به گفته محققان، این نوع خواب با میزان کمتر هورمون استرس موسوم به کورتیزول و کاهش التهاب نیز مرتبط است.
در این مطالعه، ۷۰۰ بچه در رده سنی بین ۵ تا ۱۲ سال که بیش از نیمی از آنان پسر بودند شرکت داشتند. این پژوهش با حدود ۴۲۰ کودک تا ۸ سال بعد ادامه یافت.
پسرانی که در دوران کودکی و نوجوانی شان، میزان بیشتری از خواب موج آهسته خود را از دست داده بودند در مقایسه با کسانی که این نوع خواب شان نسبتا ثابت باقی مانده بود، دارای ریسک بالای ابتلا به مقاومت انسولین بودند.
مقاومت انسولین، ریسک بالای ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می دهد و با تشکیل چربی دور شکمی بیشتر و مشکلات در زمینه دقت و توجه مرتبط است. محققان به ارتباط بین میزان خواب موج آهسته و این مشکلات در دختران پی نبردند.
«جردن گینز»، عضو تیم تحقیق، در این باره می گوید: «یافته های ما نشان می دهد احتمال ابتلا به مقاومت در برابر انسولین و نیز سایر پیامدهای سلامتی در پسران نوجوان را می توان از مدت زمانی که در مرحله از خواب موسوم به «خواب موج آهسته» به سر می برند، پیش بینی کرد.»
