به نظر می رسد که تنها کاری که باید برای نجات این مرجان ها انجام بدهیم این است که به پمپاژ هیدروکسید سدیم در اطراف دیواره های مرجانی بپردازیم و با این کار از افزایش میزان اسیدی شدن آب جلو گیری کنیم اما انجام این کار نه تنها از نظر اقتصادی بسیار گران است بلکه فراهم کردن تدارکات آن نیز بسیار دشوار است.
کار پمپاژ کردن یک ساعت به طول انجامید و نتایج این امر نیز بسیار واضح بود. مرجان ها به طور متوسط 17.3 دهم درصد از این ترکیبات را جذب خود کردند که همین امر نیز میزان رشد آنها را 7 درصد افزایش داد که این امر بر روی رشد سلول ها و ضخامت این بی مهرگان نیز تاثیر خواهد گذاشت.
بنابراین در نگاه اول به نظر می رسد که تنها کاری که باید برای نجات این مرجان ها انجام بدهیم این است که به پمپاژ هیدروکسید سدیم در اطراف دیواره های مرجانی بپردازیم و با این کار از افزایش میزان اسیدی شدن آب جلو گیری کنیم اما انجام این کار به آسانی سخن گفتن درباره آن نخواهد بود. بر اساس گزارش های این محققان، انجام این کار نه تنها از نظر اقتصادی بسیار گران است بلکه فراهم کردن تدارکات آن نیز بسیار دشوار است.
با این حساب به نظر می رسد که تنها راه برای تعمیر آسیب دیدگی اقیانوس ها این است که به منابع ایجاد کننده این آسیب ها یعنی خروجی های کربن توجه کرده و در جهت کاهش آنها قدم برداریم. تا کنون، بسیاری از دیواره های مرجانی و زندگی های دریایی به دلیل این امر از بین رفته اند و این روند همچنان ادامه دارد و به احتمال فراوان نیز در صورت ادامه انتشار کربن، تشدید خواهد شد. engadget