به گزارش شفاآنلاین : در بدن انسان و داخل استخوان‌ها، ماده‌ای نرم و اسفنجی شکل وجود دارد که مغز استخوان نامیده می‌شود. در این ماده، سلول‌های بنیادین فراوانند که وظیفه‌شان تولید سلول‌های خونی است. شایع‌ترین نوع سرطان میان کودکان، لوسمی یا لوکمی نام دارد که در زبان لاتین به معنای خون سفید است. در این نوع سرطان، فرآیند خونسازی با اختلال مواجه می‌شود. سلول‌های سرطانی خارج از بافت مغز استخوان و در برخی اندام‌های حیاتی بدن جمع می‌شوند و تشکیل توده سرطانی می‌دهند که بر عملکرد اندام‌های مهم بدن اثر می‌گذارند. بر اساس آمارها 30 درصد از سرطان‌هایی که ممکن است در کودکان ایجاد شود از نوع لوسمی است که خود انواع مختلفی دارد.
از دیگر سرطان‌هایی که در سنین پایین شیوع بیشتری دارد، سرطان مغز و سیستم اعصاب مرکزی است که با ایجاد تومورهایی در دستگاه عصبی، عملکرد آن را مختل می‌کند. بر اساس گزارش‌ها 26 درصد از سرطان‌های دوران کودکی از این نوع است.
در رده سوم از نظر شیوع، سرطان نوروبلاستوما قرار می‌گیرد که از آن به عنوان سرطان مختص کودکان یاد می‌شود. این سرطان توسط سلول‌های عصبی جنینی به وجود می‌آید و یکی از شایع‌ترین تومورهای بدخیم است که در سال‌های اولیه دوران کودکی بروز می‌یابد. در این سرطان فقط نیمی از کودکان مبتلا با روش‌های درمانی فشرده و سخت درمان می‌شوند. البته درمان‌های جدیدی برای این نوع سرطان ارائه شده است. این نوع سرطان بندرت در کودکان بالای ده سال دیده می‌شود و بیشتر در سنین پایین خودش را نشان می‌دهد که 6 درصد از سرطان‌های کودکان از این نوع است. از دیگر سرطان‌هایی که میان کودکان و خردسالان دیده می‌شود تومور ویلمز است که بافت هدف آن هر دو کلیه است؛ اما این تومور معمولا فقط در یکی از کلیه‌ها رشد می‌کند. این سرطان از دوران جنینی و زمانی که سلول‌های کلیه باید کلیه را تشکیل دهند، ایجاد می‌شود و 5 درصد سرطان‌های کودکان از این نوع است. عموما این سرطان قبل از تشخیص، نشانه‌های خاصی ندارد و کودکان طبیعی به نظر می‌رسند و فقط با حس برجستگی در ناحیه شکم می‌توان به وجود مشکل پی برد که البته در این حالت نیز توده سرطانی بسیار بزرگ شده است.
لنفوم، سرطان شایع دیگری است که هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده می‌شود. این سرطان، غدد لنفاوی و بافت‌های لنفاوی مانند لوزه و تیموس را تحت تاثیر قرار می‌دهد. البته سایر بخش‌های بدن مانند مغز استخوان هم ممکن است تحت تاثیر این سرطان قرار بگیرد. لنفوم دو نوع اصلی دارد؛ لنفوم هوچکین در کودکان با سن کمتر از پنج سال بندرت دیده می‌شود که میان کودکان و بزرگسالان مشترک است، اما لنفوم نان هوچکین در کودکان شایع‌تر است، ولی در کودکان کمتر از سه سال بندرت بروز می‌یابد. سرعت گسترش این سرطان زیاد است و در بزرگسالان کمی متفاوت‌تر. به دلیل سرعت زیاد در رشد سرطان باید درمان را خیلی زود آغاز کرد و کودکان در این نوع سرطان بهتر به درمان‌ها پاسخ می‌دهند. نباید فراموش کرد هنگام مواجهه با سرطان در کودکان، حفظ امید و پیگیری مصرانه فرآیند درمان می‌تواند تاثیری زیادی در بهبود بیماری داشته باشد.
