به گزارش شفا آنلاین،محسن ناصری درباره پزشکی ایرانی اظهار داشت: اسلامیک مدیسین را غربیها در ادبیات خود از حدود دهه 60 و 70 آوردند.
به گفته وی در این دوران پزشک مسیحی و یهودی و مسلمان در ایران وجود داشت ولی چون حکومت تحت پوشش تمدن اسلامی بوده طب این دوران هم تحت عنوان طب اسلامی نام گذاری شده است. اخیرا در کشور ما و برخی کشورهای اسلامی دیگر لغت طب اسلامی یعنی طبی که در قرآن و احادیث و این حیطه مطرح است.
رئیس بخش تحقیقات بالینی دانشگاه علوم پزشکی شاهد افزود: وقتی یک لغت جدیدی برای یک غربی گفته میشود, باید توضیح داده شود که ما منظورمان طب در دوران تمدن اسلامی نیست بلکه طبی که پیامبر در قرآن و ائمه معصومین مطرح فرمودند.
ناصری بیان داشت: میسیونرهای مذهبی همراه با پزشکان و درمانگاههای مختلف راه میانداختند .در کتاب هدایت المتعلمین فی الطب مربوط به اخوینی بخاری شاگرد محمد زکریای رازی گفته است "بجشکی بیشهای بود که تندرستی آدمیان را نگاه دارد و چون رفته بود باز آرد" طبیب برای چه تربیت میشده برای اینکه کاری کند ؛ 17 میلیون از ایرانیان مبتلا به کبد چرب هستند, میدانید یعنی چه؟
وی اضافه کرد: شیخ الرئیس میفرمایند: انما (یعنی فقط) امر العلاج یتم من اشیاء الثلاثه. امر علاج از سه شاخه خارج نیست. تدبیر با غذا و روشهای دیگر زندگی که 5 اصل دیگر اصول 6 گانه سلامتی است, یعنی غذای سالم از علل اصلی بروز سلامتی است پس باید سراغ مدیریت غذا رفت.
رئیس بخش تحقیقات بالینی دانشگاه علوم پزشکی شاهد بیان کرد: شیخ الرئیس ابن سینا میگوید: در بیماریها ببینید غذای فرد چیست؟ در قرآن کریم آمده است" فالینظر الانسان علی طعامه" لازم است انسان به غذایش توجه کند. دوم شیخ الریس میفرمایند که تدبیر بالادویه یا دارو درمانی که مرحله دوم است. در کتابهای پزشکی غربی راجع به مدیریت غذا و تدابیر غذاخوردن صحبتی نشده است ولی دارو درمانی را اولین اصل درمان میدانند.تسنیم