نگاهی به عوارض قـلبـی-عـروقـی کـتواسـیدوز

به گزارش شفا آنلاین، مبتلایان به انفارکتوس حاد میوکارد، مستعد کتواسیدوز هستند و چنین وضعیتی می‌تواند باعث تخریب میوکارد می‌شود. کتواسیدوز می‌تواند برهم خوردن تعادل الکترولیت‌ها، به‌خصوص کاهش پتاسیم، منیزیم و فسفر ایجاد کند که در صورت عدم جبران، عوارض قلبی-عروقی جدی را باعث می‌شود.

 در درجه اول، پتاسیم به دلیل شیفت از داخل سلول به پلاسمای بینابینی، ثانویه بر افت میزان انسولین، ممکن است افزایش یابد. طی درمان با مایعات و انسولین، پتاسیم خارج سلولی می‌تواند به درون سلول شیفت کند. تغییرات غلظت پتاسیم بسیار مهم است؛ زیرا هر دو وضعیت ‌هایپوکالمی و‌هایپرکالمی می‌توانند آریتمی ایجاد کنند.

میزان نرمال پتاسیم سرم بین
        5/3 تا 5 میلی اکی والان بر لیتر است. سطوح پتاسیم سرمی کمتر از 3 میلی اکی والان بر لیتر می‌تواند باعث آریتمی و ایست قلبی شود. سطوح بالاتر از 5/5 میلی اکی والان بر لیتر، می‌تواند به دلیل تاکی‌کاردی بطنی یا فیبریلاسیون، باعث تغییرات نوارقلبی شود.

       سطوح منیزیم نیز باید مانیتور شود. زیرا ‌هایپومنیزیمی می‌تواند از دست رفتن پتاسیم را تشدید کند. همچنین، منیزیم به‌عنوان یک شل‌کننده عضلانی عمل کرده و در نتیجه ‌هایپومنیزیمی می‌تواند باعث کاهش سطح اشباع اکسیژن شود که می‌تواند بسیار خطرناک بوده و در مبتلایان به بیماری‌های زمینه‌ای تنفسی مانند آسم یا بیماری انسدادی مزمن ریه، کشنده باشد.

 سطوح فسفر در ابتدا ممکن است بالا باشد. میزان این الکترولیت به درمان استاندارد کتواسیدوز بسیار حساس است. در واقع، گزارش‌های متعددی از عوارض ناشی از افت شدید سطوح فسفر گزارش شده است. طی یک روز درمان، سطح فسفر یک بیمار کتواسیدوز از 9/4 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر به 6/0 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر (بسته به درمان کتواسیدوز) می‌رسد. سطوح طبیعی فسفر، 5/2 تا 5/4 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر است.

 این تغییر در سطح فسفر باعث تغییرات سطح هوشیاری می‌شود. به دنبال جایگزینی فسفر، در روز 5 درمان کتواسیدوز، سطح هوشیاری بیمار به میزان پایه برمی‌گردد. افت سطوح فسفر می‌تواند به ضعف عضلات اسکلتی و ‌هایپوونتیلاسیون و در نتیجه ایست قلبی-ریوی منجر شود. آزادسازی کتکول آمین طی کتواسیدوز، اثر مستقیم روی سیستم قلبی-عروقی دارد. کاهش در pH طبیعی سرم، به افزایش ونتیلاسیون و تنفس کوسمول منتهی خواهد شد.US.Pharmacist
سپید