شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت>نمایشگاه‌های دارویی در فواصل مختلف در کشور برگزار می‌شود اما شاید هیچ کدام اهمیت و فراگیری نمایشگاه ایران فارما را ندارند.
به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید نمایشگاهی که اکثر
شرکت‌های دارویی در آن شرکت کرده و تلاش می‌شود محصولات داخلی معرفی و به
نمایش گذاشته شود. همچنین حضور در نمایشگاه ایران فارما فرصتی است برای
گسترش صادرات دارویی کشور. در این خصوص گفت و گویی داشته‌ایم با هاله
حامدی‌فر، مدیرعامل شرکت دارویی سیناژن و عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان
صنایع داروهای انسانی ایران.به نظر شما برگزاری نمایشگاه‌های بین‌المللی مانند ایران فارما در حوزه سلامت تا چه اندازه می‌تواند به توسعه صادرات دارو کمک کند؟
نمایشگاه‌های دارویی یا سلامتی که در کشور برگزار می‌شود، هیچ‌کدام پشتوانه صنعتی نمایشگاه ایران فارما را ندارند. تنوع و تعدد شرکت‌های داروسازی که در کشور وجود دارد و ارزشی که به نمایشگاه ایران فارما می‌دهد به‌هیچ وجه قابل مقایسه با سایر نمایشگاه‌های دیگر نیست.
حتی نمایشگاه‌هایی که در ترکیه یا امارات برگزار می‌شود، بنیه و صنعت داروسازی آنها اصلا قابل مقایسه با ایران فارما نیست. از سوی دیگر در شرایطی که همکاری‌های بین‌المللی گسترش یافته و دنیا داشته‌های ایران را ارزیابی می‌کند، نمایشگاه ایران فارما فرصت مناسبی برای نمایش توان دارویی کشور است. اما معتقدم که هر فرآیندی از جمله این نمایشگاه نیازمند بلوغ است تا بتوان مانند نمایشگاه CPHI در تقویم کشور ثبت و به‌عنوان تاریخ جهانی هر کشور ثبت شود.
اما نفس برگزاری نمایشگاه‌های این چنینی و هر نشست و گفت‌وگویی با هیئت‌های خارجی سرمایه‌گذار زمانی مفید است که بدانیم واقعا چه می‌خواهیم، منافع کشور چیست و به‌طور شفاف مشخص کنیم که در پی دستیابی به چه هستیم و همچون طرف‌های گفت‌وگو منافع خود را تعریف کنیم و با توجه به همان‌ها به چانه‌زنی بپردازیم.
امروز جنگ، جنگ بازارها است؛ مسلما حضور هیئت‌هایی از آلمان، فرانسه و روسیه در کشور برای دستیابی به بازارهای بیشتر است و هریک از این کشورها اهدافی برای حضور خود در کشور تعیین کرده‌اند و ضروری است ما هم برنامه‌ای برای خود داشته باشیم و از موضع انفعالی خارج شویم تا درک شود که در قبال از دست دادن این بازار چه چیزی را می‌خواهیم به‌دست آوریم.
به‌نظر شما مهمترین چالش صادرات دارو در کشور چیست؟
صنایع داروسازی کشور با توجه به پتانسیل موجود، بازارهای ضعیفی را در اختیار دارند و بازاری که به معنای واقعی بازار صادرات باشد وجود ندارد. درحال حاضر اقلام بسیار متنوعی در کشور تولید می‌شود و ظرفیت تولید داخل بیش از نیاز داخل و مصرف کشور است. به همین دلیل لزوم صادرات بیش از گذشته احساس می‌شود. متاسفانه برخلاف کشورهای پیشرفته دنیا، صادرات و درآمد عمده کشور وابسته به نفت است. اما وضعیت امروز نفت در جهان با گذشته بسیار متفاوت و شرایط امروز ثابت کرده است که وابستگی به نفت و درآمدهای حاصل از آن نمی‌تواند به عنوان یک استراتژی پایدار تلقی شود.
رفع تحریم‌ها چه کمکی به صنعت دارویی کشور می‌کند؟
رفع تحریم‌ها و دوران پس از برجام اگرچه شرایط مناسبی برای توسعه بازارهای هدف است، اما در کنار همین فرصت‌ها، تهدیدهایی هم متوجه کشور خواهد بود. به خصوص این تهدید متوجه شرکت‌هایی است که نتوانستند در دوران‌‌های گذشته کیفیت خود را ارتقا دهند و امروز قیمت تمام شده آنها نمی‌تواند با محصولات وارداتی مشابه داخل رقابت کند. در مقابل هستند شرکت‌هایی که محصولات منحصر به فردی را در سطح منطقه و حتی دنیا دارند و دوران پس از تحریم فرصتی برای عرضه این محصولات به بازارهای رقابتی دنیا است. متاسفانه در دوره تحریم‌ها به دلیل مشکلات، ارتباط مالی برقرار نبود و همین امر باعث شد تا صادرات دچار مشکلات بسیاری شود. اما در حال حاضر امکان برقراری ارتباط مالی و به دنبال آن صادرات محصولات دانش بنیان فراهم شده است. بر اساس آمار و ارقام سال 93، بازار صادرات دارویی کشور با وجود پتانسیل بالا تنها 180 میلیون دلار را درآمد کشور به خود اختصاص داد و عمده صادرات دارویی کشور هم به کشورهای افغانستان، آسیای میانه و سوریه بود. در خصوص صادرات دانش‌بنیان همین بس که صادرات این نوع از دارو در اولین سال صادرات خود می‌تواند فقط بین 20 تا 30 میلیون دلار بازار ایجاد کند.
به‌نظر شما در این دوران مهمترین راهکارهای خودکفایی در دارو چیست؟
معتقدم که بیش از تاکید بر خود کفایی در زمینه تولید دارو، یک کشور باید خوداتکا باشد. گستردگی ارتباط بین کشورهای مختلف باعث شده تا تقریبا هیچ کشوری به معنای خاص خودکفا نباشد. حتی کشورهای صنعتی بزرگ مانند آمریکا و چین هم در برخی از محصولات مصرفی وابسته به واردات هستند. اصل مهم این است که تراز مثبتی را حفظ کرده و با کوچکترین نوسانات اقتصادی و سیاسی، صنعت دارویی کشور دچار مشکل نشود. برای نمونه زمانی که بتوانیم دانش فنی را در کشور بومی کنیم و تولیداتی داشته باشیم که متناسب با دانش فنی بومی شده در کشور باشد، به امنیت سلامت دست یافته‌ایم.
به‌خاطر داریم که در سال 93 به دلیل اعمال یک‌باره تحریم‌های ناگهانی بانک‌ها، تقریبا تمام داروهای موجود در بازار دارویی کشور به جز چند نوع داروی بیماری‌های خاص دچار کمبود یا نبود شدند. به همین دلیل هرچه صنعت دارویی کشور به سمت تکنولوژی و دانش فنی بیشتر پیش رود، بدون شک به خود‌اتکایی خواهیم رسید و یکی از نقاط مهم اقتصاد مقاومتی متبلور خواهد شد.
نظرشما
آخرین اخبار