کد خبر: ۹۸۴۵۲
تاریخ انتشار: ۰۲:۵۹ - ۰۵ اسفند ۱۳۹۴ - 2016February 24
شفا آنلاین>اجتماعی> در عکسی که در فضای مجازی دست به دست می‌چرخید، پشت یکی از دیوارهای مهربانی پارکینگ اتومبیل‌های لوکسی ‏جای داشت که میلیاردها تومان را در خود جای داده بود.
به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  حال مسئله اینجاست دیوار مهربانی دقیقاً دارد بر چه چیز سرپوش ‏می‌گذارد؟ سرپوش بر شکافی عمیق که در یک سویش میلیاردها تومان خوابیده است و در سوی دیگرش چوبی آویزان شده ‏است تا لباس‌های کهنه و زه‌وار دررفته طبقه متوسط ایرانی تبدیل به الگویی اخلاقی شود و هیاهوی رمانتیکی به راه بیفتد ‏که «ببینید ما چقدر اخلاقی هستیم»!

 مسئله اصلی شاید اما نفس این دیوار است. دیواری که باید فرو ریخته شود نه اینکه برپا داشته شود. ‏چنین دیواری در بهترین حالت باید دیوارِ «فروپاشیِ اخلاقی» نام‌گذاری شود. ظاهر این دیوار حرکتی است اخلاقی و به ‏ظاهر مدنی که در آن افرادی لباس‌های خود را که نیاز ندارند بر آن دیوار آویزان می‌کنند تا طبقه فرودست در زمستان ‏سردشان نشود. حتما در تابستان هم قرار است کُلمن مهربانی برای توزیع یخ در بهشت برپاداشته شود. بالاخره کارتن خواب‌ها ‏تابستان عطش دارند!‏

دیوار مهربانی، عزت نفس را نشانه گرفته است
       من دستی را که به رنج دیدگان کمک کرده است می‌شویم؛ بنابراین روح خود را پاک می‌کنم زیرا از مشاهده رنج دیده‌ای ‏که ‏در اثر شرمش رنج می‌برد شرمنده شدم و وقتی من به او کمک کردم عزت نفس او را جریحه دار کردم»(نیچه،چنین گفت ‏‏زرتشت،درباره رحیمان).‏ در واقع می‌توان گفت دیوار مهربانی عزت نفس را نشانه گرفته است؛ عزت نفس شوربختانی که در ‏میان کیف، کفش و لباس کهنه و مندرس خوشبختانه به دنبال وسایل مورد نیاز خود هستند. علاوه بر نادیده گرفتن عزت نفس ‏در دیوار مهربانی، نکته‌ای که از اهمیت زیادی برخوردار است و در لایه زیرین این اقدام قرار دارد، امر اقتصادی است. ‏دیوار مهربانی نشان داد که وضعیت اقتصادی مردم آنچنان در خطر است که حتی قادر به تامین حداقل‌های ‏زندگی خود یعنی ‏پوشاک نیز نیستند و در این میان مردمی هستند که وسایل کهنه خود را بر دیوار نصب می‌کنند و با این کار خواسته یا ‏ناخواسته وظیفه‌ای را که دولت موظف است عادلانه و کارآمد اجرا کند از دوش او برمی‌دارند و این امر باعث می‌شود که ‏اقتصاد ‏همچنان پویا به راه خود ادامه بدهد بدون آنکه پاسخگوی هیچگونه نهاد، سازمان‌های مردم‌نهاد یا مردم باشد. ‏

       آرش حیدری، پژوهشگر اجتماعی با اشاره به اینکه مسئله دقیقاً در اینجا است که چرا این لباس‌های اضافه باید خریده شوند؟ و ‏چرا این حجم از کارتن‌خواب‌ها باید در خیابان پرسه بزنند، به سپید می‌گوید: «حمایت سریع و همه جانبه نهادهای رسمی از ‏این دیوار پیام واضحی داشت.

 پیامی که بیان می‌کند: «اگر با هم مهربان باشیم و به هم کمک کنیم مشکلات شهرمان کاسته ‏می‌شود» و این یعنی: «مشکلات این شهر هیچ ربطی به بدکارکردی نهادِ من ندارد. خودتان مقصرید، خودتان درستش کنید»

. ‏این پیام ظاهری زیبا دارد و مخالفت با آن به غُر زدن تعبیر می‌شود. سفسطه این پیامِ کذب در اینجاست که بحران‌های ‏اجتماعیِ ما محصول مهربانی، مهرورزی یا امیدواری در یک سو و نامهربانی، خصومت‌ورزی یا ناامیدی از سوی دیگر ‏نیست. مسئله بر سر فضای اجتماعی-اقتصادیِ مولدِ بحران و مولد این پدیدارهای روانی است.» ‏

دیوار مهربانی همانند خوراندن خاک اره به یک گرسنه
       حیدری در ادامه با اشاره به اینکه این مسائل از اساس ارتباطی به مهربانی و خوب بودن و همه مشتقاتِ روانشناسی ‏مثبت‌نگر ندارند، تصریح می‌کند: «گویی ورد و جادوی جدیدی در کشور در حال شکل گرفتن است که اساس آن «اگر ذهن‌ها ‏تغییر کنند جهان تغییر نمی‌کند» است. در واقع مسئله بر سر ذهنیت‌ها و رفتارهای فردی و تک افتاده نیست.

 مسئله بر سر ‏ساختار نابرابری است که یک روز تَن یک کارتن‌خواب را با لباسی استفاده شده و به درد نخور برای هدیه کننده‌اش می ‏پوشاند و گروهی را تسکینی موقت عطا می‌کند که «ما وظیفه‌مان را انجام دادیم»؛ و روز دیگر ده‌ها خیابان‌خواب دیگر تولید ‏می‌شود. به عبارت دیگر نفس دیوار مهربانی یعنی پذیرش این فاجعه که «وجود کارتن‌خواب طبیعی است». باید محکم ایستاد ‏و فریاد زد وجود کارتن‌خواب طبیعی نیست حتی اگر شمارش از حد بگذرد. آنچه باید فرو ریزد دیوار نابرابری افسار گسیخته ‏است و دیوار مهربانی تنها شبیهِ خوراندن خاک اره است به یک گرسنه تا شکمش پر شود و ضعف را حس نکند. مسئله ‏اینجاست این بدن گرسنه است، این بدن غذا می‌خواهد نه شکم پرکنی که بود و نبودش بدن را به مرگ هدایت می‌کند.»‏

       البته دیوار مهربانی در ابتدا قرار ‏بود که دیواری باشد برای معتادان و کارتن‌خواب‌ها؛ اما رفته رفته چشم مردم طبقات ‏فرودست را نیز به خود جلب کرد. اگر چه استفاده خود معتادان نیز نقدهای جدی را به دولت وارد می‌کند که دولت باید بتواند ‏شرایطی را ‏برای معتادان و دیگر گروه‌های بزهکار فراهم کند که دیگر کار به دیوار مهربانی کشیده نشود اما استفاده طبقات ‏فرودست از ‏این دیوار خود فاجعه‌ای دیگر است. با توجه به شرایط اقتصادی که امروز با آن مواجه هستیم نباید فرایند هر ‏اقدامی که تحت عنوان انسان‌دوستی و یا ذیل هر نام ‏دیگری که انجام می‌دهیم و در پی گسترش آن هستیم به گونه‌ای باشد که ‏وضعیت اقتصادی موجود را بازتولید کند. در واقع به جای اینکه تمام استان‌ها و شهرها را با این دیوار ‏تزئین کنیم در پی آن ‏باشیم که دولت را در امر اقتصادی به چالش بکشیم. ‏
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: