تایید داکلینزا در موارد سخت‌درمان هپاتیتc

به گزارش شفا آنلاین، شرکت بریستول مایر اسکوئیب، اعلام کرده که از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا، داکلاتازویز 60میلی‌گرمی-که مهارکننده کمپلکس ریپلیکیشن NS5A است- در ترکیب با سوفوسبوویر(Sofosbuvir)، با یا بدون ریباویرین، در ژنوتایپ‌های 1 و 3 مورد تایید قرار گرفته است. مورد اضافه شده، براساس یافته‌های به‌دست آمده در 3 گروه جمعیت بیماران است: مبتلایان به هپاتیت مزمنC با عفونت همزمان 1- HIV، سیروز پیشرفته، عود ویروس هپاتیتC پس از پیوند کبد.

       هم اکنون رژیم داکلینزا به همراه سوفوسبوویر، برای درمان هپاتیت HCV با ژنوتایپ 3، موجود است و اخیرا تنها گزینه درمانی تماما خوراکی یکبار در روز با طول دوره 12 هفته‌ای برای این بیماران محسوب می‌شود. میزان پاسخ ویرولوژیک پایدار (SVR)، در بیماران بررسی شد.

 دوز توصیه شده برای داکلینزا، 60 میلی‌گرم در ترکیب با سوفوسبوویر با یا بدون ریباویرین برای مدت 12 هفته است. کریس بوئرنر، سرپرست بخش تبلیغات شرکت بریستول مایر در آمریکا می‌گوید: «اندیکاسیون اضافه شده برای داکلینزا، گزینه درمانی جدیدی را برای گروه‌های مختلفی از بیماران که به ژنوتایپ‌های 1 یا 3 عفونت مزمن HCV مبتلایند فراهم می‌کند. بیماران با عفونت همزمان HCV و HIV، و بیماران با سیروز پیشرفته یا HCV راجعه پس از پیوند کبد، هنوز هم برای پزشکان و متخصصان موارد بحث‌برانگیزی هستند. به عنوان بخشی از تعهدات خود به جامعه بیماران HCV، گزینه‌های درمانی جدید را برای آن دسته از جمعیت بیماران که هنوز نمی‌توانند از فواید درمان با داروهای نسل جدید سود ببرند مهیا می‌کنیم.»

       داکلینزا در ترکیب با داروهایی که شدیدا القاء‌کننده CYP3A هستند، ممنوعیت دارد؛ زیرا ممکن است به مواجهه کمتر با دارو و از دست رفتن اثربخشی داکلینزا منتهی شود. همچنین ممکن است مصرف داکلینزا به دلیل تداخلات دارویی مرتبط باشد با خطر عوارض ناخواسته یا از بین رفتن پاسخ‌دهی ویرولوژیک. به علاوه، خطر برادیکاردی علامت‌دار شدیدی وقتی که همراه با سوفوسبوویر و آمیودارون تجویز شود وجود دارد.

       ایمنی و اثربخشی رژیم‌های حاوی داکلینزا در مطالعات بالینی فاز 3 با نام‌های 1-ALLY و 2-ALLY بررسی شده است.
ALLY-2(داکلینزا+سوفوسبوویر)

       در مطالعه2-ALLY، 153 بیمار بدون سابقه دریافت درمان قبلی(101) و بیماران با سابقه درمان(52نفر) با عفونت همزمان HCV/HIV، برای مدت 12 هفته تحت درمان با داکلینزا به علاوه سوفوسبوویر قرار گرفتند. هدف اصلی و اولیه مطالعه، پاسخ‌دهی ویرولوژیک پایدار بود که تعریف می‌شود با HCV RNA کمتر از LLOQ در هفته 12 پس از درمان در بیماران بدون سابقه درمان و مبتلا به ژنوتایپ 1 عفونت. در مطالعه2-ALLY، میزان پاسخ‌دهی ویرولوژیک پایدار در هفته 12 درمان در مقایسه با میزان پایه، بیشتر بود.

 میزان پاسخ‌دهی ویرولوژیک پایدار در هفته 12 در میان دریافت‌کنندگان رژیم‌های HAART(درمان ضدرتروویروس شدیدا فعال) که شامل مهارکننده‌های پروتئاز (97درصد)، مهارکننده‌های ترانس کریپتاز معکوس غیرنوکلئوتیدی(100درصد) و مهارکننده‌های اینتگراز (95درصد) می‌شد، مشابه بود. در میان 153بیمار شرکت‌کننده در مطالعه 2-ALLY، هیچ عارضه مرتبط با درمانی مشاهده نشد و هیچ کدام از عوارض منجر به قطع درمان نشدند. شایع‌ترین عوارض مرتبط با درمان با شیوع بیشتر از 5درصد در شرکت‌کنندگان مطالعه 2-ALLYعبارت بودند از ضعف، تهوع، سردرد و اسهال.
در مطالعه 2-ALLY، بیماران تحت درمان با 60میلی‌گرم داکلینزا(تعدیل دوز برای موارد مصرف همزمان داروی ضدرتروویروس) به علاوه سوفوسبوویر(400میلی‌گرم یکبار در روز برای مدت 12 هفته) قرار گرفتند و برای مدت 24 هفته پس از درمان نیز مانیتور شدند.
ALLY-1(داکلینزا+سوفوسبوویر+ریباویرین)

        در مطالعه 1-ALLY، تعداد 113 بیمار مبتلا به عفونت مزمن HCV و سیروز پیشرفته B، A یا C (60نفر) یا عود عفونت HCV پس از پیوندکبد (53نفر)، تحت درمان با داکلینزا به علاوه سوفوسبوویر با ریباویرین برای مدت 12 هفته قرار گرفتند. هدف اولیه مطالعه، پاسخ‌دهی ویرولوژیک پایدار در هفته 12 درمان بود. میزان پاسخ‌دهی ویرولوژیک پایدار بین شرکت‌گنندگان مبتلا به ژنوتایپ3 و ژنوتایپ1، با یا بدون سیروز همراه قابل قیاس بود.

در بین تمام شرکت‌کنندگان در مطالعه 1-ALLY، هیچ عارضه ناخواسته‌ای که مرتبط با درمان باشد مشاهده نشد. شایع‌ترین عوارض مرتبط با درمان با شیوع بیش از 5درصد در شرکت‌گنندگان 1-ALLY عبارت بودند از سردرد، آنمی، ضعف، تهوع، بثورات جلدی، اسهال، بی‌خوابی، گیجی.مطالعات بالینی 1-ALLY و 2-ALLY نشان دادند که داکلینزا می‌تواند پرمصرف‌ترین دارو برای درمان ایدز و مهارایمنی پس از پیوند باشد.

براساس اطلاعات موجود در زمینه مداخلات دارویی، نیازی به تعدیل یا تغییر دوز دارو در رژیم‌های HAART شامل داروناویر-ریتوناویر، آتازاناویر-ریتوناویر، لوپیناویرریتوناویر، افاویرنز، رالتگراویر، دولوتگراویر، نویراپین و ریلپیویرین نخواهد بود. دوز داکلینزا برای برخی از رژیم‌های HAART تعدیل شد. به علاوه، داکلینزا با بسیاری از رژیم‌های مهارکننده ایمنی قابل قیاس است در عین حال بدون تداخلات دارویی محدودکننده درمان خواهد بود. مهارکننده‌های ایمنی که بیش از همه در مطالعه 1-ALLY مورد استفاده بودند عبارتند از سیکلوسپورین، تاکرولیموس، سیرولیموس، اورولیموس، کورتیکواستروئیدها یا مایکوفنولات موفتیل.

       فرد پورداد، سرپرست تحقیق 1-ALLY و استاد بیماری‌های کبد انستیتو کبد تگزاس می‌گوید: «مدیریت درمان بیماران پس از پیوند کبد که با عود عفونت HCV روبرو شده‌اند و بیماران با سیروز پیشرفته، می‌تواند به دلیل تداخلات دارویی متعدد مرتبط با درمان‌های مهارکننده ایمنی و شرایط پیچیده بیماری کبد، دشوار باشد. بیماران پیوندی نیاز دارند که طیف وسیعی از داروهای مهارکننده ایمنی را برای پیشگیری از دفع پیوند مصرف کنند و درمان با داکلینزا به علاوه سوفوسبوویر و ریباویرین، اجازه می‌دهد که کبد جدیدشان را حفظ کنند یا قبل از پیشرفت بیماری به اشکال جدی تر، به درمان عفونت HCV بپردازند.»

       در مطالعه 1-ALLY، بیماران 60میلی‌گرم داکلینزا را به همراه 400میلی‌گرم سوفوسبوویر یک بار در روز همراه با ریباویرین برای مدت 12 هفته مصرف کردند و برای مدت 24 هفته پس از درمان مانیتور شدند. دوز آغازین توصیه شده برای ریباویرین، روزانه 600میلی‌گرم یا کمتر، با غذا بود که می‌توانست در صورت تحمل، به هزار میلی‌گرم در روز نیز رسانده شود.US.Pharmacist,Jan2016

سپید