودم و همسرم نیز کارهای مربوط به خشک کردن را انجام می‌داد. علاقه زیادی به کار کارواش داریم و از اینکه می‌توانستیم سهمی در تمیزی شهرمان و پاک کردن آلودگی از خودروهای مردم داشته باشیم خوشحال بودیم. یک سال بعد از ازدواج تصمیم گرفتیم با اجاره کارواش در کنار هم کار کرده و آنجا را اداره کنیم. روزهای اول بسیاری از مردم وقتی متوجه می‌شدند من و همسرم باهم در کارواش کار می‌کنیم تعجب می‌کردند اما همسرم بسیار حرفه‌ای کار می‌کند.

این پرستار حیوانات در ادامه از زمستان دو سال قبل که جرقه درمان و نگهداری از حیوانات در ذهن او و همسرش زده شد این‌گونه می‌گوید: زمستان دو سال قبل یکی از فعالان محیط زیست وقتی متوجه علاقه من و همسرم به حیوانات شد پیشنهاد داد حیوانات زخمی را نگهداری و مداوا کنیم. او می‌گفت لذت مداوای حیوانات و پرنده‌های زخمی  بیشتر از نگهداری آنها است و شما می‌توانید این حیوانات را پس از درمان به دامن طبیعت بازگردانـــید. خانه‌ای که اجاره کرده ایم بزرگ است و تصمیم گرفتیم تا با فرا گرفتن آموزش‌های درمان حیوانات و پرنده‌ها از آنها در خانه و یا کارواش نگهداری کنیم.

یک سنجاب اولین حیوان زخمی بود که از او نگهداری کردیم. این سنجاب در آتش سوزی درختان جنگل دچار سوختگی شده بود و امیدی به زنده ماندنش وجود نداشت. این سنجاب را به خانه بردیم و همسرم هر روز او را پانسمان می‌کرد و خوشبختانه سوختگی‌های او درمان شد اما به دلیل از بین رفتن ناخن‌های دست و پا نمی‌تواند روی درخت زندگی کند و به همین دلیل از این سنجاب نگهداری می‌کنیم.

پس از آن از 4 توله سگ که مادرشان را در یک تصادف از دست داده بودند نگهداری کردیم و بعد از آن نیز پرنده‌های زخمی مانند عقاب، شاهین و بلدرچین وحشی و کبک و کبوتر به این جمع اضافه شدند. از آنجایی که نگهداری از عقاب و سگ در خانه امکانپذیر نیست آنها را در گوشه‌ای از کارواش نگهداری می‌کنیم.

وی ادامه داد:‌  اهالی شهرستان های مریوان و سروآباد و گاهی اوقات ادارات محیط زیست و همچنین فعالان محیط زیست، حیوانات و پرنده‌های زخمی را که نیاز به مداوا دارند تحویل ما می‌دهند و شرط ما برای مداوای آنها رها کردنشان در طبیعت است و برای این کار به هیچ عنوان پولی نمی‌گیریم.

نگین فتاحی بانوی 32 ساله مریوانی که در کنار همسرش علاوه بر کار در کارواش از حیوانات و پرنده‌های زخمی نگهداری و آنها را درمان می‌کند می‌گوید به خاطر مراقبت از حیوانات زخمی و درمان آنها هیچگاه به مسافرت‌های طولانی نمی‌رود و بهترین لحظات زندگی اش را درمان حیوانات زخمی می‌داند. او در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه زندگی با بیان اینکه هیچگاه از این کار خسته نمی‌شود گفت: به خاطر علاقه زیادی که به کار در کارواش داشتم تصمیم گرفتم در کنار همسرم کار کنم. از 8 صبح تا غروب در کنار هم مشغول شست و شوی خودروها می‌شویم و هر شب پس از بازگشت به خانه به حیوانات و پرنده هایی که تحت درمان قرار دارند رسیدگی می‌کنیم.

از کودکی علاقه زیادی به حیوانات داشتم و هیچگاه از آنها نترسیدم. گاهی اوقات برای سگ‌ها و گربه‌ها غذا می‌بردم. وقتی همسرم پیشنهاد درمان و نگهداری از حیوانات و پرنده‌های زخمی را داد با اشتیاق زیاد قبول کردم. در بین حیواناتی که نگهداری می‌کنیم علاقه زیادی به سنجاب یک ساله‌ای که از شیرخوارگی از او نگهداری می‌کنم دارم.

هر روز او را به کارواش می‌برم و روی درختان قرار می‌دهم و نکته جالب اینکه هیچگاه حاضر نیست ما را ترک کند و غروب وقتی کار تمام می‌شود همراه ما به خانه بازمی گردد.
وی ادامه داد: دیدن پرنده هایی که با تیر شکارچیان زخمی شده و نمی‌توانند برای همیشه پرواز کنند بسیار دردناک است. یک بهله عقاب را که شاه پرهایش توسط شکارچیان کنده شده بود برای درمان به ما دادند و مدت‌ها است که از او نگهداری می‌کنم. متأسفانه این عقاب نمی‌تواند پرواز کند و این بسیار دردناک است. یک بار این عقاب را به خانه بردم اما با پنجه هایش مرا زخمی کرد و آسیب زیادی به وسایل خانه وارد کرد و به همین دلیل او را در کارواش کنار چند قلاده سگ نگهداری می‌کنیم.

تأمین غذای این حیوانات هزینه زیادی دارد اما من و همسرم بخشی از درآمدمان را صرف خرید مواد غذایی و همچنین دارو برای این حیوانات می‌کنیم. به خاطر پرنده‌ها و حیوانات به مسافرت‌های طولانی نمی‌روم و گاهی اوقات نیز برای درمان و مراقبت از یک پرنده زخمی از رفتن  به مراسم عروسی نیز صرفنظر کرده‌ام.

یک بار نیز یک قلاده سگ زخمی را که در تصادف قطع نخاع شده بود برای درمان به ما دادند و با وجود آنکه حاضر شدم برای عمل جراحی او 3 میلیون تومان پرداخت کنم اما دامپزشکان شهر به دلیل نبود امکانات از ما خواستند تا این سگ را به تهران ببریم ولی نتوانستیم و متأسفانه  حیوان تلف شد. پرستاری از حیوانات زخمی تأثیر بسیار زیادی در زندگی ما داشته است و شیرین ترین لحظات آن زمانی است که یک حیوان زخمی پس از درمان دوباره به طبیعت بازمی‌گردد.ایران