سرگردانی بیمار «افغان» در بیمارستان دولتی

محمد کرمی در توضیح بیشتر  می‌گوید: «محمد که حدود ٦٤‌سال دارد و جزو معتادان بهبود یافته است، اواخر اسفندماه مشکل قلبی پیدا کرد، به همین خاطر به بیمارستان فیروزآبادی منتقل شد و یک هفته تحت مراقبت‌های ویژه قرار داشت. پس از پایان یک هفته، مسئولان بیمارستان اعلام کردند که هزینه بستری‌اش ٣‌میلیون تومان می‌شود، اما نه ما و نه خود محمد که از اتباع افغان است، پولی نداشتیم که به بیمارستان بدهیم.» او ادامه می‌دهد: «بیمارستان به ما اعلام کرد تا زمانی که پول ندهید، بیمار اینجا می‌ماند و از همان موقع هم او در بخش ایزوله بستری شده است. با او تماس تلفنی داریم، حالش خوب است اما به او اجازه ترخیص نمی‌دهند.» کرمی می‌گوید که ناتوانی در پرداخت به بیمارستان را به بخش مددکاری اعلام کرده‌اند اما آنها تاکید کردند که نمی‌توانند کاری برایشان انجام دهند: «مددکاری هم بخواهد کمک کند، شاید ٤٠٠، ٥٠٠‌هزار تومان از هزینه‌ها را بدهد، مابقی را از کجا بیاوریم. محمد دو سالی می‌شود که در سرای امید زندگی می‌کند و از معتادان بهبودیافته است و کسی را ندارد.» به گفته مسئول سرای امید، این ‌بار نخستی نیست که برای معتادان بهبود‌یافته این اتفاق رخ می‌دهد: «از ١٠سال پیش تاکنون چند مورد دیگر هم بوده‌اند که به بیمارستان‌های مختلف ازجمله فیروزآبادی منتقل شدند، اما به دلیل ناتوانی در پرداخت هزینه‌ها، نگهداری شدند ولی ما درنهایت به شکلی آنها را از بیمارستان خارج می‌کردیم، چون نمی‌توانستیم پول درمان را پرداخت کنیم.» کرمی می‌گوید که سرای امید آنقدر پول ندارد که بتواند هزینه درمان این افراد را تامین کند: «پیش از این شهرداری کمک‌های مالی به ما می‌کرد، حالا چند ماهی است که دیگر همان حمایت‌ها را هم نمی‌کند و ما تمام هزینه‌ها را خودمان تامین می‌کنیم.»

بیمار افغان غیرمجاز پس از دستور قضائی، رد مرز می‌شود بیشتر از دو هفته است که بیمار افغان در بیمارستان بستری است بدون نیاز به درمان، اما بیمارستان راضی به ترخیص نمی‌شود. احمد ملکی، مدیر بیمارستان فیروزآبادی است. او  توضیح دیگری می‌دهد:
« این بیمار، بیست‌ونهم اسفندماه مرخص شد، حتی با همراهان او تماس گرفته شد و از آنها خواستیم که برای تسویه‌حساب و ترخیص به بیمارستان مراجعه کنند، اما زمانی که همراهان متوجه شدند که باید تسویه‌حساب کنند، دیگر کسی برای ترخیص مراجعه نکرد. ما حتی به آنها اعلام کردیم که ناچار می‌شویم موضوع را قضائی کنیم، اما آنهاتوجهی نکردند.»

  به گفته ملکی، بیمار بستری شده، جزو افغان‌های بدون مجوز است که برای ترخیص او از بیمارستان باید دستور قضائی وجود داشته باشد: «کسانی که توانایی پرداخت هزینه‌های درمان را ندارند، دو گروه هستند. یک گروه ایرانی و گروه دیگر غیر ایرانی. ما ایرانیان را در همان بدو ورود به بیمارستان بیمه می‌کنیم؛ به همین علت تمام هزینه‌ها برای آنها رایگان است. برای افراد غیر ایرانی هم اگر مجاز باشند یعنی کارت اقامت داشته باشند، باز هم بیمه می‌شوند و هزینه‌هایشان مانند ایرانیان حساب می‌شود اما اگر مجوز اقامت نداشته باشند، باید با مقام قضائی مکاتبه شود و برایشان دستور رد مرز بدهند، یعنی بدون پرداخت هزینه‌ها مرخص می‌شوند اما بلافاصله باید از کشور خارج شده و به کشور خودشان برگردند.» ملکی تاکید می‌کند که بیمار بستری‌شده جزو گروهی است که مجوز اقامت ندارد و باید دستور قضائی برای ترخیصش داده شود.

مدیر بیمارستان فیروزآبادی این را هم اضافه کرد که تفاهمنامه وزارت بهداشت و وزارت کشور برای پوشش درمانی بیماران غیر ایرانی تا پایان فروردین‌ماه اعتبار دارد و از آخر این ماه، هزینه‌ها برای اتباع مجاز هم متفاوت خواهد بود، مگر اینکه دستور تمدید آن را بدهند.

حالا بر اساس اعلام مدیر بیمارستان فیروزآبادی، نگهداری بیماران غیرمجاز که توانایی پرداخت هزینه درمان را ندارند، برای خود بیمارستان ضرر دارد: «بیماری که درباره او صحبت شد، دو هفته است که میهمان بیمارستان است. در این مدت هم مسئولان آن کمپ برای ترخیص مراجعه نکرده‌اند، هنوز هم با مرجع قضائی مکاتبه نشده، به همین علت اگر همین الان مسئولان کمپ با معرفی‌نامه‌ای بیایند، ما بیمار را به آنها تحویل می‌دهیم. ما پولی هم از آنها نمی‌گیریم.» ملکی به بیماران در نوبت بستری در اورژانس اشاره می‌کند: «ما واقعا فضایی نداریم که بتوانیم از بیماران به این اندازه نگهداری کنیم. ما هم می‌خواهیم این افراد ترخیص شوند، اما به‌هرحال بیمارستان هزینه‌هایی دارد. گزارش ما از‌ سال ٩٤ نشان می‌دهد که حدود ٨٠‌میلیون تومان برای درمان بیماران افغان پرداخت شده است. این پول را هم کسی به ما نمی‌دهد. ما از پول بیمارستان خرج کردیم.»

کسی هزینه درمان بیماران افغان را نمی‌پذیرد
رضا پایدار، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی ایران از بستری شدن این بیمار در بیمارستان تحت پوشش، اظهار بی‌اطلاعی می‌کند، با این حال با شنیدن شرح ماجرا  می‌گوید: «باید هویت بیمار مشخص شود تا بتوان از او حمایت بیمه‌ای یا مالی کرد.

در ارتباط با بیماران افغان، متاسفانه هیچ‌کس هزینه درمان آنها را قبول نمی‌کند. اینها باید از کمیساریای عالی‌ پناهندگان سازمان ملل نامه بیاورند تا بشود به آنها کمک کرد.» او نگه داشتن بیمار تا زمان تسویه‌حساب را مناسب نمی‌داند: «گاهی پیش آمده که بیمار تا انجام شدن کارهای بیمه‌ای یکی، دو روز بیشتر در بیمارستان می‌ماند، اما یک هفته و دو هفته نگهداری از بیمار، عجیب است. این موضوع باید بررسی شود.»شهروند