به گزارش شفا آنلاین، خواب جا می‌ماند، امید آواز می‌خواند، سوت می‌کشد، اینجا زیر
سایه درختان هم آفتاب سرک می‌کشد و بچه‌های باران که هیچ شباهتی به این همه
روزمرگی و تکرار ندارند، دست بر شانه هم می‌گذارند و صعود می‌کنند.
بچه‌های باران از مزار باورهای کهنه گذشتند، اراده کردند و قدم بر
قلعه نهادند و ثابت کردند می‌شود دوباره متولد شد.سمــــــیرا صالح‌زاده، مسئول مشارکت‌های مردمی و روابط عمومی مؤسسه بچه‌های باران می‌گوید این گروه با هدف توانمندی‌سازی و افزایش احساس کفایت معلولان با کمک تکنیک تئاتر درمانی، 8 سال پیش آغاز به کار کرد. در این مدت افراد گروه با سرپرستی حمید کیانیان، شرکت کنندگان ناتوان در انجام فعالیت‌های حرکتی که اغلب از مشکلاتی مانند گوشه‌گیری و احساس بی‌کفایتی رنج می‌بردند را به فعالان اجتماعی تبدیل کردند تا آنها با کنار گذاشتن زندگی با ویلچر، به قابلیت‌های فراوانی دست یابند.
وی ادامه می‌دهد، تغییرات چشمگیر اعضای گروه برای افرادی که شاهد هنر اجرای نمایش یا مهارت‌های ورزشی و حرکتی آنها هستند، باور نکردنی است، افرادی که به گفته خودشان، تا همین چند وقت پیش بامشکل طرد شدگی و پذیرش نشدن از سوی اجتماع دست و پنجه نرم می‌کردند، پس از باور کردن توانایی‌های خود در گروه موفق به شکستن رکورد ملی و ایجاد حس احترام از سوی دیگران شدند و به دنبال ثبت موفقیت شان در رکوردهای گینس هستند.
صالح زاده می‌گوید طرح صعود به قلعه هزار پله رودخان ازخرداد
سال جاری به مدت 2 ماه به مرحله اجرا در آمد و 20 نفر از اعضای 40
نفره گروه موفق شدند پس از کسب شرایط لازم و آمادگی در طول تمرینات، به
اردو اعزام شوند. این پیاده روی دوستانه که 5 ساعت به طول انجامید، ثابت
کرد، محدودیت نمی‌تواند مانع از رسیدن افراد به آرزوهای شان باشد. در این
گروه از 20 ساله تا 42 ساله حضور داشتند و برخی از اعضای گروه که تا همین
چند ماه پیش با کمک برانکارد جابه‌جا می‌شدند با عصا مسیر را طی کردند و
دنیا را آن طور که می‌خواستند، از نو بنا کردند.
به نقل از بچه‌ها
این سفر و موفقیت برای شان دستاوردهای زیادی داشته است، طبیعت و گره خوردن
با سبزینه‌های تمام نشدنی و رؤیایی قلعه رودخان، حس اعتماد به نفس و
توانمندی آنها را بالا برده و باعث شده باور کنند، تنها با عشق است
که می‌توان با سخت ترین شرایط کنار آمد. هنوز هم اعضای گروه از ارتباطات
معنوی و عاطفی وصف ناشدنی که در طول سفر کسب کرده‌اند، صحبت می‌کنند و
برای سفرهای آتی و کسب موفقیت‌های بیشتر نقشه می‌کشند و شادی
می‌کنند. دستاورد این سفر آنقدر چشمگیر بوده است که هر روز شاهد
تغییرات بیشتری در اعضای گروه هستیم.
بچه‌ها می‌گویند استفاده از منابع طبیعی حق ما است و شاید بهتر باشد مسئولان کشور دسترسی به این لذت را برای افراد مبتلا به مشکلات حرکتی آسان تر کنند چرا که بودن در طبیعت و گره خوردن با نشانه‌های خداوند، قدرتی عجیب برای کنار زدن سختی‌ها ایجاد می‌کند، قدرتی که می‌توان با کمک آن مسیر‌های پر از سنگلاخ را طی کرد.
سمیرا صالح‌زاده در مورد دیگر فعالیت‌های اعضای گروه بچه‌های باران این چنین می‌گوید، ایجاد سرگرمی، ارتقای مهارت‌ها و کمک به شکوفا شدن استعداد اعضای گروه باعث شده است تا در مراسم مختلف از اجرای توانمندانه آنها رونمایی شود، اجرای موفق تئاتر در مراکز و همایش مختلف کشوری و منتخب شدن به عنوان برگزیدگان جشنواره‌های تئاتر در سراسر کشور از افتخارات این افراد است . در برگزاری همایش‌ها تاکنون میهمانانی همچون بازیگران و کارگردانان بنام نظیر پوران درخشنده و نسرین مقانلو، رضا کیانیان، ایرج راد، بهرام رادان ، مجید مظفری، امید زندگانی و... حضور داشتند و با حمایت معنوی خود مردم را به این سفره پر مهر جذب و دعوت کردند.
بچه‌های باران تاکنون در کنار هم به 22 شهر سفر کرده‌اند تا
توانمندی‌های خود را به معرض نمایش بگذارند. آنها می‌گویند ما نیاز به
دلسوزی نداریم، فقط می‌خواهیم شعار می‌توانم ما را همگان باور کنند و به آن
احترام بگذارند.
هدف از اجرای این نمایشنامه‌ها در سطح کشور، بالا بردن عزت نفس و احساس
توانمندی اعضای گروه است، در این برنامه‌ها درمان روانی و جسمانی
افرادی انجام شد که خود نیز باور نداشتند روزی بتوانند از گوشه عزلت خارج
شوند. برای نمونه یکی از اعضای 48 ساله گروه با وجود فلج مغزی که حتی
در ابتدا قادر به حرکت دادن ویلچر نبود، پس از 8 ماه تئاتر درمانی و
بازیابی و درک عمیق توانمندی هایش از روی ویلچر برخاست.
وی بدون واکر راه می‌رود و نقش اصلی نمایش را روی صحنه ایفا کرده است.
اعضای گروه که اکثر از مناطق محروم شهر‌های مشهد و بجنورد و روستاهای
اطراف به ما پیوسته‌اند در اکثر فعالیت‌های فرهنگی و هنری مشارکت فعال و
ویژه دارند، از دیگر فعالیت‌های ارزنده این افراد برگزاری
نمایشگاه‌ها با محصولاتی است که بافته و ساخته خود آنهاست.
برای مثال یکی
از فعالان گروه، عزیزی است که پس از سانحه تصادف به همراه شوهرش در
سفر ماه عسل از ناحیه گردن قطع نخاع شد و 11 سال است که روی تخت به
سر می‌برد ولی با قدرت اندیشه خود و یاری دوستانی که با عشق همراهی اش
می‌کنند، با دهان نقاشی می‌کند و کارهای ارزنده اش تا نمایشگاه
ایتالیا پیش رفته و مورد قدردانی واقع شده است. او که اکنون به
عضویت هیأت مدیره این مجموعه در آمده مدرک کارشناسی جامعه شناسی خود
را پس از معلولیت اخذ کرده و در شبکه آن لاین فروش یکی از محصولات
بالغ بر 200 نفر زیر مجموعه را مدیریت کرده و وی تنها معلول قطع
نخاعی از گردن است که مستقل زندگی می‌کند. باشد روزی که لبخند شان
باران شود بر گندمزار تنهایی مان. ایران
