شفا آنلاین>سلامت>تغذیه>همواره عقیده بر این بوده است که کنترل چگونگی شکسته شدن ذرات غذایی به مولکولها یا بهعبارتیدیگر متابولیسم بدن ما به عهده ژنهای ماست، اما مطالعات انجامشده نشان میدهد که برعکس این قضیه هم اتفاق میافتد یعنی این غذای ماست که تعیین میکند ژنها چگونه رفتار کنند.
به گزارش
شفا آنلاین، عملکرد
سلولهای ما توسط تلفیقی از فعالیت ژنهای خود سلول و پاسخهای شیمیایی
تعیین میشود که ما آن را بهعنوان متابولیسم میشناسیم.
متابولیسم در دو
جهت تاثیرگذار است، شکستن مولکولها برای تامین انرژی بدن و تولید ترکیباتی
که موردنیاز سلول است.
دانستن
ژنوم اطلاعات کافی را در اختیار ما میگذارد تا بدانیم که یک اندام خاص
چگونه باید باشد اما تصویر نهایی را پیش روی ما نمیگذارد، زیرا ژنها
میتوانند توسط سایر ژنها یا بخشهای DNA یا توسط مهندسی ژنتیک تغییر
کنند. یک مولکول کوچک روی رشته DNA مانند کلیدی است که میتواند ژن را
فعال یا غیرفعال کند.
مطالعات
پیشین نشان داده بود که ممکن است بازیگر دیگری وجود داشته باشد که روی
ژنها تاثیر میگذارد، شبکه متابولیسم بدن یا همان واکنشهای بیوشیمیایی که
در درون ارگان روی میدهد. این واکنشها عمدتاً وابسته به مواد غذایی است
که در اختیار سلول قرار میگیرد از جمله: قندها، آمینواسیدها، اسیدهای چرب و
ویتامینهایی که از مواد غذایی که میخوریم به دست میآید.
برای
بررسی این موضوع تیمی از محقان دانشگاه کمبریج و لندن با استفاده از
مخمرها نقش متابولیسم را در مهمترین عملکردهای سلولی مورد مطالعه قرار
دادند. مخمرها یک مدل ایدهآل برای انجام آزمایشها گسترده هستند. بسیاری
از ژنهای مهم و مکانیسمهای سلولی اصلی مخمرها بسیار شبیه به سلولهای
انسان یا حیوانات است.
محققان
متابولیتهای مهم (محصول یک واکنش متابولیک) مخمر را دستکاری کردند و
چگونگی تاثیر آن را روی ژنها و مولکولهای مخمر مورد بررسی قرار دادند.
نتیجه این بود که تغییرات متابولیسم سلول، تقریباً 9 ژن از هر 10 ژن و
محصول آنها را تغییر داد.
دکتر
رالسر، محقق پروژه توضیح میدهد: «متابولیسم سلولی نقشی بسیار فعالتر از
آنچه قبلاً تصور میکردیم در درون سلول بازی میکند. تقریباً همه ژنهای
سلول تحت تاثیر مواد غذایی هستند که در دسترسشان قرار میگیرد. درواقع در
بسیاری از موارد این تاثیر آنقدر عظیم است که تنها تغییر تاریخچه متابولیک
یک سلول میتواند ژنهای آن را وادار به رفتاری کاملاً متفاوت کند.»
محققان
بر این باورند که این یافتهها میتواند کاربردهای وسیعی داشته باشد از
جمله، چگونگی واکنش ما به یک داروی خاص. در سرطانها، سلولهای تومور
سرطانی جهشهای ژنتیکی متعددی پیدا میکند که منجر به تغییر شبکه متابولیک
درون سلول میشود. این امر بهنوبه خود میتواند روی رفتار ژن تاثیر بگذارد
و بهاینترتیب میتوانیم بفهمیم که چرا برخی از داروها موجب بهبودی برخی
بیماران نمیشوند.
دکتر
رالسر میافزاید: «جنبه مهم دیگر این یافتهها جنبه کاربردی آن است.
آزمایشهای بیولوژیکی اغلب قابل بازآفرینی نیستند و ما اغلب انگشت اتهام را
بهسوی محققان از دید ما لاابالی میگرفتیم درحالیکه این مطالعه نشان داد
که کوچکترین تغییر متابولیک میتواند روی نتیجه تحقیق تاثیر بگذارد؛
بنابراین پسازاین باید بتوانیم آزمایشهای قابلاطمینانتری را طراحی
کنیم» ScienceDaily
سپید